Για ένα μεγάλο μέρος των απογοητευμένων οπαδών της Αριστεράς ο Γιάννης Βαρουφάκης και το κόμμα του, το ΜΕΡΑ25 εμφανίζεται ως μια πιθανή εκλογική διέξοδος, δεδομένης της βέβαιης κατάρρευσης του Σύριζα, και της εξαέρωσης της ΛΑΕ. Και δυστυχώς εκδηλώνεται και ένα φαινόμενο προσχωρήσεων στο κόμμα του, που δεν αφορά μόνο γυρολόγους της πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής, αλλά και σοβαρότερους ανθρώπους.
Η ισχυρή στήριξη της κίνησης Βαρουφάκη, με όλο τον επικοινωνιακό ορυμαγδό που τη συνοδεύει, πέρα από το συγκυριακό ενδιαφέρον κάποιων μηντιακών συγκροτημάτων να «κόψει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ», αποτελεί μια προσπάθεια να προωθηθεί μια ελεγχόμενη από το διεθνές και εγχώριο σύστημα πολιτική κίνηση, που θα μπορέσει να ελέγξει και να αποπροσανατολίσει δυνάμεις που αναπόφευκτα θα απελευθερωθούν από την αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα κόμμα που θα εκφράζει προνομιακά τις αντιλήψεις ενός μεγάλου μέρους της πιο παγκοσμιοποιημένης πτέρυγας του πολυεθνικού κεφαλαίου, ιδεολογικός εκπρόσωπος του οποίου έχει αναδειχθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο Τζωρτζ Σόρος.
Στο κείμενο που ακολουθεί, θα αποπειραθώ μια προσέγγιση των θέσεων του ΜΕΡΑ25 σε ότι αφορά στα εθνικά θέματα.
Η Ελλάδα η Τουρκία και η Κύπρος
Ο εθνομηδενισμός του Βαρουφάκη είναι γενικευμένος και δεν αφορά μόνο τις πιο γνωστές θέσεις του υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Θαυμάζει την Τουρκία ως παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή, μας καλεί να καταργήσουμε τα σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες και μας πληροφορεί ότι «θέση του ΜέΡΑ25 είναι πως..., η εκ προοιμίου απόρριψη από την ελληνική πλευρά προτάσεων συνεργασίας με την Τουρκία που θα ωφελούσε τον τουρκικό λαό, αποτελεί μεγάλο δώρο για τον Ερντογάν και το Βαθύ Τουρκικό Κράτος.»1 «Παραδείγματος χάριν, η συμφωνία για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με το Ισραήλ... αποκλείοντας την Τουρκία δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να παρουσιάζει την Ελλάδα στον τουρκικό λαό ως εχθρό του, ενισχύοντας έτσι την ένταση στο Αιγαίο».
«Το ΜέΡΑ25 θεωρεί παράλογο κι επικίνδυνο το δέσιμο της χώρας στο άρμα του Ισραήλ και των αμερικανικών πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου, αφήνοντας παράλληλα την Τουρκία, και άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου έξω από τις συμφωνίες συνεκμετάλλευσης στα ανοικτά της Μεσογείου.»
Έτσι δικαιολογείται και η τουρκική αμφισβήτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας και της Κύπρου, προχωρώντας στην ουσιαστική αποδοχή των τουρκικών διεκδικήσεων, σε μια στιγμή που η Τουρκία μας απειλεί σχεδόν καθημερινά με πόλεμο. Και το φύλο συκής που παρασύρει αρκετούς είναι η αντιισραηλινή, αντιτραμπ, ακόμα και φιλοῑρανική και φρασεολογία του. Διαβάζουμε και πάλι από το πρόγραμμά του:
«Το ΜέΡΑ25 σημειώνει πως στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου οι εντάσεις αυξάνονται επικίνδυνα, κι όχι μόνο λόγω της γνωστής τακτικής της Τουρκίας. Η κυβέρνηση Τραμπ βάζει στόχο την κατάρρευση του Ιρανικού καθεστώτος την ώρα που, δυστυχώς, τα μόνα κράτη τα οποία παραμένουν εν λειτουργία και διατηρούν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στην περιοχή (ιδίως μετά την κατάρρευση της πάλαι ποτέ υπολογίσιμης Αιγύπτου) είναι το Ιράν και η Τουρκία».
Διαβάζοντας αυτές τις τοποθετήσεις πολλοί θα μπορούσαν να υποθέσουν πως ο Βαρουφάκης ακολουθεί την ρωσική γραμμή της στήριξης στο Ιράν και την Τουρκία. Ωστόσο όπως επισημαίνει στις 25 Μαΐου ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, «ο κ. Βαρουφάκης στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας στη Γερμανία…, απεκάλεσε μεταξύ άλλων “εγκληματία πολέμου» τον Πρόεδρο της Ρωσίας και του απέδωσε την πρόθεση “υπονόμευσης” της ευρωπαϊκής και αμερικανικής δημοκρατίας!»2
Αν λοιπόν και ο Πούτιν είναι «εγκληματίας πολέμου», τότε πως εξηγούνται οι τοποθετήσεις του Βαρουφάκη και του κόμματός του εναντίον του Ισραήλ, του Τραμπ και των πετρελαϊκών πολυεθνικών; Είναι γνωστοί οι δεσμοί του Βαρουφάκη, όταν ξημεροβραδιαζόταν με τους Γκαλμπραίηθ, Στίγκλιτς, κατά την «αντιμνημονιακή» και δραχμική περίοδό του, με ένα άλλο τμήμα της Αμερικανικής πολιτικής, εκείνο των δημοκρατικών και του Ομπάμα. Και, παράλληλα, με εκείνο το τμήμα του κεφαλαίου, που συνδέεται με τη «νέα οικονομία» των πολυεθνικών, της πληροφορικής και του διαδικτύου και είναι ενάντιο στους πετρελεάδες, τον Τραμπ, τον Νετανιάχου και τον... Πούτιν· είναι αντίθετο με την πολιτική Τραμπ στο Ιράν, και θέλει την διατήρηση της Τουρκίας στο εσωτερικό του δυτικού συστήματος. Και ένας άνθρωπος εκπροσωπεί ολοκληρωμένα αυτή τη στρατηγική, ο Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος συγκρούεται βίαια με τον Νετανιάχου και είναι persona non grata στο Ισραήλ, για τις θέσεις του για το Ιράν και την Τουρκία.
Διαβάζουμε, παρακάτω, σχετικά με το Κυπριακό:
Το ΜέΡΑ25 σημειώνει ότι τρεις είναι οι παράγοντες που σταματούν την επίλυση του Κυπριακού: (1) Το Τουρκικό Βαθύ Κράτος. (2) Οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις ΗΠΑ και Βρετανίας.... (3) Η εκτεταμένη αίσθηση ανωτερότητας μιας ισχυρής μειοψηφίας ελληνοκυπρίων που, ενδόμυχα, δεν θέλουν πραγματικά να μοιραστούν την εξουσία με τουρκοκύπριους.
Το ΜέΡΑ25 τάσσεται υπέρ της ομοσπονδοποίησης στη βάση της πολιτικής ένωσης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, με κοινά ψηφοδέλτια που θα απαρτίζονται από μέλη και των δύο κοινοτήτων... Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε τις δύο κοινότητες να ενωθούν σε πολιτικό επίπεδο, πέρα και πάνω από τις εθνικές και θρησκευτικές τους διαφορές.
Έτσι αντίπαλος του Κυπριακού ελληνισμού δεν είναι η Τουρκία που κατέχει και εκβιάζει την Κύπρο, αλλά το «τουρκικό βαθύ κράτος», κατά τον ίδιο τρόπο που παλιότερα κάποιοι άλλοι αναφέρονταν στον «κακό κεμαλισμό» για να αθωώσουν τον Ερντογάν. Και βέβαια «μια ισχυρή μειοψηφία ελληνοκυπρίων» (δηλαδή η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων), που δεν αποδέχεται την Κατοχή και την εθνοκάθαρση που έχει πραγματοποιήσει η τουρκική εισβολή. Και προφανώς η λύση που προτείνει είναι η Ομοσπονδία και η «πολιτική ένωση» των δύο κοινοτήτων, που τόσα χρόνια προσπαθούν να επιβάλουν οι... Αμερικανοί και Εγγλέζοι «ιμπεριαλιστές»!
Συμφωνία των Πρεσπών
Προφανώς δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι «διεθνιστικές» θέσεις σχετικά με τα Σκόπια και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Σε άρθρο του Βαρουφάκη στην Εφημερίδα των Συντακτών, υπό τον τίτλο «Πατριωτικό καθήκον η υπέρβαση του “Μακεδονικού”», στις 13.01.2018 διαβάζουμε πως, «η γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας δεν είναι σήμερα ελληνική, αλλά μοιράζεται μεταξύ τουλάχιστον τριών κρατών (ένα εκ των οποίων η Ελλάδα)». Και συμπεραίνει: «Το δικαίωμα… στον αυτοπροσδιορισμό “Μακεδόνας” το έχουν όσοι ζουν ή μεγάλωσαν στην περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας… και οι κάτοικοι των Σκοπίων, του Τετόβου, χωριών και πόλεων της Βουλγαρίας που εμπίπτουν στην περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας»3.
Ο συγγραφέας, αγνοεί ή παρασιωπά το γεγονός πως η περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας ανήκει κατά 90% στη σημερινή Ελλάδα. Εξάλλου όλη η προσπάθεια των Σκοπιανών αλλά και του ελληνικού «μακεδονισμού», στηρίζεται στην αποσύνδεση της αρχαίας Μακεδονίας από τη σημερινή, δηλαδή μιλούν για μια «Νέα Μακεδονία» που δεν περιλαμβάνει μόνο την αρχαία Μακεδονία, αλλά μια πολύ ευρύτερη περιοχή, και τα Σκόπια – σύμφωνα με την γεωγραφία που κατασκεύασαν οι Βούλγαροι και ο Τίτο, για να μπορούν να αμφισβητούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Επικρίνει μάλιστα για «ρατσισμό» και «υστερία», τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων: «Το να απαιτείται ελληνική άδεια για τη χρήση του όρου Μακεδονία σε πόλεις και κρατικές οντότητες στη γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας, όπου ζουν μη Έλληνες, που όμως νιώθουν Μακεδόνες, συγκρούεται με τη λογική και υπερβαίνει τα όρια του ρατσισμού». «Τα καμώματα των “Σκοπιανών”… τα έβλεπα –και τα βλέπω– με αποστροφή και ειρωνεία. Το ίδιο ακριβώς όμως ένιωθα βλέποντας τα δικά μας καμώματα και τις υστερίες»4.
Και βέβαια ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως ο Τζωρτζ Σόρος υπήρξε, επί δεκαετίες, ο βασικός υποστηρικτής του κρατικού μορφώματος των Σκοπίων.
Μεταναστευτικό-μειονότητες, Αμυνα
Σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΜΕΡΑ25 η Ελλάδα πρέπει να έχει ανοικτά τα σύνορά της, διότι «ξέρει ότι τα τείχη, τα συρματοπλέγματα και οι φράκτες στα σύνορα δεν ταιριάζουν σε περήφανους λαούς με αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια». Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να προχωρήσει στην διάλυση της εθνικής της συνοχής σε μια «Ελλάδα και μια Ευρώπη των περιφερειών, των εθνοτήτων, των διαφορετικών φιλοσοφικών πεποιθήσεων, των διαφορετικών γλωσσών και πολιτισμών, του αυτο-προσδιορισμού ατόμων και ομάδων.» Και γίνεται πιο συγκεκριμένος: «Το ΜέΡΑ25 δεσμεύεται (γ) ως προς τη μειονότητα της Θράκης, τη δημιουργία συστήματος εκλογής/επιλογής των μουφτήδων από εκλεκτορικό Σώμα της ίδιας της μειονότητας και, συνεπακόλουθα, διορισμός των επιλεγέντων εκ μέρους της Πολιτείας».
Αυτό που δεν τόλμησε να ολοκληρώσει η κυβέρνηση Τσίπρα, δηλαδή να μεταβάλει τη μειονότητα σε χωριστή κοινότητα, μέσω της εκλογής των μουφτήδων, πρώτο βήμα για την οριστική διεκδίκηση του «αυτοπροσδιορισμού» της, δηλαδή ακόμα και της απόσχισής της από την Ελλάδα, θα το κάνει το ΜΕΡΑ25.
Και αφού θα έχει μείνει απροστάτευτη στα σύνορά της, θα έχει προωθήσει τα αποσχιστικά σχέδια των Τούρκων στη Θράκη, θα τους έχει παραχωρήσει την Κύπρο και το Αιγαίο, άραγε τι «τα θέλουμε τα όπλα» και δεν «τα κάνουμε κομπιούτερ να δουλεύει η γκλαμουριά»; Δοθέντος μάλιστα ότι η κατάσταση της οικονομίας «δεν επιτρέπει την διατήρηση της ετήσιας δαπάνης του 2% του ΑΕΠ για την άμυνα», η Ελλάδα θα πρέπει να μείνει και αμυντικά απροστάτευτη. Στην ίδια κατεύθυνση θα πρέπει να καταργηθεί η στρατιωτική θητεία αλλά «έως την κατάργηση της…, το ΜέΡΑ25 θα υπαγάγει τον θεσμό της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας σε μη στρατιωτική αρχή εκτός της δικαιοδοσίας του Υπουργείου Άμυνας και θα εξισώσει την διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας με τη στρατιωτική»! Και έτσι δια της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας θα ολοκληρωθεί η ήδη συρρικνωμένη σχέση των Ελλήνων με την άμυνα της χώρας τους.
1 ΜΕΡΑ25, Θέσεις, κεφ. «Διεθνείς σχέσεις – Άμυνα» https://mera25.gr/diethneis-sxeseis-amyna/. Όλα τα αποσπάσματα του ΜΕΡΑ25 που ακολουθούν προέρχονται από το ίδιο κείμενο.
2 Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, «Οι εξωφρενικές δηλώσεις Βαρουφάκη για Πούτιν-Ρωσία κι ο «αμερικανικός ΣΥΡΙΖΑ» 25 Μαΐου 2019. http://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/05/blog-post_814.html
3 Γιάννης Βαρουφάκης , «Πατριωτικό καθήκον η υπέρβαση του “Μακεδονικού”», 13.01.2018 www.efsyn.gr/stiles/apopseis/136620_patriotiko-kathikon-i-yperbasi-toy-makedonikoy
4 Γιάννης Βαρουφάκης , ό.π., «Πατριωτικό καθήκον…»