Οι ιστορίες για το Ελληνικό δίνουν και παίρνουν. Αλλωστε, τόσα εκατομμύρια ταξιδιωτών πέρασαν από εκεί, τόσες χιλιάδες άτομα δούλεψαν, σε γραφεία, επίγεια εξυπηρέτηση και Ολυμπιακή. Ναι, αυτή την εταιρεία που ίδρυσε το 1957 ο Αριστοτέλης Ωνάσης και που έκανε διάσημους τους πέντε Ολυμπιακούς κύκλους, σε όλο τον κόσμο.
Το Ελληνικό, ήταν μέχρι το 2001, το εμβληματικό αεροδρόμιο της Αθήνας. Πόσες ταινίες έχουν γυριστεί εκεί. Να έρχονται –υποτίθεται- από το Λονδίνο, η Ζωή Λάσκαρη με τον Γιώργο Πάντζα στο «Μαριχουάνα Στοπ», ένα φιλμ - σταθμός του Δαλιανίδη.
Δεν ήταν μόνο οι χαρούμενες στιγμές του Ελληνικού. Το 1973 σημαδεύτηκε και από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ωνάση, γιού του Αριστοτέλη, στην αεροπορική τραγωδία που συγκλόνισε παγκοσμίως και αποδόθηκε σε εγκληματική ενέργεια. Ηταν το γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του Αριστοτέλη και άρχισε την αντίστροφη μέτρηση προς το τέλος της ζωής του μεγιστάνα.
Το αεροδρόμιο που όταν απογειωνόντουσαν τα αεροσκάφη, έτριζαν τα τζάμια των σπιτιών της περιοχής, όντας ένα αεροδρόμιο μέσα στην πόλη, φιλοξένησε όλες τις διάσημες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου, με τους επιβάτες όταν έφθαναν να νομίζουν ότι θα προσγειωθούν σε ταράτσες σπιτιών. Τόσο κοντά πετούσαν τα αεροσκάφη στο Ελληνικό.
Μάλιστα, ένα τζάμπο της Ολυμπιακής, το 1978, με πρόβλημα που αντιμετώπισε σε κινητήρα, ίσα ίσα που κατάφερε, με την αυταπάρνηση του πιλότου και του συγκυβερνήτη, να περάσει ξυστά πάνω από τις ταράτσες και να αποφύγει τη συντριβή και το θάνατο 418 επιβατών και ουδείς φαντάζεται πόσων ακόμα πολιτών στο έδαφος.
Αυτό το Ελληνικό που έμεινε 20 χρόνια κουφάρι, που χρησιμοποιήθηκε για εκθέσεις αυτοκινήτου, ως πίστα δοκιμών και που εσχάτως έγινε καταυλισμός μεταναστών, αυτός ο χώρος, με τη μορφή που τον γνωρίζαμε, περνά στην ιστορία.
ΒΙΝΤΕΟ: Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος