Ετοιμοι για νέα σχέση μετά από χωρισμό; Ας κάνουμε στον εαυτό μας αυτές τις ερωτήσεις πρώτα

Ετσι αντιλαμβανόμαστε ότι μπορούμε να ξαναβγούμε μετά από έναν χωρισμό σχέσης πολλών χρόνων, λέει ένας θεραπευτής.
|
Open Image Modal
andresr via Getty Images

Είναι εύκολο να χάσουμε την αίσθηση του εαυτού μας όταν είμαστε σε μια μακροχρόνια σχέση. Όταν είμαστε με κάποιον για μήνες ή χρόνια, αρχίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας σε αυτό το άτομο και το αντίστροφο. Οι ζωές μας μπλέκονται, είτε ζούμε μαζί είτε όχι, και είναι πιθανό να μοιραζόμαστε φίλους, ενδιαφέροντα και αξίες – καθώς και ένα κρεβάτι.

Έτσι, όταν χωρίζουμε με αυτό το άτομο, μπορεί να νιώσουμε σαν ένα σοκ για το «σύστημα» με όλους τους τρόπους. Ποιος είμαι χωρίς το άτομο με το οποίο είμαι τόσο καιρό; Αυτό είναι το δίλημμα για την αναγνώστρια αυτής της εβδομάδας, την Μάντι. 

«”Έφυγα” πρόσφατα από μια σχέση οκτώ ετών και έχω πολύ έντονα συναισθήματα», λέει η Μάντι στην HuffPost UK.

«Έχω ξεχάσει το πώς να ανακτήσω την αίσθηση του εαυτού μου τώρα που δεν είμαι πλέον μέρος ενός ζευγαριού. Ενα μέρος μου θέλει να βγει ξανά ραντεβού, αλλά δεν ξέρω πώς να καταλάβω αν έρχεται από το σωστό μέρος. Πώς μπορώ να ξέρω πότε είμαι έτοιμη; Και υπάρχουν τρόποι να κάνουμε έναν χωρισμό λιγότερο επώδυνο;»

Η Κίμπερλι Τόμλινσον, από το Counselling Directory, είναι έτοιμη να βοηθήσει τη  Μάντι σε αυτή τη δύσκολη αλλά πολύ συνηθισμένη κατάσταση.

Πώς μπορούμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας μετά από έναν χωρισμό

«Συχνά, μια σχέση μπορεί να μας κάνει να χάσουμε τους εαυτούς μας μέσα σ′ αυτή και ανάλογα με το χρονικό διάστημα που ήμασταν με αυτό το άτομο, μπορεί να μην ξέρουμε ποιος είμαστε εκτός ζευγαριού, αλλά είμαστε μονάδες», λέει οη Τόμλινσον.

Ετσι, αναρωτιόμαστε, λοιπόν: τι μας αρέσει να κάνουμε σε μια μέρα, εβδομάδα, μήνα, έτος; «Πάντα είχαμε τις δικές μας συμπάθειες, αντιπάθειες, χόμπι και ενδιαφέροντα, επομένως όλα έχουν να κάνουν με το να εξερευνήσουμε, να ανακαλύψουμε ξανά και να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας τα πράγματα που απολαμβάνουμε».

Η Τόμλινσον επεκτείνεται ως προς αυτό: «Ακόμα κι αν ανακαλύφθηκαν κοινά ενδιαφέροντα ή νέα ενδιαφέροντα στη σχέση, ποιος λέει ότι δεν μπορούμε να βρούμε (ενδιαφέροντα) μόνοι μας ή με έναν φίλο; Ας θυμίσουμε στον εαυτό μας ότι ήμασταν ένα όλον πριν (γνωρίσουμε τον πρώην σύντροφό μας)  και θα συνεχίσουμε να είμαστε μετά. Ας ρίξουμε το βλέμμα μας στα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε καλά, κι αυτό είναι προς όφελός μας».

Πώς μπορούμε να απομακρυνθούμε συναισθηματικά από μια σχέση που έχει τελειώσει ή από έναν πρώην 

Η Τόμλινσον πιστεύει ότι το πρώτο βήμα για να απομακρυνθούμε συναισθηματικά είναι «να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας σχετικά με το πώς νιώθουμε για μια προηγούμενη σχέση / πρώην σύντροφο – δίνοντας έμφαση στο να είμαστε ειλικρινείς».

Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας πώς αισθανόμαστε πραγματικά. «Όχι πώς πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να νιώθουμε λόγω του χρονικού διαστήματος που έχουμε χωρίσει ή επειδή οι φίλοι ή η οικογένειά μας έχουν αρνητική αντίληψη για τον πρώην σύντροφό μας», λέει. «Ας εξερευνήσουμε πώς αισθανόμαστε γι′ αυτούς, τη συναισθηματική δέσμευση που μπορεί να έχουν πάνω μας και τις συναισθηματικές ανάγκες που εκπλήρωσε η σχέση».

Το επόμενο βήμα, λέει η Τόμλισον, «είναι να βρούμε νέους τρόπους για να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες και η ”αποκόλληση” θα πραγματοποιηθεί σιγά σιγά».

Πότε ξέρουμε ότι έχει έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε να βγαίνουμε ξανά;

Το σημείο εκκίνησης εδώ είναι να υπολογίσουμε τις τρέχουσες ανάγκες μας, λέει η Τόμλινσον.

«Βγαίνουμε ραντεβού για διασκέδαση, οικειότητα, για να νιώσουμε επιθυμητοί; Είναι επειδή είμαστε έτοιμοι για ένα νέο άτομο στη ζωή μας ή επειδή έχουμε βαρεθεί να θρηνούμε για τον/την πρώην; Η γνώση της αιτίας μπορεί να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε μόνοι μας εάν είμαστε έτοιμοι, επειδή μόνο εμείς γνωρίζουμε τη σημασία που δίνουμε στο ραντεβού ή στην εύρεση συντρόφου».

Έχει να κάνει με το να ακούω με το ένστικτό μου, λέει: «Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι δική μας απόφαση κι αν αρχίσουμε να βγαίνουμε, αλλά αν δεν νιώθουμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για εμάς, ας εμπιστευθούμε αυτό το συναίσθημα κι ας κάνουμε ένα διάλειμμα. Μπορούμε πάντα να προσπαθήσουμε ξανά αργότερα».