To πρόγραμμα «Stargate» της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν ένα από τα πλέον «εξωτικά» γνωστά προγράμματα του Ψυχρού Πολέμου, καθώς σκοπός του ήταν η διερεύνηση και ενδεχόμενη αξιοποίηση ψυχικών/ παραψυχολογικών φαινομένων (μέντιουμ) για στρατιωτικούς σκοπούς. Εστίαζε περισσότερο στην αποκαλούμενη αστρική προβολή (astral projection ή remote viewing, θέαση εξ αποστάσεως), που υποτίθεται ότι είναι η δυνατότητα ενός μέντιουμ να βγάζει τη συνείδησή του από το σώμα του και να ταξιδεύει ως άυλη οντότητα στον χώρο και στον χρόνο- ένα είδος «ψυχικού κατασκόπου».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τι ανακάλυψε η NASA στον Άρη και τι σημαίνει για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής
Έρευνα: Πόσο πιθανή είναι η ύπαρξη εξωγήινης ζωής κάτω από την επιφάνεια του Άρη
«Περίεργο» εύρημα στον Άρη οδηγεί σε εικασίες περί συντριβής εξωγήινου διαστημοπλοίου
Νέο διαστημικό «μυστήριο»: H «πυραμίδα» και τα φώτα της Δήμητρας, μετά από αυτές του Άρη
«Αινιγματικός» σχηματισμός στον Άρη
«Αράχνες» στη μυστηριώδη «Πόλη των Ίνκα» στον Άρη (φωτογραφίες)
Μυστηριώδης «πύλη» στον Άρη: Πώς σχηματίστηκε στα αλήθεια
Το Stargate Project τερματίστηκε και αποχαρακτηρίστηκε το 1995, μετά από αναφορά της CIA πως δεν υπήρχε κάποια πρακτική χρησιμότητα, ωστόσο εξακολουθεί να προκαλεί έντονο ενδιαφέρον- και ενδεικτικός είναι ο «θόρυβος» που έχει προκαλέσει αποχαρακτηρισμένο έγγραφο που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της CIA, με τίτλο «Εξερεύνηση του Άρη» και ημερομηνία 22 Μαΐου 1984. Ούτε λίγο ούτε πολύ, στο εν λόγω έγγραφο- που φαίνεται να συνδέεται με το Stargate ή με κάποιο παρεμφερές πρόγραμμα και φαίνεται να έχει «αναδυθεί» και στο παρελθόν- αναφέρεται πως σε ένα μέντιουμ (αναφέρεται ως «υποκείμενο», the subject) δόθηκε ένας σφραγισμένος φάκελος που δεν είχε ανοιχτεί πριν τη συνέντευξη/ συνεδρία. Μέσα υπήρχε μια κάρτα με τον «προορισμό»: Ο πλανήτης Άρης, ένα εκατομμύριο χρόνια πΧ. Επίσης, δόθηκαν προφορικά συγκεκριμένες γεωγραφικές συντεταγμένες.
Το έγγραφο περιλαμβάνει απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας, η οποία παραπέμπει απευθείας σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που θυμίζουν «X-Files» ή τα έργα του Έριχ φον Ντένικεν. Μεταξύ άλλων, το μέντιουμ, αφού «μετέβη» στις συντεταγμένες που του δόθηκαν, λέει παρουσιάζεται να λέει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Θέλω να πω ότι μοιάζει με...δεν ξέρω, είναι σαν...έχω σαν μια λοξή οπτική μιας...πυραμίδας ή μορφής πυραμίδας. Είναι πολύ ψηλή, είναι σαν να βρίσκεται σε μια...μεγάλη, χαμηλωμένη περιοχή...είναι κιτρινωπή, έχει χρώμα ώχρας».
Στη συνέχεια λέει πως αντιλαμβάνεται πως συνέβη κάποιο «μεγάλο γεωλογικό πρόβλημα» και ότι ταξιδεύοντας στον χρόνο πριν από αυτό βλέπει να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται βουνά χώματος, μεγάλες επίπεδες επιφάνειες και τείχη- κτίσματα που χαρακτηρίζει «μεγαλιθικά». Μετά λέει πως αντιλαμβάνεται «μια σκιά» ανθρώπων (people, όντων), πολύ ψηλών και αδύνατων, που είναι μόνο μια σκιά, είναι σαν ήταν εκεί και να μην είναι πλέον εκεί».
Μετά παρουσιάζεται να ταξιδεύει ακόμα πιο πίσω στον χρόνο, για να δει περισσότερα για τον λαό αυτό, και μάλιστα δυσκολεύεται. Κάποια στιγμή λέει πως «συνεχίζω να βλέπω πολύ μεγαλόσωμους ανθρώπους (όντα). Φαίνονται αδύνατοι και ψηλοί, μα είναι πολύ μεγαλόσωμοι...φοράνε κάποιου είδους παράξενα ρούχα».
Μετακινούμενο στον χώρο, βρίσκεται σε ένα σπήλαιο ή φαράγγι και βρίσκει ένα κτίσμα, «σαν να έχει σκαλιστεί το ίδιο το τοίχωμα του φαραγγιού...βρίσκω πολύ μεγάλα κτίσματα...μεγάλα κομμάτια λείας πέτρας». Μετά λέει ότι τα κτίσματα αυτά στο εσωτερικό έχουν πολλά μεγάλα δωμάτια.
Στη συνέχεια μετακινείται σε άλλές και βλέπει μεταξύ άλλων έναν πολύ μεγάλο δρόμο και έναν γιγαντιαίο «οβελίσκο» καθώς και κάτι που αντανακλά φως. Επίσης μιλά για δρόμους και κανάλια μέσα σε κοιλάδες που διασταυρώνονται- ενώ αναφέρεται ξανά σε πυραμίδες, τις οποίες χαρακτηρίζει ως πελώριες. Κάνει λόγο για κτίσματα που είναι σαν «καταφύγια από καταιγίδες» και για κάποιους που φαίνονται να είναι σε κάποιου είδους νάρκη εν μέσω των καταγίδων - «πολύ ψηλών, πολύ μεγαλώσωμων...ατόμων, μα είανι αδύνατοι, φαίνονται αδύνατοι λόγω του ύψους τους και ντύνονται σαν...σαν ένα πραγματικά ελαφρύ μετάξι, μα δεν είναι ρούχο που ανεμίζει, είναι σαν να είναι εφαρμοστό».
Όταν ο συνομιλητής ζητά από το μέντιομ να επικοινωνήσει μαζί τους, λέει «είναι ένας αρχαίος λαός...πεθαίνουν, έχει περάσει ο χρόνος ή η εποχή τους...το έχουν φιλοσοφήσει πολύ...αναζητούν...έναν τρόπο να επιβιώσουν και απλώς δεν μπορούν...δεν φαίνονται να βρίσκουν διέξοδο, οπότε κρατιούνται ενώ αναζητούν ή περιμένουν κάτι να επιστρέψει ή να έρθει με την απάντηση...φαίνεται πως...μια ομάδα τους πήγε να βρει...ένα νέο μέρος για να ζήσουν. Είναι σαν να λαμβάνουν κάθε είδους συντριπτική πληροφορία για την...καταστροφή του περιβάλλοντος. Καταρρέει πολύ γρήγορα και αυτή η ομάδα πήγε κάπου, πολύ μακριά για να βρει ένα άλλο μέρος να ζήσουν».
Ερωτηθείς για το αν το αίτιο ήταν μια ατμοσφαιρική ή περιβαλλοντική διαταραχή, μιλά για κάτι που θυμίζει «δίνη», ενώ μετά έχει μια εικόνα που «φαίνεται σαν το εσωτερικό ενός μεγάλου σκάφους. Πολύ στρογγυλεμένα τοιχώματα και αστραφτερό μέταλλο». Στη συνέχεια κάνει λόγο για ένα «τρελό μέρος με ηφαίστεια και θύλακες αερίου και περίεργα φυτά, πολύ ευμετάβλητο μέρος, είναι σαν να πας “από το τηγάνι στη φωτιά” (Σ.τ.Σ στα ελληνικά θα αποδιδόταν καλύτερα ως «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη») . Η διαφορά εδώ φαίνεται να είναι ότι υπάρχει πολύ βλάστηση, ενώ το άλλο μέρος δεν είχε. Και διαφορετικού είδους θύελλα».
Στο τέλος, ο συνομιλητής καλεί το μέντιουμ να εστιάσει στη φωνή του και να επιστρέψει στο παρόν, στις 22 Μαΐου 1984.
Οι θεωρίες περί ύπαρξης αρχαίας μικροβιακής ζωής στον Άρη φαίνονται εδώ και αρκετά χρόνια πως ετοιμάζονται να περάσουν από τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας σε αυτήν της επιστημονικής πραγματικότητας- το συγκεκριμένο ενδεχόμενο πλέον διερευνάται σοβαρά από επιστήμονες και αποτελεί αντικείμενο διαστημικών αποστολών στον «Κόκκινο Πλανήτη», ο οποίος είναι ένας από τους κόσμους του Ηλιακού Συστήματος που εκτιμάται πως θα μπορούσαν να είχαν φιλοξενήσει κάποτε ζωή (ή να το κάνουν ακόμα). Πέρα από αυτά οι θεωρίες περί Αρειανών πλασμάτων και πολιτισμών (που μπορεί να ήταν εξωγήινοι ή ίσως και ξεχασμένοι «συγγενείς» μας) ανέκαθεν συνάρπαζαν τη φαντασία- και μάλιστα είχαν φανεί να ενισχύονται προ δεκαετιών, λόγω εικόνων από το διαστημόπλοιο «Βίκινγκ» τη δεκαετία του 1970 που παρέπεμπαν σε «πυραμίδες» και ένα σκαλισμένο «πρόσωπο» στον Άρη, στην περιοχή που ονομάστηκε «Κυδωνία». Έρευνες και καλύτερες εικόνες έχουν δείξει ότι ήταν περισσότερο «παιχνίδια» του φωτισμού και των σκιών, ωστόσο τα σενάρια περί πανάρχαιων, χαμένων πολιτισμών στον «Κόκκινο Πλανήτη» εξακολουθούν να συναρπάζουν τη φαντασία.