Τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη Συρία εξελίσσεται ένα νέο κύμα βίας στη Συρία, το πιο σφοδρό μετά την ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας που απαρτίζονται από μαχητές της ισλαμιστικής οργάνωσης Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) του μεταβατικού προέδρου Άχμεντ αλ-Σάρα, καθώς και άλλες τζιχαντιστικές ομάδες (κάποιες εκ των οποίων αποτελούμενες από Ουιγούρους, Τσετσένους και Ουζμπέκους μαχητές) έχουν εξαπολύσει ανηλεείς επιθέσεις εναντίον των Αλαουιτών στα δυτικά της χώρας.
Αφότου οι ισλαμιστές, με παρελθόν στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανέλαβαν την εξουσία, οι θρησκευτικές μειονότητες και ιδίως οι Αλαουίτες, μια θρησκευτική κοινότητα με σιιτικές ρίζες, ζουν υπό καθεστώς φόβου, καθώς βρίσκονται στο στόχαστρο τόσο για θρησκευτικούς λόγους όσο και για λόγους αντεκδίκησης, εξαιτίας του γεγονότος ότι ο έκπτωτος πρόεδρος ανήκει σε αυτή τη σέκτα. Κατά τις πρώτες ημέρες μετά την ανατροπή του καθεστώτος, σημειώθηκαν δολοφονίες Αλαουιτών στρατιωτών αλλά και αμάχων καθώς και επίθεση σε χώρο λατρείας, ενώ Αλαουίτες δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν την εργασία τους. Ωστόσο, ο αλ-Σάρα, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο τη διατήρηση στην εξουσία και τη διεθνή νομιμοποίηση του καθεστώτος του, παρουσιαζόταν συμφιλιωτικός απέναντι στις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες της Συρίας, και προσπαθούσε να συγκρατήσει τους ισλαμιστές από τη διάπραξη επιθέσεων, με αποτέλεσμα αυτές να περιοριστούν σε σημαντικό βαθμό.
Εντούτοις, τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι οι εξτρεμιστές περίμεναν απλώς μια αφορμή για να ξεκινήσουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Μετά την επίθεση σε δυνάμεις ασφαλείας στη Λαττάκεια από ενόπλους πιστούς στον Άσαντ, που έχουν κηρύξει αντίσταση εναντίον του νέου καθεστώτος, στις 6 Μαρτίου, οι de facto Αρχές μετέφεραν δυνάμεις ασφαλείας και ένοπλες ομάδες από άλλες περιοχές στα παράλια ενώ προχώρησαν και στη ρίψη βομβών από ελικόπτερα.
Ο αλ-Σάρα υπογράμμισε σε ομιλία του ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις επιτίθενται στα «απομεινάρια του καθεστώτος του Άσαντ», ζητώντας να παραδοθούν προτού να είναι αργά, κάνοντας παράλληλα λόγο για μεμονωμένα περιστατικά βιαιοπραγιών. Ωστόσο, όπως καταδεικνύουν οπτικό υλικό, μαρτυρίες κατοίκων και αναφορές του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων δεν είναι ένοπλοι αντάρτες αλλά άοπλοι άμαχοι (Αλαουίτες κατά κύριο λόγο και κάποιοι Χριστιανοί). Κατά το Παρατηρητήριο, οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000, ανάμεσά τους γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, ενώ σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, πάνω από 2.500 άτομα έχουν σκοτωθεί.
Στη Λαττάκεια, προπύργιο των Αλαουιτών, ιδίως στην πόλη Τζαμπλέ, και στην Ταρτούς άμαχοι βασανίζονται, εξευτελίζονται και εκτελούνται. Πολίτες που κυκλοφορούν στο δρόμο και αγρότες που βρίσκονται στα χωράφια τους πυροβολούνται εν ψυχρώ. Ισλαμιστές εισβάλλουν ακόμα και σε σπίτια Αλαουιτών δολοφονώντας οικογένειες.
Πολλοί έχουν βρει καταφύγιο στη ρωσική βάση Χμέιμιν ενώ οι υπόλοιποι κάτοικοι έχουν ήδη εγκαταλείψει τις εστίες τους και κρύβονται όπου μπορούν, στα βουνά, σε γειτονικές περιοχές, ακόμα και σε σπίτια κάποιων φιλήσυχων σουνιτών. Παράλληλα, εκκλησίες και μονές παραμένουν ανοικτές για να βρουν καταφύγιο όσοι πολίτες κινδυνεύουν ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Τα γεγονότα καταδεικνύουν το πόσο ρευστή παραμένει η κατάσταση στη Συρία και ότι ο δρόμος προς την ειρήνη και σταθερότητα είναι ακόμα μακρύς. Η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας προσώρας είναι ιδιαιτέρως υποτονική. Η σιωπή ή η ανοχή, όμως, απέναντι στα διαπραττόμενα εγκλήματα οδηγεί στην απώλεια περισσότερων ανθρώπινων ζωών και επιτείνει το κλίμα τρόμου. Ο ΟΗΕ και η Ευρώπη οφείλουν να επέμβουν άμεσα για να σταματήσει η αιματοχυσία προτού να είναι αργά, και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι τζιχαντιστές. Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι άμεση και δραστική προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία όλων των μειονοτήτων. Μεταξύ άλλων, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η άρση των κυρώσεων, την οποία επιθυμεί διακαώς ο Άχμεντ αλ-Σάρα, θα είναι συνδεδεμένη με ισχυρές δικλείδες ασφαλείας ως προς τον σεβασμό και τον τρόπο αντιμετώπισης των μειονοτήτων από τις Αρχές. Αποτελεί όνειδος για την ανθρωπότητα ακόμα και σήμερα άνθρωποι να διώκονται εξαιτίας της θρησκείας τους.