Ερημίτης άφησε πίσω του τον πολιτισμό το 1991 και ζει μέχρι σήμερα στην παγωμένη Γιακουτία

Ερημίτης άφησε πίσω του τον πολιτισμό το 1991 και ζει μέχρι σήμερα στην παγωμένη Γιακουτία

Είχε αφήσει πίσω του τον πολιτισμό το 1991, λίγο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, και βρέθηκε πρόσφατα στις ερημιές της παγωμένης Γιακουτίας, όπου ζει από τότε: Ο λόγος για τον πρώην αλεξιπτωτιστή Τιμοφέι Μενσίκοφ, ο οποίος, σύμφωνα με δημοσίευμα των Siberian Times, ήθελε να ξεφύγει από τη σύγχρονη ζωή...και τη βότκα.

Ο Μενσίκοφ ζει σε μια μικρή καλύβα, και είχε φύγει από τον πολιτισμό 27 χρόνια πριν. Πρόσφατα βρέθηκε ζωντανός 850 χιλιόμετρα του Γιακούτσκ. Την καλύβα του την έφτιαξε μόνος και είναι σκαμμένη στον παγετώνα, φτιαγμένη από ξύλο και χώμα και θερμαινόμενη με ξύλα. Όλα αυτά τα χρόνια έμενε μόνος του στα όρια του Αρκτικού Κύκλου, όπου οι θερμοκρασίες πέφτουν στους -60 βαθμούς Κελσίου τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τους +35.

Σε αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον, ο 58χρονος επιβιώνει κυνηγώντας και ψαρεύοντας- παρά ένα πρόβλημα που έχει στον γοφό.

Ερωτηθείς για το γιατί έφυγε ενώ η Σοβιετική Ένωση κατέρρεε, απαντά «από τι διέφευγα; Από τη βότκα, για να είμαι ειλικρινής». Ο ίδιος ζει χωρίς τηλέφωνο - «δεν χρειάζομαι»- και δεν πληρώνει φόρους. Ωστόσο, έχει δύο σκυλιά και μια γάτα να του κρατούν παρέα.

 

 

Τον ερημίτη ανακάλυψε ένας blogger, ο Όλες Γκεραΐμοβιτς. «Ο πατέρας μου μου είχε πει παλιά πως ένας ερημίτης ζούσε περίπου 40 χλμ από τη Νιούρμπα...εντελώς μόνος του. Αλλά τίποτα άλλο δεν ήταν γνωστό για αυτόν. Οπότε αποφάσισα να πάω να τον βρω».

Η ιστορία του έχει ως εξής: Οι γονείς του πέθαναν όταν αυτός ήταν σε ηλικία οκτώ ετών και έμεινε σε ορφανοτροφείο με τις δύο αδελφές του, ενώ τον νεαρότερο αδελφό του μεγάλωσε συγγενής. Το 1979 στρατολογήθηκε στις δυνάμεις αλεξιπτωτιστών. Μετά τη στρατιωτική του υπηρεσία επέστρεψε στην πατρίδα του, το Σανγκάρ, ελπίζοντας να βρει τα αδέλφια του, μα δεν βρήκε κανέναν. Απέκτησε μια κόρη από μια σχέση που δεν κράτησε πολύ, η οποία παντρεύτηκε και ένα τέσσερα παιδιά. Ο γαμπρός του τον έχει επισκεφθεί μερικές φορές, αλλά όχι η κόρη του- «πώς μπορεί να αφήσει τέσσερα παιδιά;».

Όπως λέει ο ίδιος, ποτέ δεν πηγαίνει στην κοντινή πόλη αδαμαντωρύχων, 45 χλμ. μακριά. «Τι να κάνω εκεί; Να πιω βότκα;» λέει χαρακτηριστικά. Περιστασιακά προμηθεύεται τσάι, λάδι και αλεύρι από κυνηγούς που κινούνται στην περιοχή και τον βοηθούν να επιβιώνει- ωστόσο το 2018 δεν συνάντησε κανέναν. «Τι άλλο χρειάζομαι στην τάιγκα; Τσάι, λάδι, αλεύρι. Όλα τα άλλα είναι εδώ, πας και τα πιάνεις».

Ερωτηθείς για το τι θα κάνει αν αρρωστήσει, γελάει; «Τότε αυτό θα είναι. Θα σημαίνει ότι φτάνει, ήρθε η ώρα μου». Παρόλα αυτά λέει πως σκοπεύει να ζήσει για άλλη μια ντουζίνα χρόνια.

Η ιστορία του blogger πάντως φαίνεται πως είχε καλό τέλος, καθώς μετά τη δημοσίευσή της επικοινώνησε με τον Όλες ο μικρός αδελφός του Μενσίκοφ, Ανατόλι, και του έδωσε ένα μήνυμα για τον αδελφό του- πως ο ίδιος και οι αδελφές του τον έψαχναν και προσεύχονταν να τον ξαναβρούν μια ημέρα. Πλέον, όλοι ελπίζουν σε μια επανένωση.