Τον Βιατσεσλάβ Βολόντιν, νέο πρόεδρο της Δούμα (της ρωσικής Κάτω Βουλής) παρουσιάζει ως «νέο εχθρό» του Ρώσου προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν, ανάλυση της Stratfor- σημειώνοντας πως πρόκειται για έναν εχθρό τον οποίο δημιούργησε ο ίδιος ο Πούτιν.
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η Δούμα ίσως αποτελέσει το επόμενο θέατρο της μάχης για την εξουσία που είναι σε εξέλιξη τα τρία τελευταία χρόνια στο Κρεμλίνο. Αν και Δούμα τα τελευταία 17 χρόνια είχε ρόλο μάλλον μικρής σημασίας, ο Πούτιν την ενίσχυσε για να περάσει μέτρα που χρειάζεται για να εδραιώσει την εξουσία του- και σε πρόσφατη αναφορά του Carnegie Moscow Center εκτιμάται πως η εξουσία αυτή ίσως να κατέληξε στον νέο πρόεδρο.
Σύμφωνα με τη Statfor, ο Πούτιν εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης μαζί του, ωστόσο η δυσαρέσκεια σχετικά με τις επιδείνωση της κατάστασης της οικονομίας αυξάνεται, όπως και για την υπερβολική πολιτικοποίηση των καθημερινών ζητημάτων της χώρας. «Εν τω μεταξύ, ο Πούτιν προβληματίζεται όλο και περισσότερο σχετικά με προκλήσεις προς την εξουσία του. Ως εκ τούτου, το Κρεμλίνο λαμβάνει μέτρα για την αποτροπή αστάθειας, την καταστολή των αντιφρονούντων και την “εκκαθάριση” των ανώτερων κλιμακίων της κυβέρνησης».
Για να περάσει τις σχετικές αλλαγές στη νομοθεσία, ο Πούτιν χρειαζόταν έναν ισχυρό και πιστό ηγέτη επικεφαλής της Δούμα, και σε αυτό το πόστο διόρισε των πρώην αναπληρωτή προσωπάρχη του, Βιατσεσλάβ Βολόντιν. Ο Βολόντιν, όπως σημειώνει η Stratfor, είναι γνωστός για την καλή διαχείριση δύσκολων πολιτικών καταστάσεων (ο Πούτιν τον έφερε στο προσκήνιο το ταραγμένο 2012, με τις διαδηλώσεις για τις εκλογές), και ο ίδιος προσπαθούσε για πολύ καιρό να μπει στα ανώτατα κλιμάκια της ελίτ του Κρεμλίνου, αλλά δεν είχε τη δύναμη να το κάνει. «Και υπό κανονικές συνθήκες, η προεδρία της Βουλής δεν θα του επέτρεπε να πλησιάσει περισσότερο στον σκοπό αυτό. Αλλά με τις κινήσεις Πούτιν για το πέρασμα των νόμων να ενισχύουν περαιτέρω την εξουσία του, η θέση του Βολόντιν έχει λάβει μεγαλύτερη σημασία. Τώρα, ο Βολόντιν κάνει βήματα για να ενισχύσει ακόμα πιο πολύ την δύναμή του στο κοινοβούλιο. Ο πρόεδρος έχει συγκεντρώσει κανονισμούς και νομοθετήσεις υπό την εξουσία του, σύμφωνα με το Carnegie Center. Επιπλέον, σύμφωνα με την αναφορά, έχει φέρει τον εαυτό του στη θέση του ενδιάμεσου ανάμεσα στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους βουλευτές, δίνοντάς του τη δύναμη να μπλοκάρει τον διάλογο ή να απορρίψει προτάσεις κατά βούληση».
Όπως σημειώνεται στην ανάλυση, οι κινήσεις του Βολόντιν υποδεικνύουν μια γραμμή την οποία ο Πούτιν έχει ξαναδεί μέσα στα τελευταία χρόνια, από άλλες ισχυρές προσωπικότητες του Κρεμλίνου που επιδιώκουν να αυξήσουν τη δύναμή τους, συχνά αψηφώντας τον πρόεδρο- όπως τον Ιγκόρ Σέτσιν, επικεφαλής της Rosneft, τον Τσετσένο πρόεδρο, Ραμζάν Καντίροφ, και τον Σεργκέι Τσεμέζοφ, επικεφαλής της Rostec. Αν και τέτοιες κινήσεις σίγουρα προκαλούν «πονοκεφάλους» στον Ρώσο πρόεδρο, δεν είναι απρόσμενες, και εξάλλου οι τρεις αυτοί άνδρες ήταν, σε τελική ανάλυση, δυνάμεις σταθεροποίησης στο Κρεμλίνο. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει η Stratfor, λιγότερο ισχυρά - «δευτεροκλασάτα» ή «τριτοκλασάτα»- πολιτικά στελέχη αρχίζουν να αποκλίνουν από τη γραμμή του Κρεμλίνου, εκφράζοντας όλο και πιο συχνά δυσαρέσκεια- όπως επικεφαλής τοπικών κυβερνήσεων, που επιβαρύνονται με βαρύ ομοσπονδιακό χρέος. «Για να ελέγξει την αναταραχή, ο Πούτιν απομάκρυνε τρεις τοπικούς ηγέτες μέσα στις τελευταίες τρεις εβδομάδες, και στις 17 Φεβρουαρίου συγκάλεσε συνεδρίαση του συμβουλίου ασφαλείας για να προσπαθήσει να καθησυχάσει φόβους μιας γενικευμένης εκκαθάρισης στις τοπικές κυβερνήσεις».
Καταλήγοντας, η Stratfor αναφέρει πως αν και ο Βολόντιν είναι ένας από τους «πιστούς» του Πούτιν, ίσως να αποστατήσει όταν συγκεντρώσει αρκετή ισχύ, όπως έχουν κάνει και άλλα μέλη της πολιτικής ελίτ της Ρωσίας. «Για τον πρόεδρο, αυτό θα ήταν καταστροφικό. Το τελευταίο που χρειάζεται ο Πούτιν είναι άλλος ένας ισχυρός αντίπαλος, ειδικά καθώς οι προκλήσεις στην εξουσία του αυξάνονται».