Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό, τον οποίο μονίμως έρχεται να αμφισβητήσει για την ορθότητα των επιλογών της ως γονιός, έχει να αντιμετωπίσει και τον περίγυρο της που σχεδόν κατά κανόνα νομίζει πως έχει τις σωστές απαντήσεις για όλα. Οι επικρίσεις και οι «συμβουλές» -που συχνά ακούγονται και πάλι ως επικρίσεις- μπορεί να έρχονται από παντού. Από τη μητέρα, την πεθερά, την αδελφή, την κουνιάδα, τη φίλη, τις μαμάδες στην παιδική χαρά, τις μητέρες στο σχολείο ή ακόμη και από εκείνη την άγνωστη κυρία στο σουπερ μάρκετ που σκέφτηκε πως είναι ok να σας πλησιάσει και σας κάνει παρατήρηση για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται μια «σωστή μητέρα». Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις «μαμάδες του facebook»...
Αυτή η διαρκής κριτική από γνωστούς και αγνώστους-και κυρίως από άλλες μητέρες- είναι πολύ εύκολο να κάνει, μια νέα κυρίως μητέρα να θεωρήσει πως κάτι δεν κάνει σωστά. Και αφού δεν είναι μια «σωστή» ή «καλή μητέρα» κατά την κρίση άλλων, τι άλλο μπορεί να είναι, παρά μια «κακή μητέρα».
Φυσικά, τα πράγματα στις περισσότερες των περιπτώσεις δεν είναι έτσι, αλλά γιατί μια μητέρα θα πρέπει να υφίσταται όλη αυτή την ψυχολογική πίεση; Γιατί να μην είναι αποδεκτό πως ο δικός της τρόπος είναι ο σωστός αφού στη δική της οικογένεια αποδίδει;
Αυτό ακριβώς το θέμα αναδεικνύει με τον δικό της μοναδικό τρόπο η Sia Cooper, personal trainer και δραστήρια χρήστης του Instagram, με μια πολύ ιδιαίτερη ανάρτηση η οποία συγκέντρωσε χιλιάδες αντιδράσεις και σχόλια γιατί είναι μια πολύ καλή περιγραφή της πραγματικότητας αλλά και γιατί τονίζει πως οι μητέρες δεν πρέπει να «μασάνε» στο bulling των άλλων μαμάδων.
Γι αυτό και εκείνη μάλιστα αναφωνεί- και το γράφει και στο μπράτσο της όπως βλέπουμε σε μια εσκεμμένα προκλητικά στημένη φωτογραφία- «Είμαι κακή μαμά και είμαι υπερήφανη».
Ιδού λοιπόν τι έγραψε η Cooper:
Αν μου έδιναν ένα κέρμα κάθε φορά που κάποιος με αποκαλεί «κακή μητέρα», θα είχα γίνει πλούσια. Είναι σχεδόν αδύνατον στις μέρες μας να είσαι μια «υποδειγματικά» και εντός του πλαισίου της πολιτικής ορθότητας, «καλή μητέρα» γιατί πολύ απλά όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις θα δεις μια άλλη μητέρα η οποία θα κατακρίνει τις επιλογές που κάνεις ως γονιός. Σωστά;
Με έχουν αποκαλέσει κακή μητέρα:
*επειδή γυμναζόμουν κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης
*επειδή γυμνάζομαι ενώ έχω παιδιά...και περίοδο
*γιατί προσέχω την εμφάνισή μου και την υγεία μου
*γιατί δίνω στα παιδιά μου τυποποιημένα τρόφιμα
*επειδή έχω τατουάζ και έχω κάνει piercing
*γιατί κάθε τόσο απολαμβάνω το κρασί μου
*επειδή επιτρέπω στα παιδιά μου να έρχονται σε επαφή με την τεχνολογία
*γιατί που και που τα αφήνω να τρώνε γλυκά και λιχουδιές
*επειδή δεν κυκλοφορώ μπροστά τους «κουκουλωμένη»
*επειδή κάνω μια δουλειά πλήρους απασχόλησης από το σπίτι
*γιατί κοιμάμαι μαζί με τα παιδιά μου
*επειδή κάνω συλλογική αθλητικών αυτοκινήτων και μοστοκλιετών, άρα έχω χόμπι
*επειδή βρίσκω χρόνο για μένα
*επειδή έχω κοιλιακούς.
Αυτό που έχω μάθει είναι ότι οι πραγματικά «κακές μητέρες» εκεί έξω είναι αυτές που διαρκώς «ξεσκίζουν» άλλες μητέρες, κατακρίνοντας τες. Αυτές οι μητέρες είναι και αυτές που είναι πραγματικά ανασφαλείς και αισθάνονται ανεπαρκείς. Γιατί, για ποιον άλλο λόγο να συμπεριφέρονται έτσι; Η μιζέρια θέλει συντροφιά.
Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και για να είσαι η μητέρα. Όλοι κάνουμε τον ίδιο αγώνα και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Η μητρότητα δεν είναι one size ρούχο. Κάτι που αποδίδει για μια οικογένεια μπορεί να μην αποδίδει για μια άλλη. Ποιοι είμαστε λοιπόν εμείς που θα κρίνουμε τις επιλογές άλλων μητέρων;
Το να είσαι μητέρα είναι κάτι δύσκολο από μόνο του και αν όλα αυτά με κάνουν «κακή μητέρα», τότε θα αποδεχθώ τον χαρακτηρισμό με υπερηφάνεια.
Αυτό, για όλες τις κακές μητέρες εκεί έξω.