Η Γη συνεχώς δίνει και λαμβάνει υλικό, αλληλεπιδρώντας με το υπόλοιπο ηλιακό σύστημα: Για παράδειγμα η σκόνη που κινείται στο Διάστημα «βομβαρδίζει» τακτικά τον πλανήτη μας υπό τη μορφή πεφταστεριών, και αέρια από την ατμόσφαιρα της Γης τακτικά διαρρέουν στο Διάστημα.
Οπότε, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του Live Science, εάν η Γη δίνει συνέχεια υλικό και αποκτά συνέχεια υλικό, μεγεθύνεται ή συρρικνώνεται;
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, λόγω της «δωρεάς» αερίου στο Διάστημα, ο πλανήτης μας (για την ακρίβεια η ατμόσφαιρά του) συρρικνώνεται, όπως σημειώνει ο Γκιγιόμ Γκρόνοφ, επιστήμονας που μελετά τη διαφυγή ατμόσφαιρας στο Langley Research Center της NASA στη Βιρτζίνια. Ωστόσο δεν χάνουμε πολλά, όπως πρόσθεσε.
Οι πλανήτες σχηματίζονται μέσω επικάθησης- όταν σκόνη συγκρούεται και συσσωρεύεται/ συγκεντρώνεται, σχηματίζοντας μεγαλύτερη μάζα. Αφού η Γη σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισ. χρόνια, συνέχισε να λαμβάνει χώρα (σε μικρότερο βαθμό) επικάθηση, υπό τη μορφή μετεωριτών που συνέβαλλαν στην αύξηση της μάζας της Γης, είπε ο Γκρόνοφ.
Ωστόσο όταν σχηματίζεται ένας πλανήτης, αρχίζει μια άλλη διαδικασία: Η ατμοσφαιρική διαφυγή. Αυτό συμβαίνει παρόμοια με την εξάτμιση, μα σε διαφορετική κλίμακα, σημείωσε ο Γκρόνοφ. Στην ατμόσφαιρα άτομα οξυγόνου, υδρογόνου και ηλίου απορροφούν αρκετή ενέργεια από τον Ήλιο για να «δραπετεύσουν» από την ατμόσφαιρα.
Οπότε πώς επηρεάζουν τη συνολική μάζα της γης αυτές οι διαδικασίες; Οι επιστήμονες μπορούν μόνο να υπολογίσουν.
«Φυσικά είναι ακόμα σε στάδιο ερευνών, επειδή είναι δύσκολο να μετρήσουμε τη μάζα της Γης σε πραγματικό χρόνο» είπε ο Γκρόνοφ στο Live Science. «Δεν έχουμε το βάρος της Γης σε επίπεδο ακριβείας που απαιτείται για να δούμε εάν η Γη κερδίζει ή χάνει».
Ωστόσο παρατηρώντας τον ρυθμό των μετεωριτών οι επιστήμονες υπολογίζουν πως περίπου 15.000 τόνοι χτυπούν τον πλανήτη μας κάθε χρόνο, αυξάνοντας τη μάζα του. Στο μεταξύ, χρησιμοποιώντας δεδομένα από δορυφόρους, επιστήμονες έχουν υπολογίσει τον ρυθμό ατμοσφαιρικής διαφυγής: «Είναι κάπου γύρω στους 75.000 τόνους» είπε ο Γκρόνοφ. Αυτό σημαίνει πως η Γη χάνει περίπου 60.000 τόνους κάθε χρόνο. Αυτό μπορεί να φαντάζει πολύ, μα, για τα δεδομένα του πλανήτη μας, είναι «πολύ πολύ λίγο».
Ο Γκρόνοφ υπολογίζει, χρησιμοποιώντας εκτιμήσεις για την ατμοσφαιρική διαφυγή σχετικά με τα τελευταία εκατό χρόνια, πως, με βαθμό απώλειας 60.000 τόνων ατμόσφαιρας ετησίως, θα χρειάζονταν πέντε δισεκατομμύρια χρόνια για να χάσει η Γη την ατμόσφαιράς της, εάν ο πλανήτης δεν είχε τρόπο να την αναπληρώσει.
Πάντως ο ωκεανός και άλλες διαδικασίες, όπως οι εκρήξεις ηφαιστείων, συμβάλλουν στην αναπλήρωσή της, οπότε θα χρειαζόταν 3.000 φορές περισσότερος χρόνος – περίπου 15,4 τρισεκατομμύρια χρόνια- πριν η Γη χάσει την ατμόσφαιρά της. Αυτό είναι περίπου 100 φορές η διάρκεια ζωής του σύμπαντος, και, πολύ πριν συμβεί αυτό, η Γη θα είναι ούτως ή άλλως μη κατοικήσιμη, λόγω του Ήλιου, που αναμένεται να εξελιχθεί σε ερυθρό γίγαντα σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.