Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, η Μόσχα «βομβαρδίστηκε» από δεκάδες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές κυρώσεις, με τους Ρώσους ολιγάρχες να μπαίνουν στο στόχαστρο των δυτικών αρχών και κρατικά περιουσιακά στοιχεία δισ δολαρίων, να «παγώνουν».
Όλα αυτά, μέχρι την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η κυβέρνηση του οποίου είναι σαφώς πιο φιλική απέναντι στον Βλάντιμιρ Πούτιν και εντελώς εχθρική προς τον Ουκρανό Ζελένσκι τον οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος αποκάλεσε δημόσια «δικτάτορα».
Κι ενώ Πούτιν και Τραμπ, φαίνεται ότι ξαναμοιράζουν την τράπουλα πάνω από την διαιρεμένη Ουκρανία, αφήνοντας απ′ έξω την ΕΕ, οικονομικοί αναλυτές μιλούν πλέον για «επιστροφή» της Ρωσίας στη διεθνή σκακιέρα με τον αέρα του νικητή.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε μάλιστα ότι οι συνομιλίες στο Ριάντ επικεντρώθηκαν περισσότερο στην «αναβίωση» των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας και λιγότερο στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η διάθεση είναι πλέον «επιχειρηματική».
«Προς το παρόν, είναι απαραίτητο να «καθαρίσει» η κληρονομιά της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία έκανε τα πάντα για να καταστρέψει το θεμέλιο της μακροπρόθεσμης εταιρικής σχέσης μεταξύ των χωρών μας», είπε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ, σχολιάζοντας την πιθανότητα στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.
Και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής δηλώνοντας με γενναία δόση σαρκασμού ότι «οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι των ΗΠΑ θα «σταθούν στα πόδια του κυρίου» όταν έρθουν αντιμέτωποι με τις εμπορικές απειλές του Τραμπ».
Η ρωσική οικονομία άντεξε, η γερμανική όχι
Η αλλαγή σελίδας όχι μόνο επαναφέρει τη Ρωσία στα πράγματα αλλά πρόκειται να ωφεληθεί και οικονομικά τη χώρα μετά και το επίσημο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
Η ρωσική οικονομία άλλωστε, κατάφερε να επιβιώσει σε σημαντικό βαθμό παρά τις εξαντλητικές κυρώσεις ΕΕ και ΗΠΑ, την εκτόξευση του πληθωρισμού και τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες που έγιναν έντονα αισθητές από τους Ρώσους πολίτες.
Παρά τον πόλεμο, η οικονομία της Ρωσίας εκτιμάται ότι αναπτύχθηκε κατά 3,8% το 2024, όταν η ανάπτυξη στη Γερμανία ήταν μόλις 0,2% το ίδιο διάστημα σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αν και αρχικά είχε προβλέψει ότι η Ρωσία θα είχε ύφεση 1,4% το 2025.
Η «απότομη επιβράδυνση, προβλεπόταν καθώς η ιδιωτική κατανάλωση και οι επενδύσεις επιβραδύνονται εν μέσω μειωμένης στενότητας στην αγορά εργασίας και βραδύτερης αύξησης των μισθών» είχε αναφέρει το ΔΝΤ στην προηγούμενη πρόβλεψή του.
Από την πλευρά του, η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα είχε προβλέψει ανάπτυξη 2-2,5% το 2025 με τον Πούτιν να παραδέχεται ωστόσο ότι η οικονομία «υπερθερμαίνεται».
Μεγάλοι νικητές Πούτιν και Σι Τσιπίνγκ
Η Μόσχα συχνά υποβάθμισε τον αντίκτυπο των δυτικών κυρώσεων στις μεγάλες βιομηχανίες της, ιδιαίτερα στον τομέα των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, υποστηρίζοντας την ικανότητά της χώρας να μετριάσει τις κυρώσεις ενισχύοντας το εμπόριο με άλλες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία.
«Η άμβλυνση των κυρώσεων και το άνοιγμα της πρόσβασης σε πρώην αγορές στη Δύση ως μέρος μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, θα είναι αναμφίβολα ευλογία για τη Μόσχα» υποστηρίζει ο Liam Peach, ανώτερος οικονομολόγος αναδυόμενων αγορών στην Capital Economics.
«Οι διαπραγματεύσεις θα χρειαστούν χρόνο και οι μακροοικονομικές επιπτώσεις θα εξαρτηθούν από τα χαρακτηριστικά οποιασδήποτε συμφωνίας αλλά πιστεύουμε, ότι μια ειρηνευτική συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερες ροές φυσικού αερίου και χαμηλότερες τιμές ενέργειας».
Ο Πίτς εκτιμά ακόμη ότι «μια ειρηνευτική συμφωνία που είναι σε γενικές γραμμές ευνοϊκή για όλες τις πλευρές, θα μπορούσε να θέσει τη βάση για μια μέτρια αύξηση των ροών φυσικού αερίου από ρωσικούς αγωγούς προς την Ευρώπη και τη χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία και την πρόσβαση της Ρωσίας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ που είχε διακοπεί.
Ο David Roche, στρατηγός αναλυτής της Quantum Strategy, σχολίασε ότι οι άλλοτε «αυταρχικοί» ηγέτες όπως ο Πούτιν και ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping είναι τελικά οι «απόλυτοι «νικητές» καθώς ο Τραμπ φαίνεται να τα «σπάει» με τους παραδοσιακούς του συμμάχους.
«Οι νικητές είναι ο Πούτιν και ο Σι και αποδεικνύουν πόσο αδύναμη και παρακμιακή μπορεί να είναι η δημοκρατία», υπογράμμισε ο Roche ο οποίος εκτιμά ότι η Ρωσία και η Κίνα όχι μόνο βγαίνουν από την οικονομική απομόνωση αλλά θα αποτελέσουν συμμάχους σε επενδύσεις και για την Ευρώπη.
«Η ρωσική πολεμική μηχανή παράγει ολόκληρο τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων της Γερμανίας κάθε 6 μήνες» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Πηγή: CNBC