Όση κατανόηση ή και παραδοχή αν υπάρχει για συσσωρευμένο θυμό στους «χειρισμούς» στη φονική/εγκληματική σύγκρουση των Τεμπών, θεωρώ ότι η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας κινήθηκαν/συμπεριφέρθηκαν αντιθεσμικά με την αποχώρησή τους στη χθεσινή τελική ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρωτοφανής στα κοινοβουλευτικά χρονικά.
Σε ότι αφορά το αγκομαχώντας δημοσκοπικά κόμμα του Αλέξη Χαρίτση, οι αιτιάσεις του για τον Κωνσταντίνο Τασούλα πως «στη συνείδηση της κοινωνίας, ελέγχεται για αντιθεσμικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές», δεν μοιάζει να συνάδουν με τα όσα αποκάλυψε στη Βουλή ο πρώην σύντροφος του Νίκος Παππάς και τα όσα δήλωσε/ανέλυσε σε δηλώσεις της η επίσης πρώην συντρόφισσα του Όλγα Γεροβασίλη. Ότι τον φάκελο Τέμπη/Τριαντόπουλο που έστειλε στη Βουλή η Δικαιοσύνη από τη Λάρισα, περιήλθε στα χέρια τους και μελετήθηκε από τη πρώτη στιγμή και δεν κρύφτηκε σε κάποιο Τασουλέικο συρτάρι για έξι μήνες.
Επιπλέον η Νέα Αριστερά σε όλο το διάστημα μέχρι να επιλεγεί ο Ηπειρώτης πολιτικός υποψήφιος ΠτΔ, δεν τον κατήγγειλε και δεν ζήτησε την «καθαίρεση» του από το Προεδρείο της Βουλής. Με το ίδιο κατηγορητήριο.
Από τη δική της τη πλευρά η Πλεύση Ελευθερίας, θα ήταν παράδοξο και έκπληξη αν η Προέδρός της δεν έκανε άλλη μία ακτιβιστική πράξη. Φωνάζοντας «Όχι στη συγκάληψη» πήρε την ομάδα της και έφυγε θεαματικά από την αίθουσα. Δεν την κρίνω για την έκφραση διαμαρτυρίας ως προς τη συγκάληψη στην εθνική τραγωδία για την οποία έχει δημοσκοπικά την ίδια άποψη το 81% των πολιτών (και ψηφοφόρων της ΝΔ ανάμεσά τους). Απλά διαφωνώ με ένα αχρείαστο σώου όταν μιλάμε για τον κορυφαίο θεσμό της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μπορεί κατά καιρούς ή πυκνά συχνά να γίνονται πολλά αχρείαστα μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά στην προκείμενη περίπτωση θα μπορούσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου να συμπεριφερθεί όχι ως ακτιβίστρια. Μπορεί μάλιστα να το κάνει και το πράττει κάποιες φορές δίκαια σε πάμπολλες περιπτώσεις. Δεν της λείπουν οι ευκαιρίες.
Επίσης δεν ήταν καθόλου σωστό να σηκωθεί να φύγει από την αίθουσα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης πριν ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Το μπάλωσε και καλά έκανε, παίρνωντας αργότερα στο τηλέφωνο τον Κωνσταντίνο Τασούλα για να τον συγχαρεί. Μαθαίνω ότι του την έπεσαν αρκετοί από τους βουλευτές του για το θέμα αυτό, οπότε και αναγκάστηκε/πείστηκε/κατάλαβε ότι έπρεπε να σηκώσει το ακουστικό. Ας μη ξεχνάμε εξάλλου ότι μέχρι τελευταία στιγμή ο κύριος Ανδρουλάκης ζητούσε από τον πρωθυπουργό να αποσύρει την υποψηφιότητα Τασούλα. Αλλά είναι προφανές ότι από δω και μπρος θα ακολουθήσει την πολιτική (έστω και χαλαρής) στήριξης, πάντως όχι του πριονίσματος. Η ευπρέπεια έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζει τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Τα υπόλοιπα κόμματα έπραξαν αυτό που έπρεπε έναντι μίας υψηλού συμβολισμού κοινοβουλευτική πράξη. Ούτε αποχώρησαν, ούτε σώου έκαναν, ψήφισαν τους δικούς τους εκλεκτούς ή ψήφισαν παρών. Τίμησαν και τήρησαν τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα.
Εκείνοι που προχώρησαν σε πράξεις θεατρικής παράστασης, ας το σκεφτούν ότι έκαναν τεράστιο θεσμικό λάθος.