Βρισκόμαστε στη δεκαετία του '90 και το ΚΚΕ είναι το μόνο Ευρωπαϊκό κόμμα που ψηφίζει αρνητικά στην ανεξαρτησία και είσοδο της Εσθονίας στη νέα ενωμένη Ευρώπη.
Στη Γαλλία δεκάδες δημοσιογράφοι από την Βαλτική φρενάρουν τα ιστορικά και εορταστικά ραπόρτα τους από το Στρασβούργο και τρέχουν να δουν και να διαπιστώσουν ποιος ψήφιζε ΟΧΙ. Ποιο είναι αυτό το ευρωπαϊκό κόμμα που θεωρεί μετά την κατάρρευση του 1989 ότι η Εσθονία πρέπει να παραμείνει Σοβιετική επαρχία.
Βρίσκομαι στο Τάλιν και ο παλιός Εσθονός φίλος μου που έχει αναλάβει το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας μου τηλεφωνεί στο ξενοδοχείο.
«Ο κύριος Κόρακας ανάμεσα από εκατοντάδες ευρωβουλευτές αντιπροσωπεύοντας φυσικά το κόμμα του, το ΚΚΕ ρίχνει τη μοναδική αρνητική ψήφο στην κάλπη, για μας και το μέλλον της πατρίδας μας. Τουλάχιστον αυτός σήμερα είχε το δικαίωμα να ψηφίσει δημοκρατικά, για το τι θέλει αυτός και το κόμμα του...»
Με πολλά σφηνάκια φινλανδέζικη και όταν το μπουκάλι στέρεψε, πολωνική βότκα αργότερα, προσπαθεί να κατανοήσει τόσο αυτός όσο και η υπόλοιπη παρέα του «ευρωπαϊκά πράγματα και θαύματα».
Το επόμενο πρωί συναντώ τον Πρόεδρο της χώρας. Ο κύριος Lennart Merri χαμογελά και με υποδέχεται.
«Ξέρετε είναι καλό να γίνονται τέτοια πράγματα έτσι ώστε να κατανοήσουμε όλες τις πλευρές αυτής της ευρωπαϊκής μας υπόστασης και να μην έχουμε αυταπάτες για το πώς και σε ποια τροχιά κινείται αυτή η ευρωπαϊκή κοινή ήπειρος μας», μου λέει λίγα λεπτά αφού έχουμε κάτσει στο νέο ανακαινισμένο προεδρικό κτίριο.
Η συζήτηση φουντώνει και το μαγνητόφωνο γράφει.
Λίγο αργότερα φεύγοντας από το Προεδρικό μέγαρο ο Lennart Meri μου λέει πριν μπω στο ταξί.
«Αγαπητέ νεαρέ φίλε μου. Δεν ήθελα να σε προσβάλω σαν Έλληνα, παραθέτοντας σου αυτά τα στοιχεία. Συγνώμη αλλά θα πρέπει να σου τονίσω ή μάλλον να σε ενημερώσω για κάτι. Έζησα πολλά χρόνια την βία και την καταστροφή και από τις δύο επελάσεις υπερυδυνάμεων πάνω στη χώρα. Πρώτα ήρθε η γερμανική επέλαση και ο βιασμός κατόπιν ακολούθησαν οι Σοβιετικοί. Η δικιά τους σοβιετική μπότα μας πάτησε και μας μάτωσε ανεπανόρθωτα χωρίς οίκτο για τόσες δεκαετίες. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς σήμερα; Να θεωρούμε πως μόνο η Ναζιστική Γερμανία μας διέλυσε και οι Σοβιετικοί που μας ισοπέδωσαν μας εξόριζαν, μας κρατούσαν φυλακισμένους για 7 δεκαετίες και μας σκότωναν για το καλό μας; Σκεφτείτε πόσοι Έλληνες συμβιβάστηκαν, συνεργάστηκαν και βολεύτηκαν με την Οθωμανική κατοχή διατηρώντας κάποια προνόμια για τόσους αιώνες... Πρέπει σήμερα, να τιμούμε αυτούς, ότι έδωσαν το σωστό παράδειγμα στους Νεοέλληνες ή να θωρήσουμε αυτούς που εσείς αποκαλείται ως ήρωες σας - όταν εγέρθηκαν και πολέμησαν για την ανεξαρτησία σας - σαν τρομοκράτες;
Εμένα οι Σοβιετικοί με έστειλαν στην Σιβηρία και ειλικρινά πέρασα εξαιρετικά δύσκολα χρόνια και σήμερα ο Λαός της χώρας μου με τιμά σε αυτό το αξίωμα. Μήπως πρέπει να έρθουν εδώ καλεσμένοι μου οι Έλληνες κομμουνιστές που ζούσαν για δεκαετίες σε ένα σίγουρο και ασφαλές -παρόλες τις αντιξοότητες της 7ετίας των Συνταγματαρχών που κατέλυσαν την Δημοκρατίας σας - και σε καπιταλιστικό περιβάλλον να τους εξηγήσω τι είδους αναμόρφωση έλαβε χώρα στην μικρή σε έκταση και πληθυσμό χώρα μου; Κατανοώ επίσης το σχίσμα που δημιουργήθηκε και υπάρχει ακόμα στην πατρίδα σου μετά τον αιματηρό σας Εμφύλιο αλλά έχουμε και εμείς να δούμε τι έγινε, τι κάναμε λάθος και πώς μπορούμε να ανοικοδομήσουμε το χάος δεκαετιών.»
20 χρόνια αργότερα και ο υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας ενημέρωσε την προεδρεύουσα του Συμβουλίου της Ευρώπης Εσθονία ότι δεν θα λάβει μέρος σε διεθνές συνέδριο. «Ο στρατός της ΕΣΣΔ ήταν απελευθερωτής της Ευρώπης» επισημαίνει και προσθέτει: «Ναζισμός και κομμουνισμός δεν είναι μέρη της ίδιας εξίσωσης».
Η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που δεν θα θα συμμετάσχει στο διεθνές συνέδριο που διοργανώνει η Εσθονική Προεδρία της ΕΕ σχετικά με «τα εγκλήματα από τα κομμουνιστικά καθεστώτα».
Πήρε κάποιες δεκαετίες για μέρος της Ελληνικής Κομμμουνιστικής ελίτ πρώτα, να παρατήσει την Μόσχα του Μπρέζνιεφ και Χόνεκερ και να βρεθεί πρώτα στους κόλπους των ευρωκομμουνιστών, κατόπιν να γίνει μέρος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και να βουλευτο-υπουργοποιηθεί και αργότερα όταν οι περιστάσεις το «επέβαλαν», να συνεργαστεί ακόμα και με την εθνικιστική άκρα δημαγωγική Δεξιά, για να σχηματίσει μια πρωτόγνωρη χαοτική ελληνική κυβέρνηση σαν την δική μας σημερινή φλεγόμενη πολιτεία.
Η ελληνική αποσταλινοποίηση παίρνει χρόνο.
Αναδημοσίευση από Ανοιχτό Παράθυρο.