Η Σοφιάν Ραχμανί με δυσκολία συνειδητοποιεί τις νέες συνθήκες στην ζωή της. Μετά από πολλά χρόνια ζωής στον δρόμο, πλέον έχει το δικό της δωμάτιο σε ξενοδοχείο, το προσωπικό της μπάνιο και όλες τις απαραίτητες ανέσεις. Μέσα στην ημέρα γευματίζει πολλές φορές, όπως ακριβώς πρέπει.
«Είναι πραγματικά μια πολυτέλεια για μένα», δηλώνει η 16 ετών μετανάστης από την Αλγερία στο AFP. Η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε την κοπέλα στο τριών αστέρων ξενοδοχείο Bel Esperance στην Γενεύη.
Τον περασμένο μήνα οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου, εξαιτίας των μαζικών ακυρώσεων που καταγράφηκαν, αποφάσισαν να παραδώσουν ολόκληρο το κατάλυμα σε άστεγες γυναίκες και νέους ώστε να τους βοηθήσουν να προστατευτούν κατά την διάρκεια της εξάπλωσης του ιού.
Στο Bel Esperance έχουν δοθεί δωμάτια σε 20 άστεγες γυναίκες και σε 11 ασυνόδευτους ανηλίκους που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες ασύλου στην Ελβετία, όπως η Ραχμανί.
«Συνέβη με έναν φυσικό τρόπο», δήλωσε ο διευθυντής του ξενοδοχείου, Άλαν Μιούλι, καθισμένος στην αίθουσα πρωινού όπου τα τραπέζια απέχουν πολύ μεταξύ τους και είναι εξοπλισμένα με μία μόνο καρέκλα το καθένα.
«Όταν η Ελβετία άρχισε να ακυρώνει όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις και να κλείνει τα εστιατόρια και τα καταστήματα για να σταματήσει η εξάπλωση του ιού στις αρχές Μαρτίου, πάνω από το 90% των κρατήσεων μας ακυρώθηκαν», συμπλήρωσε.
Την περίοδο αυτή, οι υπεύθυνοι μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης ενημέρωσαν τον Μιούλι πως αναζητούσαν στέγη που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μερικούς από τους περίπου 1.000 άστεγους της Γενεύης.
Να σημειωθεί, πως η Ελβετία, η οποία μέχρι σήμερα έχει καταγράψει πάνω από 1.400 θανάτους και 27.944 επιβεβαιωμένα κρούσματα, δεν ακολουθεί τις αρχές μιας εθνικής πολιτικής για τους άστεγους και η κάθε πόλη εφαρμόζει τις δικές της προσεγγίσεις.
Στην Γενεύη, ο στρατός και διάφοροι άλλοι οργανισμοί παρέχουν εδώ και πολύ καιρό καταφύγια έκτακτης ανάγκης και δεκάδες κρεβάτια σε άστεγους.
Ο ιδιοκτήτης του Bel Esperance σχολιάζει πως η διαδικασία για την οργάνωση της φιλοξενίας των ανθρώπων ήταν αρκετά απλή. Όπως εξηγεί, οι υπάλληλοι του τέθηκαν σε προσωρινή αναστολή και μια ομάδα κοινωνικών λειτουργών ανέλαβε να οργανώσει την διαμονή τους, δικαίωμα για την οποία θα έχουν μέχρι την 1η Ιουνίου.
Ο Μιούλι αναφέρει πως «δεδομένου ότι πρόκειται για διαφορετικό πελατολόγιο, καταργήσαμε την παροχή κάποιων gadget που συνήθως βρίσκει κανείς σε ξενοδοχεία τριών αστέρων, όπως τα tablets και οι καφετιέρες». Πρόσθεσε ωστόσο πως το επίπεδο της άνεσης είναι το ίδιο.
«Οι φιλοξενούμενοι μπορούν να επωφεληθούν από τα κλινοσκεπάσματα, τις τηλεοράσεις και το wi-fi. Είναι κάτι που όλοι πραγματικά εκτιμούν», είπε επίσης.
Να αναφερθεί πως το κτίριο για περισσότερα από 60 χρόνια χρησίμευε ως καταφύγιο για γυναίκες που το είχαν ανάγκη, την δεκαετία όμως του ’90 μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, το οποίο προσφέρει δωμάτια που κοστολογούνται ακόμα και περίπου 570 ευρώ την βραδιά.
Ο ιδιοκτήτης του χώρου υπογραμμίζει πως δεν ανησυχεί πως η στέγαση των αστέγων μπορεί να βλάψει την επιχείρηση μόλις τελειώσει η κρίση, ενώ σχολιάζει πως συχνά λαμβάνει μηνύματα από τακτικούς πελάτες που τον συγχαίρουν για την πρωτοβουλία του και του λένε πως θέλουν να βοηθήσουν.
Η Ραχμανί εκφράζει την ευγνωμοσύνη της για την προσφορά.
Πριν τρία χρόνια με μια βάρκα ξεκίνησε από την Αλγερία, πέρασε από την Ισπανία, την Γαλλία και τελικά έφτασε στην Γενεύη τον περασμένο μήνα. Αυτή την στιγμή λέει πως απολαμβάνει τις ανέσεις της και ότι για πρώτη φορά στην ζωή της δεν χρειάζεται να ανησυχεί για την τροφή, τον ύπνο και την ασφάλεια της.
«Θα ήθελα να μείνω εδώ για πάντα», σχολιάζει η 16χρονη. To ίδιο υποστηρίζει και η 42χρονη Χαφίδα Μάρσλι, η οποία έφτασε στην Ελβετία από το Μαρόκο πριν από μια περίπου δεκαετία αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Τελικά κατέληξε στην Γενεύη άστεγη.
(Με πληροφορίες από AFP)