Μέσα κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, αν όλα πάνε καλά, δείγματα αρειανού εδάφους θα φτάσουν στη Γη, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για την επιστημονική έρευνα- ωστόσο οι προκλήσεις είναι πολλές, και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απρόσμενες.
Σύμφωνα με ερευνητές του Cornell University και του Centro de Astrobiologia στην Ισπανία, όξινα υγρά που κάποτε έρεαν στην αρειανή επιφάνεια μπορεί να έχουν καταστρέψει βιολογικά ίχνη κρυμμένα στους πλούσιους σε σίδηρο αργίλους του «Κόκκινου Πλανήτη»: Τα σχετικά συμπεράσματα προκύπτουν με βάση προσομοιώσεις με πηλό και αμινοξέα για την πιθανή αποικοδόμηση βιολογικού υλικού στον Άρη. Το σχετικό επιστημονικό άρθρο, με τίτλο «Constraining the Preservation of Organic Compounds in Mars Analog Nontronites After Exposure to Acid and Alkaline Fluids», δημοσιεύτηκε στις 15 Σεπτεμβρίου στο Nature Scientific Reports.
Το όχημα Perseverance της NASA, που εκτοξεύτηκε στις 30 Ιουλίου, θα προσεδαφιστεί στον Κρατήρα Τζέζερο τον επόμενο Φεβρουάριο, ενώ το όχημα Rosalind Franklin του ΕΟΔ θα εκτοξευτεί στα τέλη του 2022. Το Perseverance θα συλλέξει δείγματα αρειανού εδάφους και θα τα στείλει στη Γη κατά τη δεκαετία του 2030. Από πλευράς του το Rosalind Franklin θα κάνει γεώτρηση στην επιφάνεια, θα συλλέξει δείγματα εδάφους και θα τα αναλύσει επί τόπου.
Στην αναζήτηση για ζωή στον Άρη, τα αργιλώδη εδάφη στην επιφάνειά του είναι προτιμώμενος στόχος για συλλογή, εφόσον ο άργιλος προστατεύει το μοριακό οργανικό υλικό μέσα. Ωστόσο η προηγούμενη παρουσία οξέων στην επιφάνεια μπορεί να μείωσε τη δυνατότητα του αργίλου να προστατεύει τα πιθανά υπολείμματα προηγούμενων μορφών ζωής.
«Ξέρουμε πως όξινα υγρά έρεαν στην επιφάνεια του Άρη στο παρελθόν, μεταβάλλοντας του αργίλους και τη δυνατότητά τους να προστατεύουν οργανικά υλικά» είπε ο Αλμπέρτο Φερέν, ένας εκ των συντελεστών της έρευνας.
Όπως είπε, η εσωτερική δομή του αργίλου είναι οργανωμένη σε στρώματα, όπου τα ίχνη ύπαρξης μορφών ζωής – λιπίδια, νουκλεϊκά οξέα, πεπτίδια και άλλα βιοπολυμερή- μπορούν να παγιδευτούν και να διατηρηθούν.
Στο εργαστήριο οι ερευνητές προσομοίωσαν τις συνθήκες της επιφάνειας του Άρη στοχεύοντας στη διατήρηση ενός αμινοξέος, της γλυκίνης, σε άργιλο που είχε εκτεθεί προηγουμένως σε όξινα υγρά. «Χρησιμοποιήσαμε γλυκίνη επειδή θα υποβαθμιζόταν γρήγορα υπό τις περιβαλλοντικές συνθήκες του πλανήτη» είπε σχετικά. «Είναι ένας τέλειος πληροφοριοδότης για να μας πει τι συνέβαινε μέσα στα πειράματά μας».
Μετά από μακρά έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία στο πρότυπο του Άρη, τα πειράματα έδειξαν φωτοαποικοδόμηση των μορίων γλυκίνης που βρίσκονταν στον άργιλο. Η έκθεση στα όξινα υγρά εξαφανίζει τον χώρο μεταξύ των στρωμάτων. «Όταν οι άργιλοι εκτίθενται σε όξινα υγρά, τα στρώματα καταρρέουν και η οργανική ύλη δεν μπορεί να διατηρηθεί. Καταστρέφονται» είπε ο Φερέν. «Τα αποτελέσματά μας στο επιστημονικό άρθρο εξηγούν γιατί η αναζήτηση οργανικών ενώσεων στον Άρη είναι τόσο δύσκολη».