Ο Πολ Γκρίσαμ είχε χάσει το πορτοφόλι του στην άλλη άκρη της γης. Πενηντατρία χρόνια μετά, ο 91 ετών σήμερα κάτοικος του Σαν Ντιέγκο κρατάει και πάλι στα χέρια του όλα τα αναμνηστικά από την αποστολή του ως μετεωρολόγος του Ναυτικού στον Νότιο Πόλο.
«Το πήρε ο αέρας», είπε ο Πολ Γκρίσαμ, ενώ συπλήρωσε πως ενεπλάκησαν πολλοί άνθρωποι και πολύ προσπάθεια για να φτάσει και πάλι στα χέρια του.
Το πορτοφόλι περιείχε την ταυτότητα του Ναυτικού, την άδεια οδήγησης, μια κάρτα για το τι πρέπει να κάνει κατά τη διάρκεια ατομικής, βιολογικής και χημικής επίθεσης, μία κάρτα από παμπ, το εκκαθαριστικό της εφορίας και αποδείξεις από χρήματα που έστελνε στην γυναίκα του.
Ο Πολ Γκρίσαμ μεγάλωσε στο Ντάγκλας της Αριζόνα και κατατάχθηκε στο Ναυτικό το 1948. Ξεκίνησε ως τεχνικός της μετεωρολογικής υπηρεσίας για να γίνει στην συνέχεια μετεωρολόγος.
Μετατέθηκε στην Ανταρκτική το 1967 ως μέρος της επιχείρησης «Deep Freeze» στην οποία συμμετείχε ομάδα επιστημόνων.
«Δεν ήθελα με τίποτα να πάω. Φώναζα και κλώτσαγα ότι έβρισκα μπροστά μου. Ήμουν παντρεμένος και είχα δύο μικρά παιδιά».
Κάποια στιγμή όπως εξήγησε, έχασε το πορτοφόλι του, για να βρεθεί το 2014 πίσω από ένα ερμάριο στο κτήριο του σταθμού ΜακΚούρντο, στο νησί Ρος της Ανταρκτικής, ενώ αυτό κατεδαφιζόταν.
Στα χέρια του τελικά έφτασε από μία ομάδα ερασιτεχνών ιδιωτικών ντετέκτιβ, τους Στίβεν Ντεκάτο, Σάρα Λίντμπεργκ και Μπρους ΜακΚι, που στο παρελθόν είχαν αναλάβει να επιστρέψουν την ταυτότητα του Ναυτικού, στον ιδιοκτήτη της.
Την ίδια περίοδο ο Στίβεν Ντεκάτο συνεργαζόταν με μία εταιρεία που έκανε έρευνες στην Ανταρκτική. Όταν ο διευθυντής του Τζορτζ Μπλέισντελ, έμαθε για την υπόθεση με την ταυτότητα, αποφάσισε να του εμπιστευθεί δύο πορτοφόλια που είχαν βρεθεί κατά την κατεδάφιση του κτηρίου, προκειμένου να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους.
Για να καταλήξει το πορτοφόλι και πάλι στα χέρια του Πολ Γκρίσαμ, χρειάστηκαν μια σειρά από μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, επικοινωνία μέσω Facebook αλλά και γράμματα ταχυδρομείου.
Όσο για το δεύτερο πορτοφόλι, αυτό επεστράφη στο οικογένεια του ιδιοκτήτη, το 2016, αφού ο ίδιος είχε πλέον πεθάνει.