Η αγάπη της Βρετανής φωτογράφου Ζανέτ Μπέκμαν για «ανατρεπτικά στοιχεία», καινοτόμους και ακτιβιστές αποτυπώνεται στις σελίδες του λευκώματος «Rebels: From Punk to Dior» ( «Επαναστάτες: Από την Πανκ στον Dior») από τον οίκο Drago το οποίο κυκλοφόρησε προσφάτως. Στο λεύκωμα συγκεντρώνονται φωτογραφίες τεσσάρων δεκαετιών οι οποίες υμνούν περιθωριακούς καλλιτέχνες, μουσικούς και κινήματα που επαναπροσδιόρισαν την μέινστρημ κουλτούρα και κοινωνία.
Μεγαλώνοντας στο Λονδίνο της δεκαετίας του 1960, η ίδια επισκεπτόταν τη National Portrait Gallery και γοητευμένη από τα πορτρέτα ανθρώπων από αλλοτινούς καιρούς και μακρινά μέρη προχώρησε με αποφασιστικότητα στην πραγμάτωση του ονείρου της να γίνει καλλιτέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησε σπουδές στη Central St. Martins για να σπουδάσει τέχνη και από ευτυχή σύμπτωση στράφηκε στη φωτογραφία. «Καθόμασταν ένα γύρω και ζωγραφίζαμε άπειρες φορές ο ένας τον άλλον. Ο αγαπημένος μου φίλος Εντι ήταν φανταστικός καλλιτέχνης· μπορούσε να ζωγραφίζει τόσο καλά όσο ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ. Κοίταζα τη δουλειά του, μετά τη δική μου και συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν θα γινόμουν τόσο καλή. Όταν έφτασε το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς, έπρεπε να αποφασίσω τι θα έκανα και τότε σκέφτηκα “θα δοκιμάσω φωτογραφία”», θυμάται η Μπέκαμ.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι πανκς, οι μοντς, οι σκίνχεντς και οι ρόκερς που τραβούσαν την προσοχή της Μπέκαμ ξεκινούσαν μια μεγάλη επανάσταση στη μουσική και στο στυλ. Η Μπέκαμ αποφάσισε ότι ήθελε να φωτογραφίζει μουσικούς για το εβδομαδιαίο μουσικό περιοδικό Sound. Η Βιβιέν Γκόλντμαν - γνωστή σήμερα ως η «Professor of Punk» – είδε το ντοσιέ της και της παρήγγειλε το ίδιο βράδυ να φωτογραφίσει στο Roundhouse τους Siouxsie and the Banshees και τους Spiz Oil. Και η Γκόλντμαν και η Μπέκαμ μετακόμισαν στο περίφημο Melody Maker.
Τον Δεκέμβριο του 1982, η Μπέκαμ πήγε για ολιγοήμερες διακοπές σε φίλους στη Νέα Υόρκη, ερωτεύτηκε την πόλη και δεν έφυγε ποτέ από εκεί. Το χιπ χοπ, που ξεκίνησε τους δρόμους του Μπρονξ, κατέβαινε προς το κέντρο της πόλης αλλά οι δισκογραφικές εταιρείες δεν ήταν έτοιμες για το νέο στυλ και τον ήχο της Μαύρης Αμερικής. Ανεξάρτητες εταιρείες όπως οι Dej Jam και Sleeping Bag άρχισαν να ξεπηδούν και υπέγραφαν συμβόλαια με νέα αρμαθιά καλλιτεχνών που ήθελαν φωτογραφίες για εξώφυλλα δίσκων και διαφήμιση· η Ζανέτ Μπέκαμ ήταν ο άνθρωπός τους.
Από το «It Takes Two» των Rob Base & DJ E-Z Rock μέχρι το «Fast Car» της Τρέισι Τσάπμαν, η Ζανέτ Μπέκαμ ήταν καθοριστική για τη δημιουργία της εικόνας της Αμερικής της δεκαετίας του 1980. Φωτογράφισε το «Candy Girl» της R&B μπάντας New Edition και το «Love Shack» των B-52 αλλά και άπειρα editorial για ούλτρα χιπ περιοδικά όπως το Paper και το The Face.
Ιδρύματα άρχισαν να αναγνωρίζουν την αξία της. Νωρίτερα μέσα στο 2021, έκλεισε ένας κύκλος της καλλιτεχνικής διαδρομής της: η National Portrait Gallery απέκτησε τέσσερις φωτογραφίες Βρετανών μουσικών – συμπεριλαμβανομένων των The Specials και του Laurel Aitken – που είχε τραβήξει η Beckman.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ