Μία ελεγεία του ποδοσφαίρου παρακολουθήσαμε όσοι ήμασταν τυχεροί την Τετάρτη στον αγώνα Ρεάλ-Παρί Σεν Ζερμέν 3-1.
Θέλω να γράψω μερικά πράγματα που έχω μέσα μου. Η Παρί είχε νικήσει στο πρώτο ματς στην έδρα της 1-0. Όταν ο Εμπαμπέ άνοιξε το σκορ στο Μπερναμπέου, είμαι σίγουρος ότι όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης περίμενε και δεύτερο γκολ, αφού η Ρεάλ θα έβγαινε μπροστά και θα άφηνε χώρους πίσω. Ο δαιμόνιος Εμπαμπέ πέτυχε ένα δεύτερο γκολ, το οποίο όμως ακυρώθηκε ως οφσάϊντ.
Και έρχεται η ποδοσφαιρική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Λούκας Μόντριτζ και ο χαρισματικός, αλλά και αδικημένος γεννημένος σκόρερ Καρίμ Μπενζεμά να σημειώσει χατ τρικ και να δώσει τη νίκη-πρόκριση στη Ρεάλ.
Εδώ αρχίζουν τα ωραία. Πριν από αυτά όμως πρέπει να δώσουμε και τα εύσημα στον Αντσελότι. Γνωρίζοντας ότι οι παίκτες του δεν θα άντεχαν τι έκανε; Μα το απλό. Όχι πίεση στον αντίπαλο στο πρώτο μέρος. Αλλαγές και πίεση στο δεύτερο και αυτή η πίεση έφερε αποτελέσματα, δηλαδή την πρόκριση.
Ποια είναι τα ωραία. Πριν την έναρξη του ματς μπαίνω στο μυαλό του Ποτσετίνο. Σίγουρα το ερώτημα που τον βασανίζει είναι το εξής. Να βάλει στην αρχική ενδεκάδα και τους τρεις σούπερ σταρ που έχει, δηλαδή, Μέσι, Εμπαπέ και Νεϊμάρ ή όχι. Αν τους βάλει τότε θα έχει πρόβλημα στο μαρκάρισμα.
Αν όμως δεν τους βάλει και γίνει η στραβή και αποκλειστεί η Παρί όπως και έγινε τελικά, φαντάζεστε τι θα άκουγε; Που δεν έβαλε τον Μέσι τον κορυφαίο του κόσμου, ή τον Νεϊμάρ τον μεγάλο βραζιλιάνο. Δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ σκέψη να μην ξεκινήσει ο Εμπαπέ. Ο τύπος αυτός είναι φαινόμενο και να πάει στη Ρεάλ θα γράψει ιστορία. Αποφάσισε λοιπόν να τους βάλει και τους τρεις. Αποτέλεσμα έχασε σε ενεργητικότητα κέρδισε, όπως ήλπιζε σε ταλέντο.
Ακούστε.Ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει την…Ιθάκη του και σίγουρα για τον Μέσι αυτή δεν είναι το Παρίσι και η Παρί. Ούτε για τον Νεϊμάρ, ο οποίος μάλλον έχει υπερεκτιμηθεί. Αν ήμουν ο ιδιοκτήτης της Γαλλικής ομάδας σήμερα θα έλυνα το συμβόλαιο του Νεϊμάρ και θα έδινα τα χρήματα που θα κέρδιζα από αυτό το συμβόλαιο στον Εμπαπέ να τον κρατούσα.
Επίσης θέλω να πω ότι φυσικά και δεν ξέχασε το ποδόσφαιρο ο Μέσι, αλλά τα χρόνια περνούν. Εγώ περιμένω ότι θα ανεβάσει την απόδοσή του, όμως όταν τον πήραν στην Παρί υπολίζαν ότι θα βοηθήσει να πάρουν αυτή την πρόκριση.
Το μάτι των παικτών της Ρεάλ γιάλιζε στο δεύτερο μέρος. Το τάκλιν που κάνει ο 36άρες Μόντριτς στον Μέσι και διώχνει τη μπάλα λέει πολλά. Όσο για την προσπάθεια που κάνει στο γκολ και η πάσα κάτω από τα πόδια του αντιπάλου στον Μπενζεμά τι να πει κανείς. Ήμασταν θεατές ενός έργου που δύσκολα θα ξαναδούμε, αλλά περιμένουμε να φτιάξει κάτι ανάλογο ο τεράστιος και άσχημος, όπως τον έχουν χαρακτηρίσει, Λούκα Μόντριτς. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι είναι ο μόνος που έσπασε το δίδυμο Ρονάλντο, Μέσι στις χρυσές μπάλες, δικαίως.
Και να τελειώσω με τον Καρίμ Μπενζεμά. Ο Γάλλος αμφισβητήθηκε έντονα στην αρχή της καριέρας του στη Ρεάλ. Στη συνέχεια έπεσε στη σκιά του Κριστιάνο Ρονάλντο. Και τώρα μαζί με τον Μόντριτς, έχει πάρει τη Ρεάλ από το χέρι σκοράρει ακατάπαυστα και την οδηγεί. Αυτό του άξιζε. Η καταξίωση ακόμα και από αυτούς που τον έβριζαν και τον κατηγορούσαν. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που αυτοί θα υποκλιθούν θέλοντας να πάρουν κάτι από τη δόξα του. Το έκαναν χθες, αλλά αυτός ξέρει.
Και τέλος πρέπει να πω κάτι ακόμα. Δεν ξέρω αν είναι losers οι Γάλλοι ή είναι η φανέλα της Ρεάλ βαριά και το Μπερναμπέου επιβλητικό. Μάλλον και τα τρία συμβαίνουν. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που είδαμε χθες και ότι και να λένε το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς.