Ευρωεκλογές: Οι Αισιόδοξοι και οι Απαισιόδοξοι
|
Open Image Modal
EVERSOFINE via Getty Images

Είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να κάνουν διακοπές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. (Διακοπές, γιατί είναι ανίσχυρο). Στη Γαλλία οι λίστες είναι 34. Αν προσέξεις, οι περισσότερες έχουν λίγο ως πολύ κοινό πρόγραμμα. Αναρωτιέσαι γιατί δεν συνεργάζονται! Ουσιαστικά είναι δύο οι παρατάξεις. Οι Αισιόδοξοι, που αποβλέπουν σε μια Ευρώπη πολιτική, πολιτιστική και αδελφωμένη και οι Απαισιόδοξοι που βλέπουν την ταυτότητά τους να εξαφανίζεται. Να γίνεται «ευρωπαϊκή» ή ακόμα αφρικανική, γιατί όχι και ισλαμική. 

Πολλοί είναι αυτοί που δεν αρκούνται σε μια πολιτική, οικονομική και συνοριακή εξίσωση. Όταν μάλιστα οι Διεθνείς υποχρεώσεις είναι πολλές και κουραστικές. Ηνωμένα Έθνοι, Ουνέσκο, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση. Μήπως το έργο τους είναι δυσανάλογο με το κύρος τους και το κόστος τους; Τι κατάφερε να κάνει ο ΟΗΕ στο Κυπριακό και στο Παλαιστινιακό; Σε τόσες και τόσες αφρικανικές χώρες; ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση τι κατάφεραν να κάνουν απέναντι στην διαρπαγή της μισής Κύπρου; Σε τι άλλωστε επιβεβαίωσε την ύπαρξή του το Νάτο; Στην προστασία της Ευρώπης; Σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι ποτέ δεν κινδύνεψε η Δυτική Ευρώπη από σοβιετική απειλή. Ο Στάλιν περιορίστηκε στην κομμουνιστικοποίηση των κατεχόμενων χωρών, αυτών που είχαν συμπλεύσει με τον Χίτλερ και αυτών που τον πολέμησαν. (Αυτές που του παρέδωσε ο Τσόρτσιλ στη Συμφωνία του Κρεμλίνου τον Οκτώβριο του 1944!). Κάποτε οι χώρες αυτές θα απελευθερώνονταν μόνες τους, αλλά πρόλαβε να τις απελευθερώσει ο Γκορμπατσόφ. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς σε τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ και γιατί δεν διαλύεται. Φοβάται τον κομμουνισμό; Το μόνο κομμουνιστικό Κόμμα που έχει επιβιώσει, τουλάχιστον στις 4 από τις 5 ηπείρους, είναι το ΚΚΕ! 

Η ανησυχία είναι ποιος θα μας προστατεύσει από τις Πολωνίες και τις Ουγγαρίες. Όχι το ΝΑΤΟ βέβαια. (Όσο για την Τουρκία…). Η αντιευρωπαϊκή στάση των χωρών αυτών αποτελεί ωστόσο την καλύτερη απόδειξη για την άμεση ανάγκη διάσωσης της Ευρώπης από την φτώχια και από έναν νέο πόλεμο. Για όλα τα άλλα προβλήματα μπορεί να βρεθούν λύσεις με καλή θέληση. Όσο για το Μπρέξιτ, όσοι γνωρίζουν την Αγγλία και τους Άγγλους (τους Άγγλους όχι τους Σκωτσέζους) δεν εκπλήσσονται από την στάση τους. Η οποία πάντα ήταν μερικούς βαθμούς αριστοκρατικότερη από την δική μας. Οι Άγγλοι πάντα αποκαλούσαν continent την Ευρώπη, θεωρώντας την Μεγάλη Βρετανία μια ξέχωρη 6η ήπειρο (μαζί με τις πρώην και νυν κτήσεις της). Το Μπρέξιτ δεν είναι κάτι το καινούριο. Γνωστή είναι η αρχικώς αλαζονική άρνηση του Τέξας να γίνει Πολιτεία των ΗΠΑ. 

Οι μικρές ενότητες ζουν με τον φόβο ότι κινδυνεύουν να χάσουν την ταυτότητά τους. Χάρη στο επάγγελμά μου έχω μελετήσει τις ταυτότητες τουλάχιστον 35 λαών. Λαούς που επιζούν χάρη στην ταυτότητά τους, όπως οι Κούρδοι (έθνος αρχαίο όσο και το ελληνικό) που αρνούνται να υποταχθούν σε εισβολείς όπως οι Άραβες και οι Τούρκοι. 

Μιλάμε για Ευρώπη επ’ευκαρία των Ευροεκλογών. Ας αφήσουμε ένα ευρύτερο και λίαν πολύπλοκο θέμα, την ισλαμιστική παγίδα. Θα χρειαζόταν περισσότερος χώρος. Καθώς και την φτώχεια που καλλιεργείται στους λαούς της Νότιας Ευρώπης, για την οποία όμως ευθύνονται και τοπικοί παράγοντες. Αναρωτιόμαστε μόνο πώς γίνεται το μέσο μηνιαίο εισόδημα στην Δανία να είναι 3.000 Ευρώ; 

Ποια είναι τα άλλα προβλήματα της Ευρώπης; Κατά την γνώμη μου είναι τρία. Το πιο κοντινό είναι η ανάγκη να έχει επιτέλους η ηγεσία στις Βρυξέλλες πρόσωπα αξιόλογα, υψηλών προϋποθέσεων και με στοργική συμπεριφορά απέναντι στις μικρότερες χώρες. Τα άλλα δύο είναι το Περιβάλλον και η Προσφυγική μετανάστευση. Και τα δύο απαιτούν σύνεση, γενναιότητα και βαρύτατο κόστος. Ο μισός σχεδόν πληθυσμός των Κινέζων, των Ελλήνων και των Σικελών έχει μεταναστεύσει, τους τελευταίους 3 αιώνες, χωρίς κανένα πρόβλημα. Αυτό γιατί προέρχονταν από πληθυσμούς με παιδεία λίγο ως πολύ ανάλογη με αυτήν των χωρών στις οποίες ξενιτεύτηκαν. Θα προσθέσω και έναν πληθυσμό αφρικανικό, έναν από τους ωριμότερους, τον λαό της Δυτικής Σαχάρας που σύμπας χρειάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω πολέμου και να βρει καταφύγιο στην φιλόξενη Αλγερινή Σαχάρα. Όπου έχτισε μια πόλη με σχολεία, νοσοκομείο, στάδιο, κοινοβούλιο. Με την γενναιόδωρη βοήθεια της (σοσιαλιστικής) Σουηδίας και άλλων χωρών. Γνωρίζω την περίπτωση γιατί προσφέρθηκα να κάνω μια ταινία για το ξέχωρο και πρωτότυπο αυτό αφρικανικό επεισόδιο, για λογαριασμό της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Ιδρύματος France Libertés-Danielle Mitterrand. 

Συνεπώς οι εστίες των σημερινών προσφύγων-μεταναστών που συχνά χάνονται στα νερά της Μεσογείου πρέπει να αποκτήσουν το ταχύτερο την ειρήνη, την οικονομία και την παιδεία που έχουμε στις δικές μας χώρες. Για να μην χρειάζεται να εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους. Και αυτό είναι άμεση ευθύνη και έργο των αποικιοκρατών, αυτών που κράτησαν σε δουλεία, αιώνες ολόκληρους, ένα σωρό λαούς στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή και ως στην Νοτιο-Ανατολική Ασία. Όλοι γνωρίζουμε τα προτεκτοράτα της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας. της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Τις αποικίες της Ιταλίας και της Ιαπωνίας. Όπως καταλαβαίνετε, Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα. Πάντως τα παραπάνω Βασίλεια, χάρη στις αμαρτωλές αμαρτίες τους, απέκτησαν τράπεζες, εργοστάσια αεροπλάνων και αυτοκινήτων, μεγάλες λεωφόρους και παχυλούς μισθούς. Και δεν θέλουν να τα παραδώσουν. Εμείς τι φταίμε; Που δεν είχαμε προτεκτοράτα; Σωστό λοιπόν να υποστούν αυτοί το βαρύ κόστος της οικονομικής και νοσοκομειακής ανόρθωσης αυτών των «υπολαών». Για να σταματήσει η εισβολή των προσφύγων μεταναστών. Αν δεν το κάνουν αύριο το πρωί κινδυνεύουν να έχουν 50 εκατομμύρια πρόσφυγες στα σύνορά τους. 

Πράγμα που μας φέρνει στο 2ο σκάνδαλο του αιώνα. Στα δάση που έχουν μείνει τα μισά, στα ψάρια, στις μέλισσες και σε χιλιάδες άλλους ζωντανούς οργανισμούς που έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται και που ίσως θα χαθούν μέσα στα 40 ή το πολύ 80 χρόνια! Χάρη στην αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων, αλλά και των λαών τους, για την ανάγκη της άμεσης διάσωσης του περιβάλλοντος. Υπολογίζεται ότι σε κάθε καινούρια δεκαετία θα έχουμε ένα 5 με 10% του ανθρώπινου γένους που αν δεν εξαφανίζεται θα υποφέρει από οδυνηρές και ανίατες αρρώστιες. Δεν είμαι εγώ που το λέω αλλά εκατό χιλιάδες επιστήμονες. Που κανείς δεν τους ακούει. Και πρώτος απ’ όλους ο μίστερ Τράμπ που απέσυρε τη χώρα του από την Συμφωνία του Παρισιού για το Περιβάλλον. Γιατί λέει πως όλα τα παραπάνω είναι «ασύστολα ψέματα». Και (μαζί με άλλους) συνεχίζει την εκστρατεία του κατά της Φύσης. Όταν, αντίθετα, η Οικουμένη βρίσκεται ήδη στον πόλεμο της Φύσης κατά του Ανθρώπου! 

Οι χώρες που έχουν την νοημοσύνη ψηλότερα από τον Τραμπ είναι υποχρεωμένες να αναλάβουν την δαπανηρότατη μεν αλλά επείγουσα αποστολή να προλάβουν έστω και την τελευταία στιγμή την Συμφορά. Αλλά δεν θα το κάνουν. Γιατί ενώ οι γνήσιοι οδηγητές των λαών δεν φλυαρούν όταν βρίσκονται σε πόλεμο, ο ευκαιριακός πολιτικός ή θα κοιμάται πολιτικά ή δεν θα θέλει να μετάσχει στο τεράστιο κόστος της διάσωσης των ίδιων του των παιδιών και εγγονών! Και δραστηριοποιείται μόνο όταν συμμετέχει σε φλυαρίες. Ευρωπαϊκές σήμερα, Εθνικές αύριο, Αυτοκαταστροφικές μεθαύριο. Και ο Πόλεμος; Ρωτάμε. Για να μην φλυαρούμε άλλο κι’ εμείς.