Φασισμός: Ο όρος προέρχεται από την ιταλική Fascismo με ετυμολογική ρίζα την λατινική «fascis / fasces/ fascio » ( εξ ού και η φασκιά, το ρήμα φασκιώνω, π.χ φασκιώνω /δένω το μωρό κ.λ.π ). Στην αρχαία Ρώμη, μερικές δεμένες/φασκιωμένες ράβδοι, γύρω από έναν πέλεκυ, αποτελούσαν έμβλημα εξουσίας των littores/ σωματοφυλάκων των γερουσιαστών. Οι fasces /φασκιές, επίσης, συμβόλιζαν την «ισχύν εν τη ενώσει». Από αυτούς μάλλον και το σχεδόν παγκόσμια γνωστό παράδειγμα της μιάς ράβδου που σπάει εύκολα, ενώ πολλές μαζί ενωμένες σε δέσμη , δεν σπάνε, ή σπάνε πολύ δύσκολα.
Τελικά με τον Μπενίτο Μουσολίνι, οι δεμένες ράβδοι γύρω από έναν διπλό πέλεκυ, έγιναν το σύμβολο του πολιτικοϊδεολογικού φασισμού, που όχι μόνον δεν φάσκιωσε/έδεσε / ένωσε τον κόσμο με δεσμά αλληλεγγύης, αλλά τον διέλυσε και συνεχίζει ακόμα!
Ναζισμός: Η λέξη προέρχεται από σύντμηση της Γερμανικής Nationalsozialismus, σύνθετη του National + sozialismus = εθνικό σοσιαλισμός. ή εθνικό κοινωνικισμός και σε σύντμηση Nazi! Σύμβολό του είναι η svastica ή Swastika και στα σανσκριτικά : स्वस्तिक, που συμβολίζει τον ανατέλλοντα ήλιο και σημαίνει: τύχη, ευτυχία.
Ο δεξιόστροφος αγκυλωτός σταυρός 卐 και ο αριστερόστροφος 卍, είναι αρχαίο σταυροειδές σύμβολο του Ινδουϊσμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού, ενώ συναντάται και σε πολλούς άλλους πολιτισμούς, όπως της Αρχαίας Ελλάδας, των Περσών και των πολιτισμών των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής της προκολομβιανής περιόδου, καθώς και των αρχαίων σκανδιναβικών φυλών (Βίκινγκς) οι οποίοι την αριστερόστροφη εκδοχή του την αποκαλούσαν ”Κεστ” και τη θεωρούσαν σύμβολο ”παθητικής” προστασίας και ευημερίας.
Με τον Αδόλφο Χίτλερ, ο ανατέλλων ήλιος της τύχης και ευτυχίας, έγινε το σύμβολο του πολιτικοϊδεολογικού Ναζισμού της ατυχίας, δυστυχίας και ολέθρου. Ένα μισητό σύμβολο στον σύγχρονο κόσμο και ταμπού αποφυγής απεικόνισης και συμβολισμού του.