Είναι η Τουρκία στον αυτόματο πιλότο; Ετοιμάζεται μια διάδοχη κατάσταση για τη μετά τον Ερντογάν εποχή; Αναπόφευκτα αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που δημιουργούνται έπειτα από τις φήμες σχετικά με την υγεία του Τούρκου προέδρου.
Η εκ νέου διαρροή, μέσω twitter, ψευδών ειδήσεων όπως απεδείχθη, περί θανάτου του Ερντογάν, είχε σαν αποτέλεσμα να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση σε πολλά επίπεδα με τη λίρα κατακρημνίζεται στα 9,75/1 $.
Η διαρροή καθόλου αθώα δεν ήταν και σίγουρα εντάσσεται σε μια μορφή υβριδικού πολέμου. Το AKP είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον τα fake news και ως να πρόκειται για κάτι καρμικό, τώρα του επιστρέφουν με σφοδρότητα.
Ωστόσο ο Ερντογάν φαίνεται πως όντως καταρρέει και το θέμα της υγείας του μάλλον είναι μια πραγματικότητα που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχει καλή εξέλιξη.
Όλοι θυμόμαστε και από δικούς μας ηγέτες που ήταν ασθενείς και μπορούμε να αντιληφθούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό, πόσο μάλλον σε κράτη που λειτουργούν υπογείως όπως είναι η Τουρκία.
Ας το δούμε πιο αναλυτικά με γραφειοκρατικό μοντέλο: Ο Γιέλτσιν στη Ρωσία που ήταν παθολογικά αλκοολικός, δεν ήλεγχε το κράτος του-το βαθύ κράτος του- έτσι επικράτησε η FSB η οποία οδήγησε τον Πούτιν στην εξουσία προκειμένου να αποφευχθεί το χάος.
Το παράδειγμα Γιέλτσιν έχει σημασία γιατί η Ρωσία είναι μια χώρα που έχει πολιτειακή συγγένεια με την Τουρκία. Η Τουρκία έχει και αυτή το δικό της πολύ βαθύ κράτος και οι δυνάμεις που το υπηρετούν, όπως για παράδειγμα η MIT και άλλοι φορείς που πρόσκεινται σε αυτή, δεν μπορούν να επιτρέψουν κανένα κενό εξουσίας. Αντίθετα την κατάλληλη στιγμή θα προωθήσουν τον κατάλληλο ηγέτη για να υπερασπίστει το κατεστημένο.
Εν τω μεταξύ η ιστορία έχει δείξει πως όταν υπάρχει σοβαρό ζήτημα υγείας ενός ηγέτη όλοι γίνονται εν δυνάμει Βρούτοι και η αστάθεια που προκαλείται συνήθως είναι έντονη.
Βάσει αυτών εικάζω πως στη παρούσα χρονική συγκυρία οι αυλικοί του Ερντογάν προστρέχουν να του εκφράσουν την πίστη τους και την αφοσιώσή τους, ωστόσο δεν χωρά καμία αμφιβολία πως πίσω από την πλάτη του συνωμοτούν για την επόμενη μέρα. Ακάρ, Σοϊλού, Καλίν, Τσαβούσογλου, αλλά και η οικογένεια του Ερντογάν σκέφτονται και αγωνιούν για την επόμενη μέρα, ενώ την ίδια ώρα η αντιπολίτευση ακονίζει τα μαχαίρια της.
Αυτό που παρατηρείται στην Τουρκία μοιάζει με σεισμικές δονήσεις που προμηνύουν τον κυρίως σεισμό και όταν αυτός γίνει η κατάρρευση της γραφειοκρατίας που εδώ και χρόνια έχει στήσει ο Ερντογάν θα είναι σίγουρη και ηχηρή.
Ο Ερντογάν έχει φέρει μια νέα γραφειοκρατία στην Τουρκία, γεμάτη φανατικούς ισλαμιστές, ρωσόφιλους, φίλους των Κινέζων κτλ. Είναι βέβαιο ότι η αντιπολίτευση της Τουρκίας θα θελήσει να τη «ξηλώσει» και αυτό θα είναι πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά επώδυνο.
Η Τουρκία είναι πλέον στον «αυτόματο πιλότο» και συνήθως αυτός έχει όνομα, «βαθύ κράτος» και προκειμένου να επιβιώσει θα προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια, όσο παράλογη και αν είναι.
Οι επόμενοι μήνες λοιπόν στη γείτονα χώρα θα είναι πολύ επικίνδυνοι και εμείς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα «ενώνει» σαν θέμα όλους στην Τουρκία.