Έρευνα: Γιατί η παχυσαρκία είναι πιο επικίνδυνη για τους άνδρες

Τι παρατήρησαν ερευνητές στο πλαίσιο πειραμάτων σε ποντίκια.
Open Image Modal
Boy_Anupong via Getty Images

Νέα έρευνα επιστημόνων του York University ρίχνει φως στις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων σε ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, με τους ερευνητές να παρατηρούν έντονες διαφορές στα κύτταρα που δημιουργούν αιμοφόρα αγγεία στον λιπώδη ιστό των αρσενικών ποντικιών, συγκριτικά με τα θηλυκά.

Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη κ.α.) σε σχέση με τις γυναίκες, είπε η Τάρα Χάας, καθηγήτρια στο York.

«Μοντέλα τρωκτικών χρησιμοποιούνται για τη μελέτη της παχυσαρκίας, και οι ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία- όπως ο διαβήτης- μα κατά κανόνα πάντα χρησιμοποιούνταν αρσενικά τρωκτικά, επειδή τα θηλυκά είναι ανθεκτικά ως προς την εμφάνιση των ίδιων νοσημάτων» σημείωσε σχετικά. «Μας ενδιέφερε πραγματικά να διερευνήσουμε αυτή τη διαφορά επειδή, για εμάς, υποδείκνυε πως κάτι πραγματικά συναρπαστικό συμβαίνει στα θηλυκά, που τα προστατεύει».

Η Χάας και η ομάδα της παρατήρησαν στο πλαίσιο μελέτης του 2018 στο Frontiers in Physiology πως, όταν τα ποντίκια γίνονται παχύσαρκα, τα θηλυκά αναπτύσσουν πολλά νέα αιμοφόρα αγγεία για να παρέχουν στον αυξανόμενο λιπώδη ιστό οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες, ενώ τα αρσενικά αναπτύσσουν λιγότερα.

Στην πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο iScience, η Χάας και οι συνεργάτες της, εστίασαν στις διαφορές στα ενδοθηλιακά κύτταρα που αποτελούν τα δομικά στοιχεία αυτών των αιμοφόρων αγγείων στον λιπώδη ιστό.

Όπως διαπιστώθηκε, οι διαδικασίες που σχετίζονται με την εξάπλωση των νέων αιμοφόρων αγγείων ήταν κινούνταν σε υψηλά επίπεδα στα θηλυκά ποντίκια, ενώ τα αρσενικά είχαν υψηλό επίπεδο διαδικασιών σε σχέση με φλεγμονές.

 

 

«Ήταν πολύ εντυπωσιακή η έκταση των διαδικασιών που σχετίζονται με φλεγμονές οι οποίες επικρατούσαν στα αρσενικά» σχολίασε η Χάας. «Άλλες έρευνες έχουν δείξει πως όταν τα ενδοθηλιακά κύτταρα έχουν τέτοιου είδους φλεγμονώδη απόκριση, είναι πολύ δυσλειτουργικά, και δεν αντιδρούν όπως πρέπει σε ερεθίσματα».

Οι ερευνητές επίσης εξέτασαν τη συμπεριφορά των ενδοθηλιακών κυττάρων όταν εξάγονται από το σώμα και μελετώνται σε τρυβλία Πέτρι. «Ακόμα και όταν τα βγάλουμε από το σώμα...τα αρσενικά και τα θηλυκά ενδοθηλιακά κύτταρα συμπεριφέρονται και πάλι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους» πρόσθεσε η Χάας.

Τα θηλυκά ενδοθηλιακά κύτταρα αναπαράγονταν ταχύτερα, ενώ τα αρσενικά παρουσίαζαν αυξημένη ευαισθησία σε φλεγμονώδη ερεθίσματα. Συγκρίνοντας με data sets που είχαν δημοσιευτεί στο παρελθόν, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως τα ενδοθηλιακά κύτταρα από ηλικιωμένα αρσενικά ποντίκια επιδείκνυαν επίσης ένα πιο φλεγμονώδες προφίλ συγκριτικά με θηλυκά κύτταρα.

«Δεν μπορείς να προβαίνεις στην υπόθεση πως και τα δύο φύλα πρόκειται να ανταποκρίνονται στην ίδια σειρά γεγονότων με τον ίδιο τρόπο» σημείωσε η Χάας. «Δεν είναι μόνο ένα θέμα που σχετίζεται με την παχυσαρκία- νομίζω πως είναι ένα πολύ ευρύτερο ζήτημα που περιλαμβάνει επίσης την υγιή γήρανση. Μία συνέπεια των ευρημάτων μας είναι πως θα υπάρχουν καταστάσεις όπου η θεραπεία που είναι ιδανική για τους άνδρες δεν θα είναι ιδανική για τις γυναίκες και το αντίθετο».

Αν και οι άνθρωποι και τα ποντίκια έχουν διαφορετικά γονίδια, η Χάας θεωρεί πως τα γενικότερα ευρήματα πιθανότατα θα ισχύουν και επιθυμεί να μελετήσει τα ίδια κύτταρα στους ανθρώπους στο πλαίσιο μελλοντικών ερευνών.