Αλμυρό νερό το οποίο βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του Άρη ίσως να περιέχει αρκετό οξυγόνο για να μπορεί να υποστηρίξει το είδος μικροβιακής ζωής που εμφανίστηκε και άνθισε στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Phys Org, σε κάποιες τοποθεσίες η ποσότητα του διαθέσιμου οξυγόνου αρκεί για να κρατήσει ζωντανούς πρωτόγονα, πολυκυτταρικά πλάσματα όπως τα σφουγγάρια, σημειώνεται στην έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Nature Geosciences.
«Ανακαλύψαμε πως η άλμη στον Άρη μπορεί να περιέχει αρκετό οξυγόνο για να αναπνέουν μικρόβια» είπε ο Βλάντα Σταμένκοβιτς, θεωρητικός φυσικός στο JPL (Jet Propulsion Laboratory) της NASA στην Καλιφόρνια. «Αυτό φέρνει επανάσταση στην κατανόησή μας ως προς τις πιθανότητες ζωής στον Άρη, σήμερα και στο παρελθόν», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Μέχρι τώρα πιστευόταν ότι οι ποσότητες οξυγόνου στον Άρη δεν επαρκούν για να υποστηρίξουν ακόμα και μικροβιακή ζωή. «Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι το οξυγόνο θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο για ζωή στον Άρη, εξαιτίας της σπανιότητάς του στην ατμόσφαιρα, της τάξης του 0,14%» πρόσθεσε ο Σταμένκοβιτς. Συγκριτικά στη Γη αποτελεί το 21% του αέρα που αναπνέουμε.
Στη Γη, οι αερόβιες (που αναπνέουν οξυγόνο) μορφές ζωής εξελίχθηκαν μαζί με τη φωτοσύνθεση. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη πολύπλοκων μορφών ζωής- ωστόσο ο πλανήτης μας φιλοξενεί επίσης και μικρόβια, πχ στον πυθμένα των ωκεανών και αλλού, που επιβιώνουν σε περιβάλλοντα όπου δεν υπάρχει οξυγόνο. «Για αυτό και, όποτε σκεφτόμασταν για ζωή στον Άρη, εξετάζαμε το ενδεχόμενο αναερόβιας ζωής» σημείωσε ο Σταμένκοβιτς.
Η νέα μελέτη άρχισε με την ανακάλυψη οξειδίων του μαγγανίου από το όχημα Curiosity της NASA στον Άρη: Πρόκειται για χημικές ενώσεις που μπορούν να προκύψουν μόνο όταν υπάρχει πολύ οξυγόνο. Το Curiosity, μαζί με σκάφη σε τροχιά γύρω από τον Άρη, διαπίστωσε επίσης την παρουσία κοιτασμάτων άλμης (νερού με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι), με αξιοσημείωτες διαφορές ως προς τα στοιχεία που περιείχαν.
Η υψηλή συγκέντρωση άλατος επιτρέπει στο νερό να παραμείνει σε υγρή μορφή- μια απαραίτητη προϋπόθεση για τη διάλυση του οξυγόνου- σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες, καθιστώντας την άλμη ιδιαίτερα φιλόξενο περιβάλλον για μικρόβια. Ανάλογα με την περιοχή, την εποχή και την ώρα της ημέρας, οι θερμοκρασίες έχουν μεγάλες διακυμάνσεις- από -195 μέχρι 20 βαθμούς Κελσίου.
Οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα αρχικό μοντέλο για να περιγράψουν πώς το οξυγόνο διαλύεται σε αλμυρό νερό σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Επίσης, ένα δεύτερο μοντέλο υπολογίζει τις κλιματικές μεταβολές στον Άρη μέσα στα τελευταία 20 εκατομμύρια χρόνια, και για τα επόμενα 10 εκατομμύρια χρόνια.
Οι υπολογισμοί αυτοί έδειξαν ποιες περιοχές στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πιθανότερο να παράγουν οξυγόνο- δεδομένα τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επιλογή χώρων για έρευνες στο μέλλον.
«Τα αποτελέσματά μας δεν υποδεικνύουν ότι υπάρχει ζωή στον Άρη» υπογράμμισε ο Σταμένκοβιτς. «Ωστόσο δείχνουν πως η κατοικησιμότητα του Άρη επηρεάζεται από την προοπτική του οξυγόνου».