Οταν έχουμε να κάνουμε με την εξερεύνηση του διαστήματος, ένα μυστικό φέρνει τους αστρονόμους σε αμηχανία. Παρά τα 400 χρόνια έρευνας των αστεριών, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως μόνο δύο μεγάλα αντικείμενα παρέμειναν άγνωστα στους αρχαιότερους. Ο Ουρανός το 1781 και ο Ποσειδώνας το 1846.
Δεν έχει να κάνει όμως με την έλλειψη προσπάθειας. Η πιθανότητα ενός άγνωστου πλανήτη πέραν του εύρους παρατηρητικότητας προξενούσε πάντα το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των αστονόμων. Λίγοι όμως βρήκαν κάτι καινούργιο. Μερικοί από αυτούς ανακάλυψαν τον Ποσειδώνα, όταν παρατήρησαν πως κάποιοι πλανήτες είχαν βαρυτική άνοδο από μία άγνωστη μάζα.
Η έρευνα συνεχίστηκε κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, με αποκορύφωμα την ανακάλυψη του Πλούτωνα το 1930. Μόνο που ο συγκεκριμένος πλανήτης ήταν τόσο μικρός, που δεν μπορούσε να ληφθεί σοβαρά υπόψιν, σχετικά με την άνοδο της βαρύτητας, σε σημείο που χαρακτηρίστηκε ως «νάνος».
Το κυνήγι συνεχίστηκε γιά τον Πλανήτη - Χ καθώς εντοπίστηκαν πως οι ανωμαλίες στην τροχιά τόσο του Ουρανού όσο και του Ποσειδώνα ήταν λάθη παρατηρητικότητας. Στοιχεία που ήρθαν στο φως μετά την πτήση του Voyager 2 το 1986 και 87.
Η ανακάλυψη γιά ανώμαλα χαρακτηριστικά στην τροχιά του Ερμή, οδήγησε τους επιστήμονες σε έρευνες γύρω από ένα μυστηριώδη πλανήτη που του έδωσαν το όνομα Ηφαίστειο. Η συγκεκριμένη έρευνα εγκαταλείφθηκε αμέσως μόλις ο Αϊνστάϊν απέδειξε πως οι ιδιοσυγκρασίες στην τροχιά του Ερμή οφείλονταν στον ήλιο και στον τρόπο που η μεγάλη του μάζα επηρεάζει το διάστημα.
Η νέα έρευνα αυτή τη φορά έχει να κάνει με τον Πλανήτη 9. με στοιχεία που έρχονται απ το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Πασαντίνα και τον καθηγητή Κονσταντίν Μπαταγίν. Με πειστικά επιχειρήματα και χειροπιαστές αποδείξεις καταλήγουν στο συμπέρασμα πως «Ο Πλανήτης 9 υπάρχει και θα έχει ανακαλυφθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία ».
Στο χρονικό διάστημα που ακολουθεί διακυβεύεται η φήμη και η δόξα των αστρονόμων. Λίγοι εως τώρα είχαν αυτό το προνόμιο. Αν όντως ο Πλανήτης 9 υπάρχει, τα ονόματα τους θα μείνουν χαραγμένα στην ιστορία.