Πολλή τερηδόνα και πονόδοντο, αλλά και οδοντιατρικές εργασίες και σφραγίσματα σε μπροστινά δόντια – και, εν γένει, ιδιαίτερα εξελιγμένες γνώσεις οδοντιατρικής δείχνουν έρευνες πάνω σε δόντια της Εποχής των Βίκινγκς από το Βάρνεμ από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ.
Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκαν 3.293 δόντια από 171 άτομα του πληθυσμού του Βάρνεμ της Σουηδίας από την Εποχή των Βίκινγκς- περιοχή γνωστή για τις εκτενείς ανασκαφές που έχουν λάβει χώρα εκεί, στο πλαίσιο των οποίων έχουν έρθει στο φως τάφοι σκελετοί και άλλα ευρήματα πολύ καλοδιατηρημένα.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Οδοντολογίας του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ συνεργάστηκαν με οστεολόγο του Μουσείου του Βέστεργκοτλαντ. Τα κρανία και τα δόντια μεταφέρθηκαν στο Γκέτεμποργκ, όπου έγιναν και οι έρευνες.
Τα δόντια υποβλήθηκαν σε κλινικές εξετάσεις χρησιμοποιώντας κανονικά εργαλεία υπό δυνατό φως. Επίσης έγιναν εξετάσεις με ακτίνες Χ με βάση οδοντιατρική τεχνική.
Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύτηκαν στο PLOS ONE, δείχνουν ότι το 49% του πληθυσμού των Βίκινγκς είχε μια ή παραπάνω βλάβες από τερηδόνα. Από τα δόντια των ενηλίκων, το 13% ήταν επηρεασμένα από τερηδόνα- συχνά στη ρίζα. Ωστόσο παιδιά με παιδικά δόντια – ή ενήλικα και παιδικά- ήταν τελείως χωρίς τερηδόνα.
Μεταξύ ενηλίκων η απώλεια δοντιών ήταν πολύ συχνή. Οι ενήλικες που μελετήθηκαν είχαν χάσει κατά μέσο όρο 6% των δοντιών τους. Ο κίνδυνος απώλειας δοντιών αυξανόταν με το πέρασμα των χρόνων.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν πως η τερηδόνα, οι μολύνσεις δοντιών και ο πονόδοντος ήταν κοινά μεταξύ του πληθυσμού του Βάρνεμ. Ωστόσο η έρευνα επίσης υποδεικνύει προσπάθειες για περιποίηση δοντιών με διάφορους τρόπους.
«Υπάρχουν διαφορετικές ενδείξεις πως οι Βίκινγκς είχαν τροποποιήσει τα δόντια τους, περιλαμβανομένων στοιχείων για χρήση οδοντογλυφίδων, σφραγισμάτων σε μπροστινά δόντια, ακόμα και οδοντιατρική φροντίδα δοντιών με μολύνσεις» είπε η Καρολίνα Μπέρτιλσον, οδοντίατρος, ερευνήτρια και πρώτη εκ των συντελεστών της έρευνας.
Μία ένδειξη για πιο εξελιγμένες διαδικασίες είναι γομφίοι με βαθιά σφραγίσματα, πιθανώς για ανακούφιση πίεσης και πόνου για από μολύνσεις. «Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό να το βλέπει κανείς, και δεν διαφέρει από τις οδοντιατρικές θεραπείες που κάνουμε σήμερα, με τροχό σε μολυσμένα δόντια. Οι Βίκινγκς φαίνεται πως είχαν γνώσεις για τα δόντια, μα δεν ξέρουμε αν τις έκαναν αυτές τις διαδικασίες μόνοι τους ή είχαν βοήθεια».