Στη σφοδρή σύγκρουση του Ντόναλντ Τραμπ με την Κάμαλα Χάρις δεν ακούστηκαν τα νεανικά κινήματα και δεν τους μίλησε κανείς. Αυτές τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής εκστρατείας, οι αναλύσεις για τις ψήφους των νέων έχουν πολλαπλασιαστεί.
Ειδικότερα, η «Γενιά Ζ» που περιλαμβάνει ενήλικες ηλικίας από 18 έως 29 ετών.
Πόσοι από τη νέα γενιά θα πάνε στις κάλπες;
Ποιον θα διαλέξουν ανάμεσα στην Κάμαλα Χάρις και τον Ντόναλντ Τραμπ;
Ποιες είναι οι επιθυμίες τους, οι ελπίδες τους;
Είναι περίεργο ότι πρέπει να συμβουλευόμαστε έρευνες ή κοινωνιολογικές έρευνες για να συλλέξουμε κάποιες ενδείξεις.
Τα νεανικά κινήματα ήταν πάντα από τους απόλυτους πρωταγωνιστές της αμερικανικής πολιτικής.
Χωρίς να πάτε πολύ μακριά, θυμηθείτε απλώς τον ενθουσιασμό των κοριτσιών και των αγοριών που οδήγησαν την απροσδόκητη βόλτα του Mπέρνι Σάντερς στις προκριματικές εκλογές του 2016.
Ένα «encore» που ασφυκτιά μόνο από την πανδημία το 2020.
Οι διαμαρτυρίες, αλλά και οι προτάσεις των νέων γενιών έχουν σημαδέψει την ατζέντα της πολιτικής συζήτησης.
Ποιοι, αν όχι οι νέοι, έχουν μετατρέψει τη συζήτηση για την «κλιματική αλλαγή} σε μια επείγουσα κοινωνική έκτακτη ανάγκη;
Οι οργισμένες διαδηλώσεις μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από έναν λευκό αστυνομικό στη Μινεάπολη, τον Μάιο του 2020, ανάγκασαν το κατεστημένο της χώρας σε μια οδυνηρή εξέταση της συνείδησης για τον ρατσισμό και τα πολιτικά δικαιώματα.
Τον Ιούνιο του 2022, ήταν κυρίως νεαρές γυναίκες που συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, την ημέρα που δημοσιοποιήθηκε η απόφαση που ακύρωσε τις ομοσπονδιακές εγγυήσεις για το δικαίωμα στην άμβλωση.
Όλη αυτή η ενέργεια, αυτή η κίνηση έχει κάπως διαλυθεί.
Εκτός από κάποιες πρωτοβουλίες που τροφοδοτούνται από αυθόρμητες ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το «Γενιά -Z για την αλλαγή» ή το «Επόμενη Γενιά για την Αμερική» που, στο «Tik Tok», ωθούν τους συμμαθητές τους να πάνε και να ψηφίσουν.
Ούτε καν οι πόλεμοι έχουν αναστατώσει τα πνεύματα.
Ομολογουμένως, κανείς δεν περίμενε κινητοποιήσεις όπως αυτές της δεκαετίας του 1960 ενάντια στη σύγκρουση στο Βιετνάμ ή για την εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Έχουμε δει μόνο καταλήψεις σε ορισμένες πανεπιστημιουπόλεις υπέρ των Παλαιστινίων, αλλά με αντι-ισραηλινά συνθήματα τόσο ακραία που δεν μπορούν να μοιραστούν σε μεγάλη κλίμακα.
Σιωπή και αδιαφορία όμως για την κατοχή της Ουκρανίας από τον Πούτιν.
Ένα έγκλημα που θα μπορούσε να έχει συγκεντρώσει την ειρηνιστική αριστερά, τους ελευθεριακούς και τους υπερασπιστές των «αμερικανικών αξιών» που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στη συντηρητική παράδοση.
Οι νέοι φτάνουν σε αυτές τις εκλογές χωρίς καθοδήγηση, χωρίς πραγματικά σημεία αναφοράς.
Στα αριστερά, ο Σάντερς, 83 ετών, έχει κινηθεί ελάχιστα.
Η ορισθείσα κληρονόμος του, η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κόρτεζ, 35 ετών, προσπάθησε να προσελκύσει νέους νεοσυλλέκτες, αλλά πάνω απ′ όλα δίνοντας προσοχή στη διοχέτευση της συναίνεσης των εθνικών μειονοτήτων προς την Καμάλα Χάρις.
Εν πάση περιπτώσει, η πολιτικο-ψυχολογική δυναμική φαίνεται να έχει αλλάξει.
Ο ηγέτης μιλάει από τη σκηνή.
Τα αγόρια και τα κορίτσια, όταν είναι εκεί, απλά χειροκροτούν.
Η ιδέα είναι ότι οι νέοι πρέπει να αιχμαλωτίζονται παρά να ακούγονται.
Τόσο πολύ που ο αναπληρωτής του Τζο Μπάιντεν πίστευε ότι θα μπορούσε να προσελκύσει την προσοχή και ίσως ακόμη και τη συναίνεση εμπλέκοντας τα αστέρια της διασκέδασης.
Είναι λίγο λυπηρό να πιστεύει κανείς ότι οι μεγάλοι στρατηγοί του Δημοκρατικού Κόμματος αποφάσισαν να επικεντρωθούν στις «εκκλήσεις» της Tέιλορ Σουίφτ ή της Μπιγιονσέ , των δύο πιο διάσημων ποπ σταρ του πλανήτη.
Έχουμε περάσει από την απήχηση των ιδεών στο μουσικοπολιτικό μάρκετινγκ.
’Αλλωστε και αυτό είναι μια μορφή λαϊκισμού.
Το επιτελείο των Ρεπουμπλικανών έχει επενδύσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, ξανά, στο «Tik Tok», όπου ο Τραμπ έχει συγκεντρώσει 12,7 εκατομμύρια followers, έναντι 6,8 για την Kαμάλα, της οποίας τα βίντεο, ωστόσο, βλέπουν διπλάσιο αριθμό χρηστών.
Τώρα, παραμονές των εκλογών ξαναγίνονται όλοι οι υπολογισμοί.
Ακόμη και αυτά που αφορούν τη Γενιά Ζ.
42 εκατομμύρια άνθρωποι σε συνολικό πληθυσμό 335 εκατομμυρίων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τελικά το ποσοστό των νέων που θα προσέλθουν ουσιαστικά στις κάλπες θα είναι γύρω στο 55-60%, πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο με το υπόλοιπο εκλογικό σώμα.
Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με έρευνα του «Harvard Youth Poll», γύρω στο 70% των νέων θα επιλέξει την Καμάλα Χάρις και μόλις το 30% τον Ντόναλντ Τραμπ.
Θα παίξει κρίσιμο ρόλο η νέα γενιά, η «γενιά Ζ» στις Αμερικανικές Εκλογές 2024;
Μένουν λίγες ώρες πλέον για να δούμε…