Για δώδεκα ημέρες κάθε Μάιο, οι Κάννες γίνονται το κέντρο του κινηματογραφικού σύμπαντος. Παραγωγοί, διανομείς, δημοσιοσχετιστές, σταρ και σινεφίλ μαζεύονται κάθε χρόνο στην όμορφη πόλη της Γαλλικής Ριβιέρας για να αγοράσουν, να πουλήσουν ή να προωθήσουν τις ταινίες τους. Όταν το φέστιβάλ έρχεται στη πόλη η Croisette «φλέγεται» από ζωή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Φεστιβάλ Καννών είναι το σπουδαιότερο στο κόσμο. Δημιουργήθηκε το 1946 ως μια μικρή διοργάνωση στο πανέμορφο Cote d’ Azur της Νότιας Γαλλίας και έχει εξελιχθεί σε μια λαμπερή γιορτή του κινηματογράφου, με όλους τους εκπροσώπους της βιομηχανίας της 7ης τέχνης να παρίστανται εκεί και με ένα πλούσιο πρόγραμμα από παγκόσμιες πρεμιέρες να κινεί το ενδιαφέρον όλων.
Κομψοί άνδρες και γυναίκες κατηφορίζουν τη λεωφόρο, μιλώντας στα κινητά τους τηλέφωνα σε δεκάδες διαφορετικές γλώσσες. Τα σμόκιν και οι τουαλέτες εμφανίζονται τα βράδια σε κοσμικά πάρτι με διακεκριμένους προσκεκλημένους στο Carlton, το Majestic ή το Palais de Stephanie.
Στο μεταξύ, οι απρόσκλητοι μαζεύονται γύρω από τους σταρ καθώς οι ίδιοι κατεβαίνουν από τις πολυτελείς λιμουζίνες τους για να ανέβουν τα στρωμένα με κόκκινο χαλί σκαλιά του Palais. Οι ακόμα πιο επίμονοι ζητούν προσκλήσεις που θα τους εξασφαλίσουν την είσοδο τους εκεί, βάζοντας τα καλά τους και αναφωνόντας “An invitation s’il vous plait!”.
Οι Κάννες είναι γεμάτες κόσμο που βρίσκεται εδώ για να αγοράσει, να πουλήσει, να γλεντήσει. Με την αμείωτη δράση του, με πολύ χορό, πολύ τραγούδι, πολλές ταινίες, το Φεστιβάλ Καννών καμιά φορά γίνεται σχεδόν αβάσταχτο. Η πίεση των αριθμών είναι τέτοια που το να μπεις σε μια προβολή ή ακόμα και να κλείσεις τραπέζι σε κάποιο εστιατόριο είναι τεράστιος κόπος. Ενώ οι κυνικοί άνθρωποι του marketing και της μόδας πολλές φορές υπονομεύουν τις καλλιτεχνικές του αξιώσεις.
Η ζωή είναι ένα φεστιβάλ για όλο το Μάιο στις Κάννες και η λάμψη του σε θαμπώνει από τη στιγμή που προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο της Νίκαιας. Με λεωφορείο, τραίνο ή… ελικόπτερο ήταν η απάντηση της ευγενέστατης υπαλλήλου του αεροδρομίου όταν τη ρώτησα πως μπορώ να φτάσω στην περιοχή, κάνοντας με να αισθανθώ ως εκκολαπτόμενη σταρ που απλά δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή.
Φωτογραφίες διάσημων ηθοποιών και σκηνοθετών καθώς και η επίσημη αφίσα του φεστιβάλ κοσμούν από τα ξενοδοχεία και τα πολυτελή μαγαζιά, μέχρι τις στάσεις των λεωφορείων και τα καφέ της πόλης. Εγκληματίστηκα γρήγορα με το χώρο, φόρεσα και’ γω τα επίσημα ρούχα μου, ίσιωσα την πλάτη μου και προχώρησα με αυτοπεποίθηση στους δρόμους της Croisette. Η μεγάλη οθόνη ποτέ δεν ήταν ξανά τόσο κοντά μου!
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών όμως είναι πάνω από όλα ταινίες. Ένα σύνθετο σύστημα αδειών, το οποίο βασίζεται σε διαπιστεύσεις, καθορίζει το ποιος θα μπει σε ποιά αίθουσα και για ποια ταινία με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η είσοδος στο Grand Theatre Lumiere, εκτός και αν είσαι με κάποιο τρόπο συνδεδεμένος με τη βιομηχανία του κινηματογράφου οπότε όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές.
Η συντριπτική πλειοψηφία των φιλμ προβάλλεται εκτός διαγωνιστικού προγράμματος σε κατηγορίες όπως το Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών, το οποίο είναι φιλικό προς το κοινό. Εκεί, με ανοιχτά εισιτήρια - και λίγο στήσιμο στην ουρά - σου επιτρέπεται να μπεις σε οποιδήποτε ταινία επιθυμείς και ναι να πατήσεις στο κόκκινο χαλί.
Αν ωστόσο επιθυμείτε να πάτε στις Κάννες την περίοδο του Φεστιβάλ, γιατί κακά τα ψέμματα η ταλαιπωρία το αξίζει, πρέπει να σχεδιάσετε την διαμονή σας εκεί τουλάχιστον 6 μήνες πριν και φυσικά αν θέλετε να δείτε κάποιες από τις διαγωνιζόμενες ταινίες είναι απαραίτητο να κάνετε αίτηση για ειδική διαπίστευση καθώς το κοινό δεν μπορεί να μπει στις προβολές – πέρα του Δεκαπενθήμερου που ήδη αναφέρθηκε. Η ασφάλεια των χώρων του Φεστιβάλ είναι απίστευτη!