Πρώτα, τα καλά νέα. Πέντε μήνες μετά την πρώτη δόση με ένα εμβόλιο για τον κορονοϊό σε μια νοσοκόμα από την Νέα Υόρκη, περισσότερο από τους μισούς από τους αμερικανούς ενήλικες έχουν λάβει την πρώτη δόση του εμβολίου.
Ο μέσος όρος των κρουσμάτων έχει μειωθεί κατά περίπου 80% από την κορύφωση του Ιανουαρίου 2021, οδηγώντας τη διευθύντρια των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων να πει με συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η χώρα γυρίζει σελίδα.
Αλλά υπάρχουν και απογοητευτικά νέα: Όπως προβλέπεται, τα καθημερινά ποσοστά εμβολιασμού μειώνονται και οι ειδικοί πιστεύουν τώρα ότι η επίτευξη «ανοσίας της αγέλης» είναι απίθανο (να συμβεί) στις ΗΠΑ. Αυτό οφείλεται εν μέρει στις νέες παραλλαγές του ιού που παρουσιάζονται σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά και λόγω της επίμονης διστακτικότητας γύρω από τα εμβόλια μεταξύ πολλών Αμερικανών.
Για να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης οι ειδικοί προτείνουν ότι μεταξύ 70% και 85% του πληθυσμού πρέπει έχει εμβολιαστεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου το 30% του πληθυσμού των ΗΠΑ εξακολουθούν να διστάζουν να εμβολιαστούν. Αυτό το ποσοστό θα μπορούσε να μειωθεί αλλά όχι πιθανότατα στο επίπεδο που απαιτείται για την ανοσία της αγέλης.
Σε πολιτείες όπως η Μοντάνα, το Ουαϊόμινγκ, η Βόρεια Ντακότα, το Κεντάκι και το Οχάιο, το 20% έως το 25% των ενηλίκων έχουν πει ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να εμβολιαστούν. Και πολλοί άλλοι είπαν ότι δεν είναι σίγουροι.
Ωστόσο, οι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη. Είναι πολύ πιθανό εκείνοι που δεν είναι βέβαιοι ή διστακτικοί για το εμβόλιο COVID-19 να τελικά σταθμίσουν τις επιλογές και να αποφασίσουν ότι ο εμβολιασμός είναι το καλύτερο στοίχημά τους. Η HuffPost ζήτησε πρόσφατα από τους αναγνώστες του που ήταν απρόθυμοι να κάνουν το εμβόλιο για να μιλήσουν για τις επιφυλάξεις που είχαν και να εξηγήσουν τι τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Αυτές είναι οι ιστορίες τους:
«Νομίζω ότι εξακολουθούσα να έχει αυτό τον επίμονο φόβο του ¨μικροτσίπ” τον οποίο όλοι έχουμε»
«Αρχικά ήμουν διστακτική εξαιτίας θρησκευτικών λόγων. Πήγα σε ένα εξαιρετικά μικρό Πεντηκοστιανό σχολείο από την 4η έως την 8η τάξη και υποθέτω ότι εξακολουθούσα να έχω αυτόν τον παρατεταμένο φόβο για το «μικροτσίπ” που όλοι φοβόντουσαν τόσο πολύ ότι σχετίζεται με την Αγία Γραφή. Αλλά τότε μίλησα με έναν νευρολόγο στο Facebook σε μια πολύ ιδιωτική, τυχαία ομάδα στην οποία είμαι. Εξήγησε πώς λειτουργούν τα εμβόλια mRNA. Είμαι δασκάλα και είχα πρόσβαση στο εμβόλιο πριν από πολλούς ανθρώπους που γνωρίζω, γι ’αυτό αποφάσισα να προχωρήσω και να το κάνω. Μετά τη λήψη του εμβολίου είχα τα συνηθισμένα συμπτώματα, το χειρότερο όλων ήταν ένας πολύ κακός πόνος στο χέρι 10 ημέρες μετά την ένεση. Είμαι πίσω διδάσκοντας στην τάξη τώρα. Εκλαψα την πρώτη μέρα γιατί οι μαθητές μου ήταν τόσο χαρούμενοι που επέστρεψαν. Αξίζει να δούμε τη χαρά τους».
Τσέλσι, 29 ετών
«Ήμουν πολύ διστακτική γιατί η ανάπτυξη του εμβολίου φαινόταν βιαστική»
«Είμαι ένθερμη υποστηρίκτρια της κοινωνικής απόστασης και του να φοράμε μάσκες. Όταν το εμβόλιο έγινε διαθέσιμο, ήμουν πολύ διστακτική επειδή η ανάπτυξή του φαινόταν βιαστική. Αλλά ο 27χρονος γιος μου έκανε το δικό του, και καθώς είχα υποστηρίξει τόσο τους κοινωνικούς περιορισμούς, ένιωσα σχεδόν ντροπιασμένη που δεν το έκανα. Πώς μπορώ να κάνω κήρυγμα στους ανθρώπους να κάνουν ό,τι τους αναλογεί, αλλά να μην το κάνω εγώ; Έτσι έκανα την πρώτη δόση και ευτυχώς δεν υπήρχαν παρενέργειες, αλλά αύριο έχω την δεύτερη κι ακούω ότι οι παρενέργειες θα μπορούσαν να είναι πολύ έντονες. Τα καλά νέα είναι ότι έχω προγραμματίσει σκόπιμα (να γίνει) την Παρασκευή, ώστε να έχω το Σαββατοκύριακο να ανακάμψω.
Αμάντα, 48 ετών
«Στην κοινότητα των Μαύρων, υπήρξε ιστορική κακοποίηση εκ μέρους ιατρικών ερευνητών».
«Είμαι ιατρός έκτακτης ανάγκης (EMP) με τακτική έκθεση σε ασθενείς με COVID-19, οπότε ήξερα ότι θα έπρεπε να έχω προτεραιότητα ως προς τον εμβολιασμό. Αλλά για πολλούς μήνες δεν ήμουν από τους πρώτους που έκανα την δόση. Αντ′ αυτού, σχεδίασα να περιμένω και να δω τι θα έκαναν οι άλλοι με το εμβόλιο. Στην κοινότητα των Μαύρων, υπήρξε ιστορική κακοποίηση εκ μέρους των ιατρικών ερευνητών και του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, οπότε υπάρχει δυσπιστία εκεί.
Τι με έκανε να αλλάξω γνώμη; Υπήρχαν πολλοί λόγοι τους οποίους έχω αναλύσει λεπτομερώς σε ένα άρθρο μου NBC, αλλά θα μιλήσω για τρεις.
Πρώτα, έπρεπε να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου για το πώς δημιουργήθηκε το εμβόλιο. Βλέποντας φωτογραφίες της Κισμέκια Κορμπέτ, μιας μαύρης επιστήμονα στην καρδιά της ανάπτυξης εμβολίων της Moderna, στο εργαστήριό της (αυτό) ήταν ισχυρή εικόνα. Όπως είπα στο NBC News, «η εκπροσώπηση έχει σημασία και είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση αιώνων ρατσισμού εκ βάθρων που έχει συμβάλλει στην ιατρική δυσπιστία».
Δεύτερον, διάβασα τις εμπειρίες αφροαμερικανών συνανθρώπων μου και έμπιστων ιατρών που έχουν συμμετάσχει σε δοκιμές εμβολίων.
Τρίτον, η μαμά μου με ικέτευσε να εμβολιαστώ».
- Ευγενία Σ. Σάουθ, επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής έκτακτης ανάγκης στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας
«Μελέτησα πώς λειτουργεί, τα συστατικά και άλλους τύπους εμβολίων και κατέληξα αμέσως στο συμπέρασμα ότι ήταν ασφαλές και αποτελεσματικό»
«Ζω στην Αλάσκα και έγινα ιατρός έκτακτης ανάγκης (EMT) πέρυσι. Αρχικά ήμουν λίγο διστακτικός να κάνω το εμβόλιο COVID, επειδή είμαι σε μερικές ομάδες στο Facebook όπου άλλοι γιατροί, ακόμη και νοσοκόμες σχολίασαν ότι ήθελαν να περιμένουν να δουν περισσότερες κλινικές δοκιμές.
Αλλά η πολιτεία μου είχε μεγάλη επιτυχία με τις εκστρατείες εμβολίων. Πριν από μερικούς μήνες προσλήφθηκα να εργαστώ σε μια δωρεάν κλινική στο Άνκορατζ που εμβολίαζε κόσμο. Κάναμε εκπαίδευση ως προς την ειδικότητά μου με επίκεντρο το εμβόλιο για την COVID. Μελετήσαμε πώς λειτουργεί, τα συστατικά και άλλα είδη εμβολίων και κατέληξα αμέσως στο συμπέρασμα ότι το εμβόλιο ήταν ασφαλές και αποτελεσματικό. Μέχρι εκείνη τη στιγμή πολλοί από τους φίλους και τους συναδέλφους μου το είχαν ήδη λάβει και συνειδητοποίησα ότι θα μείνω πίσω αν δεν αρπάξω την ευκαιρία.
Ένα άλλο μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης που έλαβα γύρω από το εμβόλιο COVID ήταν πώς να μιλήσω με τους ασθενείς σχετικά με τη δική τους διστακτικότητα να κάνουν το εμβόλιο. Διδαχτήκαμε να ακούμε τις ανησυχίες σχετικά με τα εμβόλια με υπομονή και ενσυναίσθηση, διότι είναι φυσιολογικό κάποιος που δεν έχει ιατρική εμπειρία να έχει ερωτήσεις σχετικά με κάτι με το οποίο δεν είναι εξοικειωμένος και του ζητείται να το βάλει στο σώμα του.
Πάντα λέω στους ασθενείς μου ότι τα εμβόλια mRNA αποδεικνύονται ασφαλή: Απλώς «διδάσκεις το σώμα σου να δημιουργεί έναν άντρα και μετά γίνεσαι τρελός μ′ αυτόν τον άντρα».
Τώρα δεν μπορώ να πιστέψω ότι δίσταζα να κάνω το συγκεκριμένο εμβόλιο! Για είμαστε ιατρικό προσωπικό πρέπει να κάνουμε πολλά άλλα εμβόλια, και το ίδιο ισχύει και για την επίσκεψη στην οικογένειά μου στο εξωτερικό. Η απόδειξη των καρτών εμβολιασμού δεν είναι κάτι καινούργιο, και η λήψη του εμβολίου είναι ένας εύκολος τρόπος για τον έλεγχο και την αίσθηση της δύναμης και του να είσαι μέλος μιας κοινότητα μετά από ένα τόσο αγχωτικό έτος όπου πολλοί ένιωσαν ότι δεν υπήρχε τρόπος να βοηθήσουν (τον εαυτό τους κι όσους είχαν ανάγκη) και τίποτα δεν μπορούσαν να κάνουν».
- Πέππερ, 30 ετών
«Πήρα την απόφαση να νικήσω την φοβία μου απέναντι στην βελόνα»
«Δουλεύω στην εκπαίδευση και παρόλο που ήμουν επιλέξιμη για το εμβόλιο πριν από μήνες, δίστασα. Έχω μια σοβαρή φοβία απέναντι στην βελόνα και ήλπιζα ότι δεν θα έπρεπε να το κάνω. Η συνοικία μου ήταν ακόμη σε εξ αποστάσεως μάθηση όταν πρωτοεπιλέχθηκα.. Ετσι μπορούσα να ξεφύγω αναβάλλοντας μια βελόνα να εισχωρήσει στο μπράτσο μου!
Αλλά επιστρέψαμε στην δια ζώσης μάθηση τον Μάρτιο και πανικοβλήθηκα. Η διαθεσιμότητα ήταν πολύ περιορισμένη. Τα ραντεβού κλείστηκαν πολύ γρήγορα - και ήμουν ακόμα νευρική απέναντι στην βελόνα. Το άγχος ήταν συντριπτικό. Εφόσον το ραντεβού δεν ήταν εύκολο να κλειστεί, καθυστέρησα ξανά.
Αφ′ ότου επέστρεψα στο σχολείο για μερικές εβδομάδες και άκουσα πόσοι άνθρωποι ανέφεραν ότι η λήψη του εμβολίου ήταν πολύ εύκολη, αποφάσισα να κατανικήσω την φοβία μου. Βρήκα κάποιον στη σελίδα της γειτονιάς μου στο Facebook που προσφέρθηκε να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν ραντεβού. Μέσα σε μια μέρα εξασφάλισε ένα ραντεβού για μένα. Είχα μερικές εβδομάδες μπροστά μου να προετοιμαστώ. Εκανα την πρώτη δόση Pfizer στο Rite Aid την Τρίτη 4 Μαΐου. Ήταν τόσο εύκολο! Δεν είχα παρενέργειες και αισθανόμουν εντελώς καλά. Το ίδιο το τρύπημα ήταν πολύ, πολύ γρήγορο και πολύ πιο ήπιο από ό, τι περίμενα. Δεν ανησυχώ καθόλου για το δεύτερο στα τέλη Μαΐου».
― Μισέλ Σκοτ, εκπαιδευτικός
«Τι με έκανε να αλλάξω γνώμη; Τελικά αυτό συνέβη λόγω του θανάτου συγγενών στην Ινδία»
«Αρχικά ένιωσα ότι το εμβόλιο δεν αποτελούσε εγγύηση έναντι των πολλών παραλλαγών του ιού. Ανυπομονούσα για ένα εμβόλιο μίας δόσης που θα μπορούσε να τις αντιμετωπίσει. Είχα επίσης αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά του βλέποντας πόσο γρήγορα τα στελέχη φαίνεται να μεταλλάσσονται. Για μένα, υπήρχε επίσης μια ξεχωριστή αίσθηση θυμού στην κυβέρνηση για το ότι είναι πολύ χαλαρή και ευέλικτη με τα διεθνή αεροπορικά ταξίδια. Ηταν σαν ο κίνδυνος να ερχόταν κατευθείαν στην πόρτα μας χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η υγεία μας ή η πιθανή εξάπλωση (του ιού) μέσω των ταξιδιωτών. Ανησυχούσα ότι το εμβόλιο θα μπορούσε να μετριάσει, όχι να εξαλείψει, τα συμπτώματα και τον ίδιο τον ιό. Υπήρξαν επίσης ευρέως διαδεδομένα νέα σχετικά με τις θρομβώσεις που προκαλεί το εμβόλιο Johnson & Johnson, το οποίο με έκανε να διστάζω επίσης.
Τι με έκανε να αλλάξω γνώμη; Τελικά ο θάνατος συγγενών στην Ινδία, και ενός υγιούς, ζωντανού και, συνειδητού γύρω από ζητήματα υγείας, ξαδέλφου μου. Αυτό, μαζί με μια άλλη απώλεια ενός στενού συγγενή, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι δεν ήθελα να είμαι ο μόνος που δεν προστατεύεται λόγω ενός πείσματος όταν άλλοι το είχαν κάνει εδώ. Επίσης, εάν τα διαβατήρια εμβολίων γίνουν ο κανόνας, τότε τα ταξίδια μου θα γίνουν περιορισμένα και το ταξίδι είναι κάτι που πρέπει να κάνω πολύ για την δουλειά μου».
- Σουράβ Ντουτ, συγγραφέας, 38 ετών
«Είχα συνομιλία με τον γυναικολόγο μου. Μου άλλαξε γνώμη»
«Ήμουν διστακτική στην αρχή επειδή ήμουν έγκυος και δεν υπήρχαν πολλές πληροφορίες σχετικά με την λήψη εμβολίου και τις έγκυες γυναίκες. Ακόμη και οι μαίες μου, έλεγαν ”αποκτήστε το αν θέλετε. Δεν σας λέμε ναι ή όχι”. Τότε καθώς περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το εμβόλιο για την COVID και τις έγκυες έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, είχα μια συνομιλία με τον γυναικολόγο μου που είναι πολύ ευφυής και άνθρωπος που εμπιστεύομαι απόλυτα. Με έκανε να αλλάξω γνώμη. Ημουν λίγο ”μια έτσι, μια αλλιώς” - είμαι υπέρ των εμβολίων κι εμπιστεύομαι την επιστήμη εντελώς, αλλά ήμουν ακόμα αγχωμένη κυρίως λόγω της εγκυμοσύνης. Εκανα την πρώτη δόση του εμβολίου πριν τον τοκετό και την δεύτερη την εβδομάδα μετά τον τοκετό. Ελπίζω ότι μπορεί να δώσει στο μωρό μου κάποια αντισώματα με την πρώτη δόση και ακόμη κι ακόμα και τώρα τώρα επειδή τον θηλάζω.
Εργάζομαι επίσης σε νοσοκομείο και είχα COVID μία φορά, οπότε δεν θέλω να κολλήσω ξανά, να το μεταδώσω στην οικογένειά μου ή να το αρπάξω χειρότερα για δεύτερη φορά. Έχω δει (αυτή η ασθένεια) τι μπορεί να κάνει και η οικογένειά μου προσωπικά υπέστη απώλεια από αυτό, οπότε θέλω να προστατεύσω την οικογένειά μου και τον εαυτό μου όσο περισσότερο μπορώ».
- Μαρία, 31
«Το αυτοάνοσο νόσημά μου (Λύκος) με έκανε να νιώθω άβολα για το εμβόλιο γιατί δεν ήξερα τι να περιμένω μετά τον εμβολιασμό»
«Ήμουν απρόθυμη να κάνω το εμβόλιο γιατί έχω μια αυτοάνοση διαταραχή: τον Λύκο. Ήξερα ότι ο Λύκος θα με έβαζε έβαλε σε μεγαλύτερο κίνδυνο να έχω σοβαρή έκβαση αν επρόκειτο να κολλήσω την COVID, αλλά την ίδια στιγμή, το αυτοάνοσο με έκανε να νιώθω άβολα ως προς το εμβόλιο γιατί δεν ήξερα τι να περιμένω μετά τον εμβολιασμό. Τα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τις παρενέργειες του εμβολίου δεν περιελάμβαναν άτομα με αυτοάνοσες διαταραχές. Ανησυχούσα ότι το εμβόλιο θα μπορούσε να προκαλέσει φλεγμονή ή σοβαρή (αρνητική) αντίδραση.
Τελικά έγινα άνετα με τον εμβολιασμό αφού διάβασα σχετικά με αυτό στο lupus.org και επικοινωνούσα με τον ρευματολόγο μου. Η συμβουλή του γιατρού μου ήταν να κάνω το εμβόλιο και να παραλείψω μία δόση ενός από τα φάρμακά μου μετά τη λήψη. (Αυτό είναι ένα φάρμακο που παίρνω μόνο μία φορά την εβδομάδα και θα μπορούσε να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Ουσιαστικά, μετά από κάθε λήψη, δεν έπαιρνα αυτό το φάρμακο για την εβδομάδα.) Έχω εμβολιαστεί πλήρως και παρ′ ότι δεν γνωρίζω πόσο αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο για μένα, μου δίνει ακόμα σιγουριά να ξέρω ότι είμαι εμβολιασμένη».
- Ρετζίνα, 42
«Αρχικά έλεγα στον εαυτό μου: «Ω, θα πάρω το εμβόλιο σε δυο ή τρία χρόνια»
«Αρχικά ήμουν απρόθυμη να κάνω το εμβόλιο για την COVID-19 επειδή ένιωθα ότι η εξέλιξη των εμβολίων έγινε μάλλον γρήγορα. Έμοιαζε σχεδόν σαν μια ”γρήγορη επιδιόρθωση”. Αρχικά έλεγα στον εαυτό μου, ”Ω, θα πάρω το εμβόλιο σε δύο ή τρία χρόνια”. Αυτό που μου άλλαξε γνώμη ήταν οι γονείς μου με τους οποίους ζω μαζί με τον ανιψιό μου που είναι μωρό. Και οι δύο γονείς μου έκαναν την πρώτη δόση κι εγώ περιμένω να κάνω την δεύτερή μου δόση σε δύο εβδομάδες. Θέλω να βεβαιωθώ ότι κάνω ό, τι μπορώ για να είναι ασφαλείς. Μπορώ να πω ότι αναλαμβάνω τον ρόλο μου και είμαι περήφανη για αυτό. Ανυπομονώ για την ημέρα που όλη η οικογένεια μπορεί να συγκεντρωθεί και να γιορτάσει όπως κάποτε».
- Κριστίν, 29 ετών