Οι χθεσινές συλλήψεις υπόπτων πακιστανικής καταγωγής με την κατηγορία σχεδιασμού τρομοκρατικού χτυπήματος εβραϊκού στόχου στο κέντρο της Αθήνας, ξύπνησε μνήμες των αποτρόπαιων τρομοκρατικών χτυπημάτων του 2015 και 2016 που αιματοκύλισαν το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.
Έκτοτε, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες εστιάζουν στην αντιμετώπιση της ισλαμιστικής τρομοκρατικής απειλής, όμως, οι όψεις του ειδεχθούς φαινομένου της τρομοκρατίας είναι ποικίλες και ανά πάσα στιγμή μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, κυρίως όταν έχουν κρατική υποστήριξη (state- sponsored terrorism).
Το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν έχει συχνά κατηγορηθεί από διάφορες χώρες ότι υποστηρίζει τη διεθνή τρομοκρατία, ενώ συνεχίζει ακόμη και σήμερα να βρίσκεται στη λίστα των χωρών του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ, που υποστηρίζουν την τρομοκρατία.
Σε αντίθεση με τους στόχους της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και περιλαμβάνουν όλες τις χώρες του κόσμου, η απειλή της ιρανικής τρομοκρατίας στρέφεται κατά προτεραιότητα σε ισραηλινούς στόχους δεδομένης της αιώνιας εχθρότητας μεταξύ των δύο χωρών. Και αυτή η απειλή μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα κατά εβραϊκών στόχων, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του εθνικού ινστιτούτου ασφαλείας του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, τα τελευταία δύο χρόνια αποκαλύφθηκαν ή ματαιώθηκαν 13 επιθέσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου κατά εβραϊκών στόχων από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν. Στις παραπάνω επιθέσεις προστίθεται και η εν λόγω ματαιωθείσα επίθεση στο κέντρο της Αθήνας, έχοντας σημάνει συναγερμό σε όλες τις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και των διαύλων διεθνους αστυνομικής συνεργασίας Europol και Interpol.
Στην τελευταία έκθεση της Europol για την τρομοκρατία γίνεται μία ιδιαιτέρως σημαντική αναφορά στη γεωπολιτική αστάθεια εντός και εκτός Ευρώπης. Επισημαίνεται ότι οι πολιτικές αλλαγές σε κράτη μέλη μπορεί να χρησιμοποιηθούν από βίαιες εξτρεμιστικές ομάδες και άτομα για να τροφοδοτήσουν τρομοκρατικές ενέργειες για την επιδίωξη πολιτικών στόχων, ενώ η πολιτική αστάθεια εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να επιδεινώσει την τρομοκρατική απειλή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την τζιχαντιστική τρομοκρατία. Ξένοι μαχητές που επιστρέφουν από περιοχές συγκρούσεων ενδέχεται να προσφύγουν σε βία, να διεξάγουν τρομοκρατική προπαγάνδα, να στρατολογούν οπαδούς στα κράτη μέλη και μπορεί να επιχειρήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τούτων δοθέντων λοιπόν και λαμβανομένης υπόψη της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον, οι εθνικές αρχές ασφαλείας οφείλουν να μελετούν σε καθημερινή βάση τις διεθνές εξελίξεις, προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την εκάστοτε αναδυόμενη απειλή τρομοκρατικής ενέργειας.
***
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχει διατελέσει προϊστάμενος των εθνικών υπηρεσιών Interpol και Europol και υπεύθυνος εξωτερικών και δημοσίων σχέσεων της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας-Europol στη Χάγη.