Υστερεί η Ευρώπη σε υποδομές εναλλακτικών καυσίμων – ποια συμφωνία έχουμε

Υπάρχει κενό σε θέματα υποδομών στην πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα.
Open Image Modal
via Associated Press

Προ ημερών, η Ένωση Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) χαιρέτισε, μεν, το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές και οι υπουργοί των κρατών – μελών, κατέληξαν σε συμφωνία για τον Κανονισμό Υποδομής Εναλλακτικών Καυσίμων (AFIR), ο οποίος διέπει την ανάπτυξη σταθμών φόρτισης και ανεφοδιασμού σε όλη την ΕΕ για όλα τα τμήματα οχημάτων.

Ωστόσο, σύμφωνα να τον Σίγκριντ ντε Βρίες, γενικό διευθυντή της ACEA: «Ήδη σήμερα, η έλλειψη σταθμών φόρτισης και ανεφοδιασμού εμποδίζει σοβαρά την υιοθέτηση οχημάτων μηδενικών εκπομπών στην αγορά. Το αποτέλεσμα της συμφωνία, παραμένει πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα ήταν απαραίτητο για να ταιριάζει με τα επίπεδα φιλοδοξίας που έχουν οριστεί για τους κατασκευαστές οχημάτων όσον αφορά τους στόχους CO2.

Όσον αφορά τα βαρέα επαγγελματικά οχήματα, για να ανταποκριθούν στα πρόσφατα προτεινόμενα επίπεδα μείωσης του CO2 (-45% έως το 2030), περίπου 400.000 ηλεκτρικά φορτηγά με μπαταρία και υδρογόνο (κυρίως μεγάλων αποστάσεων) θα πρέπει να λειτουργούν στους δρόμους της Ε.Ε. μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Επιπλέον, περισσότερο από το ένα τρίτο όλων των νέων φορτηγών που πωλούνται θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές (σχεδόν 100.000 φορτηγά) κάθε χρόνο από το 2030. Αυτά τα οχήματα θα απαιτούν περισσότερους από 50.000 φορτιστές κατάλληλους για βαρέα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων φορτιστών περίπου 35.000 μεγαβάτ , καθώς και τουλάχιστον 700 σταθμοί ανεφοδιασμού υδρογόνου. Με την κατάσταση της υποδομής φόρτισης και ανεφοδιασμού καυσίμων, σήμερα, ακόμη και οι τρέχοντες στόχοι CO2 (-30% έως το 2030) είναι απρόσιτοι.

Η συμφωνία AFIR υπολείπεται του απαιτούμενου επιπέδου φιλοδοξίας, τόσο όσον αφορά τις απαραίτητες εξόδους ισχύος όσο και τα χρονοδιαγράμματα ανάπτυξης. Η βραχυπρόθεσμη αναθεώρηση για τα βαρέα επαγγελματικά οχήματα, που τώρα συμφωνήθηκε, θα πρέπει να διασφαλίσει ότι θα γίνουν περαιτέρω προσαρμογές για την αντιμετώπιση των ειδικών απαιτήσεων των φορτηγών.

Εκτός από το AFIR, τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν άμεσα ότι οι διαδικασίες σχεδιασμού και αδειοδότησης επιταχύνονται, αναβαθμίζονται τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και διατίθενται κατάλληλες περιοχές για φόρτιση φορτηγών.