Πώς αγοράζει κανείς ένα όπλο στις ΗΠΑ και πόσο εύκολο είναι τελικά - Τα 5 βήματα και το «παραθυράκι»

Από που αγοράζουν, πως γίνεται ο έλεγχος του ενδιαφερόμενου αγοραστή και πως μπορεί να τον αποφύγει;
|
Open Image Modal
SOPA Images via Getty Images

Μετά τις δύο ένοπλες επιθέσεις στο Ελ Πάσο του Τέξας και στο Ντέιτον του Οχάιο με τους συνολικά 31 νεκρούς, για πολλοστή στις ΗΠΑ συζητείται το θέμα της οπλοκατοχής αφού στη συγκεκριμένη χώρα η αγορά ενός όπλου είναι πολύ εύκολη και όλοι οι ειδικοί συμφωνούν πως «περισσότερα όπλα στους δρόμους σημαίνει και περισσότερους θανάτους». 

Είναι πράγματι όμως τόσο εύκολο να αγοράσει κανείς ένα όπλο στις ΗΠΑ, πώς και κατά πόσο ελέγχεται η καταλληλότητα του επίδοξου αγοραστή. 

Όπως αναφέρει το CNN σε ένα σχετικό ρεπορτάζ του 2015 (και από τότε φυσικά τίποτε δεν έχει αλλάξει) η διαδικασία είναι πραγματικά πάρα πολύ εύκολη. 

Από πού αγοράζουν τα όπλα

Στις ΗΠΑ υπάρχουν εκατοντάδες καταστήματα που πουλούν όπλα: από μεγάλες αλυσίδες πολυκαταστημάτων, όπως τη Wallmart, μέχρι καταστήματα που ανήκουν στην κατηγορία των μικρών, οικογενειακών επιχειρήσεων. Και φυσικά οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αγοράσουν ένα όπλο (ή και πολύ περισσότερα)  σε μια από τις δεκάδες εκθέσεις που διοργανώνονται σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο σε πάρα πολλές πολιτείες. Επίσης πολλοί είναι εκείνοι που αγοράζουν όπλα από φίλους ή/και συγγενείς, γείτονες. 

Η αίτηση που συμπληρώνει ο ενδιαφερόμενος

Η διαδικασία ελέγχου του ιστορικού ενός ενδιαφερόμενου να αγοράσει όπλο πραγματοποιείται μόνο στα καταστήματα λιανικής πώλησης. Εκεί ο πελάτης πρέπει να συμπληρώσει μια ειδική φόρμα (ATF- Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αλκοόλ, Καπνού και Εκρηκτικών). 

Οι απαιτούμενες πληροφορίες είναι: ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τόπος γέννησης, φυλή και υπηκοότητα. Ο ΑΜΚΑ είναι προαιρετικός. Επίσης ο αιτών πρέπει να απαντήσει και σε μια σειρά ερωτήσεων: «έχετε καταδικαστεί ποτέ για κακούργημα;»,«έχετε καταδικαστεί ποτέ για πλημμέλημα ή για ενδοοικογενειακή βία;», «είστε παράνομος χρήστης ή εθισμένος σε μαριχουάνα ή άλλες κατασταλτικές, διεγερτικές ναρκωτικές ουσίες ή άλλες ελεγχόμενες ουσίες;», «είστε φυγάς;», «έχετε νοσηλευτεί ποτέ σε ψυχιατρικό ίδρυμα;». 

Φυσικά όπως αντιλαμβάνεστε για κάποια από αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχει δυνατότητα επαλήθευσης. ΄Άρα ο αιτών συμπληρώνει ελεύθερα ακόμη και ψευδώς.

 

Πώς γίνεται ο έλεγχος

Μετά την συμπλήρωση της αίτησης ένας υπεύθυνος τους καταστήματος επικoινωνεί με το FBI, δίνει τα στοιχεία του επίδοξου κατόχου όπλου και διενεργείται ένας- τυπικός όπως φαίνεται- έλεγχος σε μια ειδική βάση δεδομένων (NICS - Εθνικό σύστημα Αυτόματου Ελέγχου Ποινικού Ιστορικού). O έλεγχος αυτός διαρκεί ελάχιστα λεπτά ενώ το σύστημα αναζητά το όνομα του αιτούντα σε ομοσπονδιακές βάσεις δεδομένων (όπως το Εθνικό Κέντρο Πληροφόρησης για το Έγκλημα και την Διαπολιτειακή Βάση Αναγνώρισης). Εάν ο ενδιαφερόμενος έχει καταδικαστεί για κακούργημα ή πλημμέλημα και του έχει επιβληθεί ποινή φυλάκισης δύο ετών και άνω ή εάν υπάρχει δικαστική απόφαση σύμφωνα με την οποία έχει κριθεί πνευματικά ανίκανος, τότε δεν θα μπορέσει να προχωρήσει η αγορά του όπλου. 

Πόσο συχνά απορρίπτεται ένα αίτημα αγοράς

Όπως επισημαίνει όμως το CNN, η απόρριψη των αιτήσεων για την αγορά και κατοχή όπλου είναι σπάνιες. Συγκεκριμένα το ποσοστό είναι κατά πολύ μικρότερο του 1%. «Περισσότεροι από 100..000.000 τέτοιοι έλεγχοι έχουν γίνει μέσα σε μια δεκαετία και η απόρριψη των αιτήσεων έφτασε τις 70.000» αναφέρει το FBI στην ιστοσελίδα του. 

Και η αγορά χωρίς άδεια και χωρίς έλεγχο

Οι επίδοξοι όμως αγοραστές όπλου/όπλων δεν χρειάζεται να περάσουν όλη αυτή τη διαδικασία (αν και διαρκεί μερικά λεπτά). Γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται να συμπληρώσουν καμία αίτηση και δεν χρειάζεται να γίνει κανένας έλεγχος σε καμία βάση δεδομένων εάν επιλέξουν να κάνουν τις αγορές τους από μια έκθεση όπλων. 

Και οι περισσότεροι Αμερικανοί ζουν πολύ κοντά σε μια τέτοια έκθεση ενώ υπολογίζεται πως δεκάδες τέτοιες εκδηλώσεις διοργανώνονται ανά τη χώρα τα Σαββατοκύριακα και κυρίως κάποιες εορταστικές ημέρες. Ωστόσο το πιο πιθανό είναι πως δεν θα τις βρει κανείς σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο, η Ουάσινγκτον όπου η σχετική νομοθεσία είναι πιο αυστηρή.

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά όμως, όλα επιτρέπονται. 

Πηγή: CNN