Στο δρόμο για τις εκλογές της 21ης Μαΐου και λίγες ημέρες πριν την τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών επιχειρούμε μια καταγραφή εντυπώσεων και αξιολογήσεων των δύο πρώτων εβδομάδων της προεκλογικής περιόδου.
Πρώτη εβδομάδα της επίσημης Προεκλογικής Περιόδου
Μου έκαναν εντύπωση:
Η άνεση των πολιτικών αρχηγών. Προσωπικά έχω εντυπωσιαστεί. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε μια πραγματικά μακρά άτυπη προεκλογική περίοδο ή ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να έχουμε κι άλλη αλλά μέχρι στιγμής η αίσθηση του πολιτικού αγώνα είναι περισσότερο σαν να “πηγαίνουμε βόλτα στο πάρκο” παρά σαν να “διαγωνιζόμαστε σε άθλημα στίβου ολυμπιακών αγώνων”.
Ιδιαίτερα ο κ. Τσίπρας δείχνει περισσότερο να “κάνει το κέφι του” παρά να μάχεται για να κερδίσει τις εκλογές.
Εξαίρεση ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης να είμαι ειλικρινής που το πολεμά (αλλά είναι η πρώτη του φορά ως Επικεφαλής κόμματος άρα μπορεί να είναι λογικό). Πάντως η άνεση μπορεί να είναι κι η βασική αιτία για τα αρκετά μικρά λαθάκια ένθεν κακείθεν. Τα πολιτικά κόμματα αδιαφορούν για τη λεπτομέρεια.
H στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ που… δεν υπάρχει. Ή αλλιώς που αν υπάρχει χάθηκε στην μετάφραση. “Θα έρθουμε πρώτοι αλλά αν έρθουμε δεύτεροι μπορεί να κυβερνήσουμε και με ψήφο ανοχής, θα κάνουμε μια προοδευτική Κυβέρνηση αλλά αν οι άλλοι δεν θέλουν… τι να κάνουμε; Δική τους η ευθύνη”. Είχαμε καιρό να δούμε τόσα πολλά αντικρουόμενα μεταξύ τους μηνύματα πολιτικής στρατηγικής σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώσει χαμηλότερο ποσοστό απ’ αυτό που έλαβε το 2019 θα πρέπει πρωτίστως να δει αυτό ακριβώς το κομμάτι. Διότι ιστορικά θα είναι μόλις η δεύτερη φορά που κόμμα Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα λάβει χαμηλότερο ποσοστό από προηγούμενη του εκλογική μάχη. Κι η πρώτη φορά που θα γίνει αυτό με το ίδιο πρόσωπο επικεφαλής.
Η επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας το οποίο στην πλειοψηφία του είναι σαν να βγήκε μέσα από τις σελίδες των προσωπικών υποστηρικτών του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο Facebook. Ο κ. Μητσοτάκης πίστεψε πολύ νωρίς πολύ έντονα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Και το έδειξε και στην πράξη.
Σημειολογικά πρόκειται για πολλές μικρές επαναστάσεις σε μια. Είναι ένα ψηφοδέλτιο που δεν είναι Νεοδημοκρατικό εκτός από την 15η θέση, που δεν έχει πολιτική, επιστημονική, πολιτιστική αίγλη αντίστοιχων του παρελθόντος, που έχει Επικεφαλής Γενική Γραμματέα της παρούσας Κυβέρνησης και στη δεύτερη και τρίτη θέσεις υπουργούς της, που έχει αρκετά κυβερνητικά στελέχη τα οποία θεωρητικά με βάση το νόμο δεν θα είχαν δικαίωμα του εκλέγεσθαι αν κατέβαιναν να διεκδικήσουν σταυρό. Πολλές παραδοξότητες κι ένα μεγάλο πολιτικό στοίχημα για τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά.
Δεύτερη Εβδομάδα Επίσημης Προεκλογικής Περιόδου Εκλογών 21 Μαΐου 2023.
Μου έκαναν εντύπωση:
Η διόρθωση της στρατηγικής της Νέας Δημοκρατίας. Η Νέα Δημοκρατία μοιάζει η μεγάλη νικήτρια της δεύτερης εβδομάδας. Το βλέμμα ορθά πήγε στις (πρώτες) εκλογές της 21ης Μαΐου 2023. Η ανάγκη να συσπειρώσει όσο δυνατόν περισσότερο τους ψηφοφόρους της κάνει τη φιλοτιμία ανάγκη και περιορίζει το βαθμό της όποιας τιμωρίας. To χαρτί Βαρουφάκης και η «Δήμητρα» του φαίνεται να έχει αποδώσει τα μέγιστα, τα λάθη περιορίστηκαν σημαντικά και η Metron Analysis της χάρισε ένα τεράστιο δημοσκοπικό χαμόγελο. Αν ξεπεράσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το άσκοπο ρίσκο τoυ Debate δύσκολα θα χάσει τις εκλογές. Το αντίθετο μπορεί να εξασφαλίσει και σημαντική διαφορά από τον δεύτερο.
Η απογοήτευση των εκστρατειών. Μέχρι στιγμής καμία καμπάνια δεν μοιάζει να τραβά τα βλέμματα. Όλα τα κόμματα διακατέχονται από μια σύγχυση όσον αφορά στη στρατηγική διαχείριση πρώτων και δεύτερων εκλογών. Κι αυτό φαίνεται στις καμπάνιες τους. Έχουμε όμως σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.
Στις περιπτώσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα μοιάζουν απλά ασφαλή. Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία μοιάζει πιο σίγουρη ενώ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να καταφέρνει να επαναφέρει το προφίλ ενός κόμματος εξουσίας.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι η στρατηγική έχει χαθεί στην μετάφραση έχει οδηγήσει και τη διαφήμιση να χαθεί στην μετάφραση. Σχεδόν 4 σειρές spots, χωρίς συνοχή μεταξύ τους. Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μέχρι σήμερα προχωρήσει στην πιο ενδιαφέρουσα σειρά διαφημίσεων υπό το concept “Nα πιστέψουμε ότι…” Αλλά το πρόβλημα παραμένει: o ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως σαν να μην έχει πολιτική στρατηγική κι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι στιγμής κάνει μια απογοητευτική προεκλογική καμπάνια. Αποτέλεσμα: προς ώρας όλα πηγαίνουν στραβά για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κυριάκος Μητσοτάκης όπως Jacinda Ardern: Εάν υπάρχει ένα μέτωπο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει ήδη να το έχει κερδίσει είναι το TikTok. Μοιάζει να ακολουθεί τη συνταγή της σύγχρονης ιέρειας των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στην πολιτική επικοινωνία, της Jacinda Ardern και να προτάσσει την απευθείας επικοινωνία με τους πολίτες από την απλή απόδοση ή απεικόνιση μιας πολιτικής δραστηριότητας σε ένα ακόμα μέσο επικοινωνίας. Ο Αλέξης Τσίπρας προς ώρας το έχει τολμήσει μια φορά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης καθόλου. Και μην λησμονείτε: το TikTok είναι το μέσο των νέων. Αλλά δεν το βλέπουν μόνο νέοι.
Ξεκινά η τρίτη εβδομάδα της επίσημης προεκλογικής περιόδου
Στις 10 Μαΐου έχουμε το debate (τηλεμαχία). Προσωπικά πιστεύω ότι θα επηρεάσει και θα διαδραματίσει ρόλο. Δεν υπάρχει αδιάφορη ή ανέξοδη τηλεοπτική μάχη. Κάθε δράση έχει αντίδραση.
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει ένα ρίσκο που δεν το χρειάζεται την ώρα που δημοσκοπικά κυριαρχεί.
Κι ο κ. Αλέξης Τσίπρας παίζει τα ρέστα του. Είναι το τελευταίο του χαρτί στην πράξη για να διορθώσει όλα όσα αρνητικά συμβαίνουν μέχρι στιγμής σε αυτές τις εκλογές.
Την ίδια ώρα ο κ. Ανδρουλάκης είναι ο μόνος με πρόσφατη εμπειρία (λόγω εσωκομματικών εκλογών ΠΑΣΟΚ), o κ. Koυτσούμπας έχει γίνει κλασικός, ο κ. Βαρουφάκης λατρεύει το συγκεκριμένο “άθλημα” και ο κ. Βελόπουλος το γνωρίζει.