Την περασμένη εβδομάδα οι κοινωνικοί λειτουργοί που εργάζονται στο Catholic Charities Humanitarian Respite Center στο Τέξας των ΗΠΑ ζήτησαν από τρία παιδιά ηλικίας 10 και 11 ετών, τα οποία ζουν στις εγκαταστάσεις του Κέντρου, να ζωγραφίσουν. Όχι όμως ότι ήθελαν, αλλά μια εικόνα από την περίοδο κρατούνταν στις εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων.
Και τα τρία, είναι παιδιά μεταναστών που προσπάθησαν, μαζί με τους γονείς τους να διασχίσουν τα σύνορα Μεξικού-Τέξας. Οι γονείς ή οι συνοδοί τους συνελήφθησαν και αναγκάστηκαν να χωριστούν.
Για ένα διάστημα έμειναν λοιπόν στις εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων μέχρι, μετά από αρκετό καιρό, να μεταφερθούν σε άλλες εγκαταστάσεις, μια εκ οποίων είναι και το συγκεκριμένο Κέντρο.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί, προσπαθούν τώρα να βοηθήσουν τα φοβισμένα αυτά παιδιά να ξεπεράσουν την τραυματική εμπειρία που έζησαν και όπως φαίνεται θέλησαν να δείξουν σε όλο τον κόσμο πώς νοιώθουν, τι πέρασαν αλλά και τις ανοιχτές πληγές έχει αφήσει όλη η αυτή η περιπέτεια στις ψυχές τους. Και ο καλύτερος τρόπος ήταν φυσικά να τους ζητήσουν να μιλήσουν για όλα αυτά μέσα από τις ζωγραφιές τους.
Οι ζωγραφιές αυτές δόθηκαν στη συνέχεια στην Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής η οποία και τις έδωσε στη δημοσιότητα.
Τι βλέπουμε όμως στις ζωγραφιές αυτών των παιδιών; Κάγκελα, κελιά, παιδιά πίσω από από αυτά, κλειδωμένα και πρόσωπα σκυθρωπά. Ζωγραφιές φτιαγμένες μόνο με ένα χρώμα, κυρίως μαύρο.
«Μυρωδιά από ιδρώτα, ούρα και περιττώματα»
«Το γεγονός πως οι ζωγραφιές είναι τόσο ρεαλιστικές και τρομακτικές μας δίνουν μια εικόνα για το τι έχουν περάσει αυτά τα παιδιά» αναφέρει η τέως πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, δρ Κολιν Κραφτ. «Όταν ένα παιδί ζωγραφίζει έτσι, σημαίνει πως αισθάνεται ότι ήταν σε μια φυλακή».
Όπως δηλώνει, παιδίατροι της Ακαδημίας προσπάθησαν να συμβουλεύσουν την Υπηρεσία για το πώς πρέπει να φέρονται και να φροντίζουν αυτά τα παιδιά αλλά τελικά δεν υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος.. «Κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις αλλά δεν εισακούστηκαν» όπως λέει η Κραφτ στο CNN.
Σύμφωνα δε με τον δρ Σάρα Γκόζα, νυν πρόεδρο της Ακαδημίας η οποία επισκέφθηκε δύο εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας όπου κρατούνται τα παιδιά, δεν συνάντησε ούτε έναν παιδίατρο. «Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα όταν άνοιξε η πόρτα ήταν η μυρωδιά. Ήταν η μυρωδιά του ιδρώτα, των ούρων και των περιττωμάτων...» όπως είπε.
«Οι εγκαταστάσεις αυτές δεν είναι ασφαλείς για παιδιά» όπως λέει ακόμη και εάν περάσουν ελάχιστο χρόνο σε αυτές.
Και τα λόγια της έχουν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα όταν μόλις πριν μερικούς μήνες δύο παιδιά, ο Φελίπε Γκόμεζ Αλόνσο 8 ετών και η 7χρονη Ζακλίν Κααλ Μακουίν πέθαναν σε τέτοια κέντρα. Ο πρώτος από γρίπη και η δεύτερη από σήψη - και οι δύο συνθήκες να φαίνονται απατηλά ήπια στην αρχή.
Πηγές: CNN, American Academy of Pediatrics