Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του χθεσινού αγώνα, Φενάρμπαχτσε-Ολυμπιακός 0-3, δεν είναι άλλος φυσικά από τον Γιώργο Μασούρα.
Σύσωμος ο Τύπος της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού αποθεώνουν σήμερα τον άνθρωπο που σημείωσε δύο γκολ και έδωσε και μία ασίστ για το άλλο.
Ο Μασούρας δεν αγωράστηκε από τον Ολυμπιακό έναντι πολλών εκατ. ευρώ, ούτε ήρθε με τυμπανοκρουσίες, ούτε είδαμε μεγάλα γράμματα και παχείς τίτλους στις εφημερίδες.
Ήρθε από τον Πανιώνιο ξέροντας ότι για να παραμείνει στο ρόστερ του Ολυμπιακού θα έπρεπε να δώσει μεγάλη μάχη. Προσέξτε για να παραμείνει στο ρόστερ, όχι για να αγωνιστεί βασικός και αναντικατάστατος.
Στην αρχή φαινόταν ότι είχε άγχος, αλλά δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να δουλεύει και κυρίως να προσπαθεί στους αγώνες. Όταν κάποια στιγμή κατάλαβε και κυρίως από τα όσα έλεγε ο Πέδρο Μαρτίνς ότι υπολογίζεται μέσα στους βασικούς απελευθερώθηκε, του έφυγε το άγχος.
Ο Γιώργος Μασούρας δεν είπε ποτέ μεγάλα λόγια. Αντίθετα έκανε μεγάλα…έργα εντός αγωνιστικού χώρου. Το πόσο επιδρά στο παιχνίδια και κυρίως στην αποτελεσματικότητα του Ολυμπιακού, φάνηκε όταν έλειπε στα δύο πρώτα ματς του πρωταθλήματος. Στο πρώτο η ομάδα του Πειραιά τελείωσε ισόπολη στην έδρα της 0-0 με τον Ατρόμητο και στο δεύτερο νίκησε 1-2 στη Λαμία αλλά η έλειψή του ήταν φανερή.
Επέστρεψε στον τρίτο αγώνα με τον Απόλλωνα εντός έδρας και με το καλημέρα μόλις στο 8’ άνοιξε το σκορ για τον Ολυμπιακό.
Έχει πολλά προσόντα αυτός ο παίκτης. Μπορεί να αγωνιστεί παντού στην επίθεση και κυρίως μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο. Το μεγάλο προσόν του είναι το τελείωμα των φάσεων με «τη μία». Χωρίς δεύτερη επαφή. Είναι παίκτης έξυπνος, οξυδερκής, σκέφτεται πριν έρθει σε επαφή με τη μπάλα και όταν τη βρει μπροστά του ξέρει τι να κάνει. Την στέλνει στα αντίπαλα δίχτυα.
Τα δύο γκολ που σημείωσε στην Τουρκία έγιναν κάπως έτσι. Το πρώτο δικό του και δεύτερο του Ολυμπιακού, έκανε κοντρόλ με το αριστερό και σουτ άμεσα με το δεξί. Το δεύτερο δεν χρειάστηκε. Όπως ήρθε η μπάλα σημάδεψε άμεσα και την έστειλε στο «πλεχτό» που θα έλεγε και ο συγχωρημένος ο Νίκος Αλέφαντος.
Όλοι σήμερα αναρωτιούνται πόσο κοστίζει και κυρίως πόσο θα μείνει στον Ολυμπιακό. Αυτός δεν δίνει σημασία. Έχει κατεβασμένο το κεφάλι και συνεχίζει να δουλεύει.
Θεωρώ ότι αποτελεί το αγαπημένο παιδί του Πέδρο Μαρτίνς. Όχι μετά τα χθεσινά καμώματά του, αλλά εδώ και πολύ καιρό. Και αυτό φαίνεται. Πλέον οι οποδοί του Ολυμπιακού πίνουν νερό στο όνομά του. Ακόμα και κάποιοι που πέρυσι έλεγαν. «Έλα μωρέ που να πάει ο Μασούρας, που να φτάσει».
Εύχομαι να έχει υγεία και να συνεχίσει έτσι. Κάτι που θεωρώ σίγουρο.
Βλέπετε αν τον έλεγαν…Μασουρίνιο και είχε έρθει από το εξωτερικό θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Όμως αυτός είναι ένας Γιώργος με το επώνυμο Μασούρας.