Από τον Ιούνιο του 2022 μέχρι και σήμερα δημοσιεύθηκαν στη Huffpost τρία άρθρα μου, με θέμα τους κινδύνους που εγκυμονούν, για την Παγκόσμια Οικονομία, η εκτός τόπου και χρόνου αύξηση των επιτοκίων, ο κατακερματισμός της εφοδιαστικής αλυσίδας, η αποτυχημένη απόπειρα ομαλής μετάβασης «καθαρή» ενέργεια και η ανορθολογική και πανάκριβη τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Το σύμπλοκο των τεσσάρων αυτών στρεβλώσεων, προκάλεσε μια πρωτοφανή εκτίναξη του Δείκτη Τιμών Παραγωγού και Καταναλωτή (ακρίβεια), που εκπαιδευθήκαμε να ονομάζουμε «Πληθωρισμό», κατάρρευση Τραπεζών, ορατούς κινδύνους για τη μετάδοση ενός καταστροφικού χρηματοπιστωτικού ντόμινο, καθώς και τις προϋποθέσεις για ένα ισχυρό υφεσιακό κύμα.
Η λύση που, μονότονα, έκτοτε προτείνω, «κρύβεται» στις λέξεις: Επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, στην καινοτομία, στην τεχνολογία αιχμής, στη χρηματοδότηση για την ομαλή ενεργειακή μετάβαση, ορθολογική τιμολόγηση του ηλεκτρικού ρεύματος και ενδοευρωπαϊκή παραγωγή των αγαθών εν ανεπαρκεία, λόγω της διατάραξης της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Δεδομένου ότι, η λυσιτέλεια των όποιων προτάσεων, εξαρτάται από το πόσο συμβατές είναι με τις εκάστοτε ισχύουσες συνθήκες και εξελίξεις, η αποδόμηση του, μέχρι πρό τινος, παγκοσμιοποιημένου οικονομικού μοντέλου, εκτιμώ ότι αποτελεί ισχυρή δικαιολογητική βάση της προτεινόμενης λύσης.
Στο σημερινό μου άρθρο, θα μπορούσα να προτείνω, ως παράδειγμα «καλής πρακτικής» και ορθολογικής αντιμετώπισης των ανωτέρω προβλημάτων, τις ΗΠΑ.
Μόνο όμως υπό την προϋπόθεση, ότι η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (FED) θα «πάγωνε» την αύξηση των επιτοκίων και δεν θα έθετε, πρακτικά, σε κίνδυνο την επιτυχημένη εφαρμογή του «Νόμου για την Μείωση του Πληθωρισμού», που ψηφίσθηκε τον Αύγουστο του 2022, (Inflation Reduction Act of 2022).
Οι προβλέψεις και το πνεύμα του νόμου αυτού, εάν ερμηνεύω σωστά τη βούληση του νομοθέτη και εάν δε φαλκιδευθεί στην εφαρμογή του, θα μπορούσε κάλλιστα να δώσει σάρκα οστά στο πακέτο των μέτρων, που με επιμονή εδώ αρκετούς μήνες προτείνω.
Συγκεκριμένα και πολύ συνοπτικά, το νομοθέτημα αυτό προβλέπει τα εξής:
Καταπολέμηση του πληθωρισμού και μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, κατά 300 δισ USD, διά της εφαρμογής στοχευμένων φορολογικών μέτρων, όπως ο «ελάχιστος εταιρικός φόρος 15%».
Ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής, της ενεργειακής επάρκειας και μετάβασης, και της δημόσια υγείας, δια επενδύσεων ύψους 433 δισ USD.
Επίσης, σύμφωνα με το πνεύμα του ίδιου νόμου, παρέχονται φορολογικά και άλλα κίνητρα σε μεγάλες και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο, προκειμένου αυτές να εγκατασταθούν στις ΗΠΑ και να συμβάλουν στην άνοδο του ΑΕΠ και στην αύξηση της εγχώριας απασχόλησης.
Με λίγα λόγια, η επιτυχημένη εφαρμογή των προβλέψεων του «Νόμου για τη Μείωση του Πληθωρισμού» στοχεύει στην ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής, της οικονομικής απεξάρτησης από τρίτες χώρες, στην ομαλή ενεργειακή μετάβαση και στην κοινωνική συνοχή.
Οι ελπίδες επιτυχίας, όμως μειώνονται σημαντικά, εξαιτίας των αντίρροπης νομισματικής πολιτικής της FED, η οποία εμμένει στην πολιτική της αύξησης των τραπεζικών επιτοκίων, που υπονομεύει την ανάπτυξη και το σπουδαιότερο ναρκοθετεί την σταθερότητα παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Οι διαδοχικές αναταράξεις, πτωχεύσεις και διασώσεις, των τελευταίων εβδομάδων (Silicon Valley Bank, Signature Bank, First Republic Bank, Credit Swiss), αποτελούν σαφείς προειδοποιήσεις για τους κινδύνους, που απειλούν την οικονομία της Δύσης και ιδιαιτέρως της Ευρώπης.
Στο «διά ταύτα», τελικά, του πραγματευομένου ζητήματος και για να επανέλθει η οικονομική πορεία της Δύσης στις ράγες της σταθερότητας και της ανάπτυξης, θα πρέπει οι πολιτικοί της ταγοί να μη λησμονούν, ούτε στιγμή, ότι όσο ασύμβατη είναι η συνύπαρξη νερού και φωτιάς, ακόμη περισσότερο ασύμβατη είναι η πολιτική αύξησης των επιτοκίων με την τόνωση των επενδύσεων, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη, κατά την τρέχουσα συγκυρία!