Ποιος δεν θυμάται την χλεύη του συνόλου του γερμανικού τύπου κατά της Ελλάδας και των ελλήνων, στα πρώτα μνημονιακά χρόνια; Τότε που μας έλεγαν όλους τεμπέληδες, που ζούμε με τα λεφτά των εταίρων μας. Τότε, μ’ εκείνο το φριχτό εξώφυλλο της ακραία προσβλητικά «παραμορφωμένης» Αφροδίτης της Μήλου. Τότε που μας ειρωνεύονταν ότι θα πρέπει να πουλήσουμε την Ακρόπολη για να τα βγάλουμε πέρα, αντί ν’ απλώνουμε το χέρι για δανεικά. Τότε που προέτρεπαν την γερμανική Κυβέρνηση, αλλά και τους λοιπούς ευρωπαίους, να μην μας δώσουν δεκάρα, μπας και βάλουμε μυαλό…
Ε λοιπόν, φαίνεται πως κάτι άλλαξε. Άλλαξε πολύ, δηλαδή τα πάνω κάτω ήρθαν, κυριολεκτικά. Οχτώ χρόνια μετά και η πλειονότητα των γερμανικών μέσων, μονάχα καλά λόγια έχει να πει για την Ελλάδα, τις προόδους και τις προοπτικές της. Η πλειονότητα των γερμανικών μέσων, από την Die Zeit ως το Stern, κι από την Bild ως την Welt. «Αφήστε την Ελλάδα ήσυχη, αφήστε τους έλληνες να προχωρήσουν», έγραφαν προσφάτως, απευθυνόμενοι στην κυβέρνησή τους, και στις αρνητικές «αντιστάσεις» που εκείνη προβάλει απέναντί μας.
«Η σημερινή Κυβέρνηση στην Αθήνα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, τήρησε τους όρους και εφάρμοσε πιστά τα προγράμματα» συμπλήρωναν. Και ως προς την γερμανική Κυβέρνηση: «Το πρόγραμμα για την Ελλάδα τελειώνει σύντομα. Μόνο η Γερμανία δεν θέλει να εγκαταλείψει τους ελέγχους. Έτσι όμως η Χώρα δεν θα γίνει ποτέ κυρίαρχη». Και, προκειμένου να γίνει σαφέστερη η θέση τους διευκρινίζουν: «Η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον γερμανό φορολογούμενο ούτε μια δεκάρα… όποιος είναι κατά της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα των φορολογουμένων αλλά η καταστροφή της ΕΕ… Είναι λάθος η αντίληψη ότι γεμίσαμε βαγόνια τραίνων με ευρώ και τα στείλαμε στην Αθήνα… Όσο για την ελάφρυνση του χρέους, η απόρριψή της θα αποτελούσε προσβολή για τους έλληνες που υποφέρουν από μια πρωτοφανή πολιτική λιτότητας αλλά σημειώνουν μεγάλες προόδους… Η ελάφρυνση του χρέους είναι μια συζήτηση με πλασματικούς αριθμούς, μια συζήτηση που εξυπηρετεί προκαταλήψεις και δημιουργεί σύγχυση στο κεφάλι»…
Θα μπορούσε κανείς άνετα να αλιεύσει άλλα τόσα σχετικά, στο ίδιο πνεύμα και στην ίδια κατεύθυνση, δημοσιεύματα από τον γερμανικό τύπο. Όμως τα παραπάνω, ως απολύτως ενδεικτικά και αντιπροσωπευτικά, αρκούν. Λένε τα πάντα. Ως προς το ερώτημα γιατί τα ως άνω δεν βρήκαν χώρο υποδοχής από τα μεγάλα ελληνικά μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. Τη στιγμή μάλιστα που και η τελευταία αρνητική για την Χώρα καταχώρηση υπερπροβάλλεται. Ε, ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Και όχι, δεν είδαν ξαφνικά το φως το αληθινό, ούτε έγιναν ξαφνικά συριζαίοι οι γερμανοί εκδότες και οι γερμανοί δημοσιογράφοι. Όπως δεν έγιναν ξαφνικά συριζαίοι ο Γιουνκέρ, ο Μοσκοβισί, ο Σεντένο, ο Γκουρία. Οι οποίοι μονάχα καλά λόγια έχουν να πουν για τις προόδους και για τις προοπτικές της Χώρας. Βλέποντας, απλώς, ότι κάτι άλλαξε στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια. Ότι κάτι γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια…