Τρεις Έλληνες που ζουν στο Παρίσι μας αφηγούνται πως έζησαν την τρομοκρατική επίθεση

Τρεις Έλληνες που ζουν στο Παρίσι μας αφηγούνται πως έζησαν την τρομοκρατική επίθεση
|
Open Image Modal
PARIS, FRANCE - NOVEMBER 13: Parisians look at the scene outside the Bataclan concert hall after an attack on November 13, 2015 in Paris, France. According to reports, over 120 people were killed in a series of bombings and shootings across Paris, including at a soccer game at the Stade de France and a concert at the Bataclan theater. (Photo by Pascal Le Segretain/Getty Images)
Pascal Le Segretain via Getty Images

Με συγκλονιστικό τρόπο περιγράφουν στην HuffPost Greece την επόμενη ημέρα της αιματηρής τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι, τρεις Έλληνες που ζουν στην γαλλική πρωτεύουσα.

"Δεν βγήκα έξω από το σπίτι για πολλή ώρα. Ο κόσμος μια μέρα μετά την επίθεση είναι ψυχρός και τρομαγμένος. Υπάρχει μια απογοήτευση. Όλοι είναι με κατεβασμένα τα κεφάλια κάνοντας ένα "αχ γιατί πάλι", αναφέρει ο Παναγιώτης Αμανατίδης ο οποίος ζει εδώ και τρία χρόνια στο Παρίσι και εργάζεται σε κατασκευαστική εταιρία.

"Μέσα σε ένα χρόνο το δεύτερο χτύπημα είναι πολύ πιο σοβαρό. Δεν έχω κοιμηθεί όλο το βράδυ. Ήμουν κοντά στην περιοχή την ώρα της έκρηξης. Ήμουν στο σπίτι φίλου και ακούσαμε τα περιπολικά. Δεν κουνηθήκαμε καθόλου καθώς οι αρχές ζητούσαν να παραμείνουμε σπίτια μας. Στους δρόμους σήμερα το πρωί (Σάββατο) είδα να έχει παντού αστυνομία ακόμα και μέσα στο μετρό."

"Οι ισλμοφασίστες κάνανε ένα ακόμα δώρο στο φασισμό.Ενισχύοντας την ισλαμοφοβία θα ενισχύσουν και τα ακροδεξιά κόμματα και όλο αυτό θα κάνει χειρότερη την κατάσταση για τους μουσουλμάνους στη Γαλλία που θέλουν να ζουν ειρηνικά. Πιστεύω ότι όλες οι χώρες θα κλείσουν τα σύνορα γιατί φοβούνται ότι μαζί με τους πρόσφυγες θα περάσουν και ισλαμιστές. Τάσο καιρό οι ομάδες των ακραίων ισλαμιστών στη Μέση Ανατολή ενισχύονταν με αποτέλεσμα ο γαλλικός λαός να είναι σήμερα ανυπεράσπιστος. Αυτή η ομάδα έχει κουρδιστεί από εμάς τους ίδιους. Όποιος έχει διαφορά με αυτούς είναι εχθρός τους" σχολιάζει ο Παναγιώτης.

"Ήμουν τυχερή καθώς ήμουν πολύ κουρασμένη και δεν βγήκα το βράδυ της Παρασκευής", μας λέει η Μελίνα Μοστράτου που εργάζεσαι σε εταιρία χρηματοδοτήσεων. “Από χτες (Παρασκευή) δεν έχω βγει έξω από το σπίτι γιατί οι αρχές μας έχουν δώσει οδηγίες αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να μην βγούμε από τα σπίτια μας. Η αστυνομία έχει σταματήσει να κάνει δηλώσεις γιατί την προηγούμενη φορά με το Charlie οι τρομοκράτες παρακολουθούσαν την τηλεόραση και τις κινήσεις της αστυνομίας και δρούσαν ανάλογα. Φοβούνται λοιπόν τώρα να μην επαναληφθεί το ίδιο».

"Από το βράδυ της Παρασκευής μας "βομβαρδίζουν": να είμαστε μακριά από τα παράθυρα και να είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας. Άλλωστε η Γαλλία είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτό σημαίνει απαγόρευση κυκλοφορίας. Το πρωί (Σάββατο) ήταν να πάω σε ένα μάθημα το οποίο και ακυρώθηκε. Έχουν κλείσει όλα τα δημόσια κτήρια, οι πισίνες τα πάντα ακόμα και τα μεγάλα μαγαζιά άνοιξαν και έκλεισαν αμέσως. Ωστόσο στα σημεία του δράματος έχει μαζευτεί κόσμος με κεριά".

Ο Μάνος Γαρδούνης είναι καθηγητής στο Science Politique στο Παρίσι και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Lille. “Ξημέρωσε και επικοινωνούμε ακόμη συνέχεια ο ένας με τον άλλο. Με όσους φίλους Έλληνες είναι εδώ και ευτυχώς όλοι είναι καλά. Ζω στο 18ο διαμέρισμα το οποίο είναι πολυπολιτισμικό. Ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους ωστόσο είναι σοκαρισμένοι... Όλοι περιμένουμε αυτή τη στιγμή να δούμε τη στάση θα κρατήσει η πολιτική ηγεσία γιατί στην ουσία δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο κόσμος έχει δείξει μια αλληλεγγύη από το βράδυ της Παρασκευής. Όταν έγιναν οι επιθέσεις οι καταστηματάρχες από τα καφέ έλεγαν στον κόσμο να μπουν μέσα σε αυτά γιατί θα είναι πιο ασφαλείς. Ακόμα και τα ταξί μετέφεραν το κόσμο δωρεάν".

Πως όμως βίωσε εκείνος το βράδυ της Παρασκευής: "Ήμουν σπίτι και ακούγαμε συνέχεια σειρήνες χωρίς να γνωρίζουμε από που προέρχονται. Ήταν μια μεγάλη βραδιά που κανένας δε κοιμήθηκε”. Τι είναι αυτό που φοβάσαι ρωτήσαμε: “Φοβάμαι η επίθεση μην γίνει αφορμή για περισσότερη αστυνόμευση με αποτέλεσμα να γίνει η Ευρώπη ένα μεγάλο στρατόπεδο. Αυτοί που “χτύπησαν” πρέπει να είναι τρομοκράτες που έχουν ζήσει στο Παρίσι. Πρέπει να είναι άτομα με Γαλλικά διαβατήρια που πηγαινοέρχονται και βεβαίως εκπαιδεύτηκαν. Πρόκειται για επικίνδυνα, νεαρά παιδιά που ζούσαν στο περιθώριο".