Η εξωγήινη ζωή μπορεί να είναι χρώματος μωβ, σύμφωνα με νέο ερευνητικό paper που υποδεικνύει ότι η πρώτη ζωή στον πλανήτη μας ενδεχομένως να είχε απόχρωση ιώδους χρώματος.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, στο International Journal of Astrobiology, ο μικροβιολόγος Σιλαντίτγια Ντασάρμα, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, και ο μεταδιδακτορικός ερευνητής Έντουαρντ Σβίτερμαν, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Ρίβερσαϊντ, υποστηρίζουν ότι πριν τα πράσινα φυτά αρχίσουν να χρησιμοποιούν την ενέργεια του ήλιου, μικροσκοπικοί μωβ οργανισμοί είχαν βρει τρόπο να κάνουν το ίδιο.
Σύμφωνα με τον Ντασάρμα, εξωγήινη ζωή θα μπορούσε να υπάρχει και να εξελίσσεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
«Αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει χιλιάδες νέους εξωπλανήτες τελευταία, και αναπτύσσουν τη δυνατότητα να βλέπουν βιοϋπογραφές στην επιφάνεια», είπε στο Live Science. Υπάρχουν ήδη τρόποι εντοπισμού «πράσινης ζωής» από το Διάστημα, όπως είπε, αλλά οι επιστήμονες ίσως να πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν και για μωβ.
Η ιδέα πως το μωβ χρώμα κυριαρχούσε κάποτε στη Γη δεν είναι καινούρια: Ο Ντασάρμα και οι συνάδελφοί του είχαν προχωρήσει τη θεωρία το 2007. Το σκεπτικό έχει ως εξής: Τα φυτά και η άλγη που φωτοσυνθέτει χρησιμοποιούν χλωροφύλλη για την απορρόφηση ενέργειας από τον Ήλιο, αλλά δεν απορροφούν πράσινο φως. Αυτό είναι περίεργο, καθώς το πράσινο φως είναι πλούσιο σε ενέργεια. Ενδεχομένως, υπέθεσαν ο Ντασάρμα και οι συνάδελφοί του, κάτι άλλο να χρησιμοποιούσε ήδη αυτό το μέρος του φάσματος όταν εξελίσσονταν οι οργανισμοί που φωτοσυνέθεταν με χλωροφύλλη.
Αυτό το «κάτι άλλο» θα μπορούσε να είναι απλοί οργανισμοί που αιχμαλωτίζουν ηλιακό φως με ένα μόριο (retinal), που απορροφά καλύτερα το πράσινο φως. Η διαδικασία αυτή δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο αυτή με τη χλωροφύλλη, αλλά είναι απλούστερη, σύμφωνα με τους ερευνητές- και υπάρχει ακόμα σε βακτήρια και σε μονοκύτταρους οργανισμούς (τα αποκαλούμενα αρχαία). Οι μωβ αυτοί οργανισμοί έχουν ανακαλφυθεί παντού, από τους ωκεανούς μέχρι την Ανταρκτική και τις επιφάνειες φύλλων, είπε στo Live Science o Σβίτερμαν. Επίσης, τέτοιες διαδικασίες συναντώνται και στα οπτικά συστήματα πιο πολύπλοκων ζώων, υποδεικνύοντας πως ίσως η εξέλιξή τους να είχε λάβει χώρα πολύ παλιά, σε κοινούς προγόνους. Υπάρχουν επίσης ακόμα περισσότερα στοιχεία πως σημερινοί οργανισμοί, τα αλόφιλα, ίσως σχετίζονται με κάποιες από τις πρώτες μορφές ζωής στη Γη, που ζούσαν γύρω από πηγές/ πίδακες μεθανίου στον ωκεανό.
Ανεξαρτήτως του αν η πρώτη ζωή στη Γη ήταν χρώματος μωβ, είναι ξεκάθαρο πως αυτή η «φιλοσοφία ζωής» ταιριάζει απόλυτα σε κάποιους οργανισμούς, υποστηρίζουν στο νέο τους paper οι Σβίτερμαν και Ντασάρμα. Αυτό σημαίνει πως εξωγήινες μορφές ζωής θα μπορούσαν να ακολουθούν την ίδια «στρατηγική», και ως εκ τούτου ο εντοπισμός τους θα ήταν δυνατός μόνο μέσω της αναζήτησης συγκεκριμένων «υπογραφών φωτός».
Η χλωροφύλλη, λέει ο Σβίτερμαν, απορροφά κυρίως κόκκινο και μπλε φως. Ωστόσο το φάσμα που προκύπτει από έναν πλανήτη που καλύπτεται από φυτά επιδεικνύει αυτό που οι αστροβιολόγοι αποκαλούν «κόκκινη άκρη βλάστησης», η οποία είναι μια απότομη αλλαγή στην ανάκλαση του φωτός στο σχεδόν υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, όπου τα φυτά σταματούν απότομα να απορροφούν κόκκινα μήκη κυμάτων και αρχίζουν να τα ανακλούν. Οι φωτοσυνθέτες της προαναφερθείσας κατηγορίας, από την άλλη, έχουν μια «πράσινη άκρη», σημειώνει ο Σβίτερμαν: Απορροφούν φως μέχρι το πράσινο τμήμα του φάσματος, και μετά αρχίζουν να ανακλούν μεγαλύτερα μήκη κύματος.
Αστροβιολόγοι δείχνουν εδώ και πολύ καιρό ενδιαφέρον για το ενδεχόμενο εντοπισμού εξωγήινης ζωής μέσω εντοπισμού της «κόκκινης άκρης», υπογραμμίζει ο Σβίτερμαν, ωστόσο θα έπρεπε να αρχίσουν να σκέφτονται και το ενδεχόμενο αναζήτησης της «πράσινης άκρης».
«Αν αυτοί οι οργανισμοί ήταν παρόντες σε επαρκείς πυκνότητες σε έναν εξωπλανήτη, αυτές οι ιδιότητες ανάκλασης θα εντυπώνονταν στο φάσμα ανακλώμενου φωτός του πλανήτη αυτού» εξηγεί σχετικά.