Πολυεκατομμυριούχος επενδυτής και...θέμα στο BBC έγινε ο Κρις Γκάρντνερ, ο οποίος πριν πολλά χρόνια ήταν ένας άστεγος στο Σαν Φρανσίσκο.
Η ιστορία του παραπέμπει σε σενάριο χολιγουντιανής ταινίας: Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Γκάρντνερ, 27 ετών τότε, και ο γιος ήταν άστεγοι για έναν χρόνο στο Σαν Φρανσίσκο- φτάνοντας στο σημείο να κοιμούνται στο πάτωμα δημοσίων τουαλετών- καθώς τα λεφτά από ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης χρηματιστών δεν επαρκούσαν για να συγκεντρωθεί το ποσό της απαραίτητης εγγύησης για την ενοικίαση διαμερίσματος.
Πέρα από τη δημόσια τουαλέτα, σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό (ο ίδιος και η σύζυγός του ήταν σε διάσταση), αυτός και ο γιος του, Κρις Τζούνιορ, κοιμούνταν όπου έβρισκαν: Σε πάρκα, σε άσυλα εκκλησιών ή κάτω από το γραφείο του στη δουλειά αφού όλοι είχαν φύγει. Έτρωγαν σε συσσίτια και τα λεφτά που έβγαζαν πήγαιναν στον παιδικό σταθμό για να μπορεί ο Γκάρντνερ να πηγαίνει στη δουλειά την ημέρα.
Ωστόσο, ο Γκάρντνερ τα κατάφερνε καλά στη δουλειά του (πώληση μετοχών) και όταν το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε, η εταιρεία του, DWR (Dean Witter Reynolds) τον προσέλαβε κανονικά. Όταν κάποια στιγμή μπόρεσε να νοικιάσει ένα σπίτι για τον ίδιο και τον γιο του, η καριέρα του εκτοξεύτηκε, και το 1987 άνοιξε τη δική του επενδυτική εταιρεία, Gardner Rich.
Σήμερα, που ο ίδιος είναι 62 ετών, η περιουσία του ανέρχεται στα 60 εκατ. δολάρια. Ο Γκάρντνερ ταξιδεύει ανά τον κόσμο για να δίνει εμψυχωτικές ομιλίες, ενώ χρηματοδοτεί διάφορες οργανώσεις για αστέγους, αλλά και οργανώσεις που αγωνίζονται κατά της βίας σε βάρος των γυναικών.
Η ιστορία του προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Χόλιγουντ (τον πλησίασαν ενώ έγραφε την αυτοβιογραφία του, The Pursuit of Happyness – το ορθογραφικό είναι εσκεμμένο), καθώς ο Γκάρντνερ είχε δύσκολη παιδική ηλικία και εξέτισε ποινή στη φυλακή πριν την πρακτική του στην DWR.
Η συγκεκριμένη ταινία βγήκε το 2006, και ο Γουΐλ Σμιθ ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού για την ερμηνεία του στον ρόλο. Ο ίδιος μιλώντας για τη ζωή του, λέει πως δεν θα άλλαζε τίποτα. «Υπέφερα ως παιδί για να μην πρέπει να υποφέρουν τα παιδιά μου. Πήρα μια απόφαση ως πεντάχρονο αγόρι πως τα παιδιά μου θα ξέρουν ποιος είναι ο πατέρας τους. Η υπόλοιπη μοίρα μου ακολούθησε επειδή έκανα τις σωστές επιλογές».
Γεννηθείς στο Μιλγουόκι του Ουϊσκόνσιν, ποτέ δεν γνώρισε τον πατέρα του. Τον μεγάλωσαν υπό συνθήκες φτώχειας η μητέρα του, Μπέτι Τζιν και ο βίαιος, αλκοολικός πατριός του.
Υπήρξε επίσης μια περίοδος που πέρασε σε ανάδοχο σπίτι, αφού η μητέρα του προσπάθησε να σκοτώσει τον σύντροφό της. Παρόλα αυτά, ο ίδιος θεωρεί ότι η μητέρα του τον ενέπνευσε. «Έχω μια από αυτές τις παλιομοδίτικες μητέρες που κάθε μέρα σου λένε “γιε μου, μπορείς να κάνεις ή να γίνεις ό,τι θέλεις κάνεις ή να γίνεις. Κι εγώ το πίστεψα 100%».
Μετά το λύκειο, πέρασε τέσσερα χρόνια στο αμερικανικό πολεμικό ναυτικό, και μετά μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου άρχισε να πουλάει ιατρικό εξοπλισμό. Η ζωή του άλλαξε όταν είδε έναν άνδρα να παρκάρει μια κόκκινη Ferrari. Όταν τον ρώτησε ποια ήταν η δουλειά του, του απάντησε χρηματιστής: Ήταν ο Μπομπ Μπρίτζες, ο οποίος τον βοήθησε να κλείσει μια συνέντευξη για πρακτική/ μαθητεία- όμως λίγο πριν τη συνέντευξη στη DWR ο Γκάρντνερ συνελήφθη και φυλακίστηκε επειδή δεν είχε πληρώσει κλήσεις για παρκάρισμα. Τελικά μπόρεσε να πάει, αλλά με τα ρούχα που φορούσε όταν τον συνέλαβαν. Παρόλα αυτά, μπόρεσε να πάρει τη δουλειά.
Η ζωή του άλλαξε ξανά το 2012, όταν η γυναίκα του πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 55 ετών. Αυτό τον έκανε να αξιολογήσει ξανά το τι κάνει στη ζωή του, και μετά από 30 χρόνια στον τομέα των οικονομικών, άλλαξε ξανά καριέρα. Σήμερα περνά 200 ημέρες τον χρόνο ταξιδεύοντας σε πάνω από 50 χώρες για να δίνει ομιλίες.