Η μοναξιά θεωρείται σοβαρή απειλή για την ψυχική υγεία. Ακόμα και με δεδομένη την μεγαλύτερη σύνδεση των ανθρώπων μέσω των ψηφιακών πλατφορμών, οι νέοι στην κοινωνία μας συχνά αισθάνονται έντονα την αίσθηση της απομόνωσης.
Η πανδημία του κορονοϊού, η οποία ανάγκασε όλες τις χώρες να εφαρμόσουν τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης και του lockdown, ώθησε πολλούς επιστήμονες να εξετάσουν τις συνέπειες της νέας αυτής συνθήκης στην ψυχική υγεία.
Ενώ η έρευνα που εκπονήθηκε πρόσφατα αποδεικνύει πως η κοινωνική απομόνωση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας ιδιαίτερα είναι επιζήμια για την λειτουργία και την συμπεριφορά του εγκεφάλου των ενηλίκων σε είδη θηλαστικών, οι υποκείμενοι μηχανισμοί νευρικών κυκλωμάτων έχουν παραμείνει ελάχιστα κατανοητοί.
Μια ομάδα ερευνητών από την Ιατρική Σχολή Άικαν στο Όρος Σινά έχει εντοπίσει συγκεκριμένες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων στον προμετωπιαίο φλοιό, ένα βασικό μέρος του εγκεφάλου που ρυθμίζει την κοινωνική συμπεριφορά. Τα εγκεφαλικά αυτά κύτταρα απαιτούνται για την φυσιολογική κοινωνικότητα στην ενηλικίωση.
Τα ευρήματα της μελέτης, που παρουσιάζονται στο τελευταίο τεύχος του Nature Neuroscience, ρίχνουν φως σε έναν άλλο - μη αναγνωρισμένο - ρόλο αυτών των κυττάρων, γνωστών ως νευρώνων του μεσαίου προμετωπιαίου φλοιού που προβάλλονται στον παρακοιλιακό θάλαμο, την περιοχή δηλαδή του εγκεφάλου που μεταδίδει σήματα σε διάφορα συστατικά του εγκεφάλου.
“Ενώ η έρευνα που εκπονήθηκε πρόσφατα αποδεικνύει πως η κοινωνική απομόνωση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας ιδιαίτερα είναι επιζήμια για τη λειτουργία και τη συμπεριφορά του εγκεφάλου των ενηλίκων σε είδη θηλαστικών, οι υποκείμενοι μηχανισμοί νευρικών κυκλωμάτων έχουν παραμείνει ελάχιστα κατανοητοί.”
Εάν το εύρημα αναπαραχθεί σε ανθρώπους, θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπείες για ψυχιατρικές διαταραχές που συνδέονται με την απομόνωση.
«Εκτός από τον προσδιορισμό αυτού του συγκεκριμένου κυκλώματος στον προμετωπιαίο φλοιό που είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στην κοινωνική απομόνωση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αποδείξαμε επίσης ότι το ευάλωτο αυτό κύκλωμα είναι ένας πολλά υποσχόμενος στόχος για τη θεραπεία των ελλειμμάτων κοινωνικής συμπεριφοράς», διευκρίνισε ο Χιροφούμι Μορισίτα, Διδάκτωρ και Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής, στην Ιατρική Σχολή Άικαν στο Όρος Σινά.
Συγκεκριμένα, η ομάδα διαπίστωσε ότι, στα αρσενικά ποντίκια, οι δύο εβδομάδες κοινωνικής απομόνωσης μετά τον απογαλακτισμό οδήγησαν σε επιτυχή ενεργοποίηση των νευρώνων του μεσαίου προμετωπιαίου φλοιού που προεξέχουν στον κοιλιακό θάλαμο κατά τη διάρκεια της κοινωνικής έκθεσης στην ενηλικίωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η νεανική απομόνωση οδήγησε τόσο στην μειωμένη διέγερση των προμετωπιαίων νευρώνων που προβάλλονται στον παρακοιλιακό θάλαμο και στην αύξηση της ανοσολογικής εισροής από άλλους συναφείς νευρώνες, υποδηλώνοντας ότι ένας μηχανισμός κυκλώματος υποκειμένου με έλλειψη κοινωνικότητας προκλήθηκε από την κοινωνική απομόνωση ανηλίκων.
(Με πληροφορίες από mountsinai.org)