Ερευνητές βρήκαν στοιχεία για την ύπαρξη ενός νέου τύπου πλανήτη τον οποίο χαρακτήρισαν «υδάτινο κόσμο», με το νερό να αποτελεί μεγάλο μέρος του συνόλου του πλανήτη. Οι κόσμοι αυτοί, που εντοπίστηκαν σε πλανητικό σύστημα σε απόσταση 218 ετών φωτός, δεν μοιάζουν με κανέναν άλλο πλανήτη στο Ηλιακό Σύστημα.
Η ομάδα, της οποίας ηγήθηκε η Καρολάιν Πιολέ στο iREx (Institute for Research on Exoplanets) του University of Montreal, δημοσίευσε μια λεπτομερή μελέτη ενός πλανητικού συστήματος που είναι γνωστό ως Kepler-138 στο Nature Astronomy στις 15 Δεκεμβρίου.
H Πιολέ παρατήρησε τους εξωπλανήτες Kepler-138 c και Kepler-138 d με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Όπως διαπίστωσε, θα μπορούσαν να αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από νερό. Αν και δεν εντοπίστηκε νερό απευθείας, συγκρίνοντας τα μεγέθη και τις μάζες των πλανητών με μοντέλα, εξάγεται το συμπέρασμα ότι σημαντικό μέρος του όγκου τους- μέχρι και το ήμισυ- θα έπρεπε να αποτελείται από υλικά που είναι ελαφρύτερα από τον βράχο μα βαρύτερα από το υδρογόνο ή το ήλιο (που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος πλανητών – γιγάντων αερίων όπως ο Δίας). Το πιο κοινό υποψήφιο υλικό είναι το νερό.
«Προηγουμένως σκεφτόμασταν πως οι πλανήτες που ήταν λίγο μεγαλύτεροι από τη Γη ήταν μεγάλες μπάλες μετάλλου και βράχου, σαν εκδόσεις της Γης σε μεγαλύτερη κλίμακα, και για αυτό λέγαμε “σούπερ Γη”» είπε ο Μπγιορν Μπένεκε, ερευνητής στο University of Montreal. «Ωστόσο τώρα έχουμε δείξει ότι αυτοί οι δύο πλανήτες, ο Kepler-138 c και o d, είναι αρκετά διαφορετικοί στη φύση και ότι μεγάλο μέρος του συνολικού όγκου τους αποτελείται πιθανότατα από νερό. Είναι το καλύτερο στοιχείο ως τώρα για υδάτινους κόσμους, έναν τύπο πλανήτη για τον οποίο αστρονόμοι πιθανολογούσαν ότι μπορεί να υπάρχει εδώ και καιρό».
Με όγκους τριπλάσιους και άνω αυτού της Γης και μάζες διπλάσιες, οι πλανήτες c και d έχουν πολύ χαμηλότερες πυκνότητες από τη Γη. Αυτό προκαλεί έκπληξη επειδή οι περισσότεροι από τους πλανήτες που είναι μόνο λίγο μεγαλύτεροι από τη Γη και έχουν μελετηθεί σε βάθος φαίνονται να είναι βραχώδεις κόσμοι, σαν τον δικό μας. Το κοντινότερο που υπάρχει, σημειώνουν οι ερευνητές, είναι κάποια από τα παγωμένα φεγγάρια του Ηλιακού Συστήματος, που αποτελούνται επίσης σε μεγάλο βαθμό, γύρω από έναν βραχώδη πυρήνα. «Σκεφτείτε μεγαλύτερες εκδόσεις της Ευρώπης ή του Εγκέλαδου, των πλούσιων σε νερό φεγγαριών του Δία και του Κρόνου, μα πολύ πιο κοντά στο άστρο τους» εξήγησε η Πιολέ. «Αντί για μια παγωμένη επιφάνεια, θα φιλοξενούσαν μεγάλους “φακέλους” υδρατμών».
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι οι πλανήτες μπορεί να μην έχουν ωκεανούς σαν αυτούς στη Γη απευθείας στην επιφάνειά τους. «Η θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα του Kepler-138 d είναι πιθανότατα πάνω από το σημείο βρασμού του νερού, και αναμένουμε μια πηχτή, πυκνή ατμόσφαιρα από ατμό σε αυτόν τον πλανήτη. Μόνο κάτω από αυτή την ατμόσφαιρα θα μπορούσε να υπάρχει εν δυνάμει νερό σε υγρή μορφή σε υψηλή πίεση, ή ακόμα και νερό σε άλλη φάση, που παρατηρείται σε υψηλές πιέσεις» είπε η Πιολέ.