Ποιος είναι ο αστυνομικός Φωτεινός Παγιαύλας που μας ξάφνιασε ευχάριστα με την ανάρτηση του για τα παιδιά προσφύγων

Γιατί ο Φ.Παγιαύλας δεν είναι ήταν ποτέ ένας «κλασσικός αστυνομικός»
|
Open Image Modal
facebook/pagiavlas

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ως σύνολο πολιτών, ως κοινωνία, καλό λόγο για αστυνομικό σπάνια θα ακούσουμε και δύσκολα θα πούμε. Γιατί συμβαίνει αυτό, είναι μια μεγάλη συζήτηση που δεν θα την κάνουμε τώρα. Δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας όμως είναι ένας αστυνομικός που έρχεται να μας θυμίσει πως «δεν είναι όλοι ίδιοι», όπως επίσης «δεν είμαστε όλοι ίδιοι». Και πως για κάθε αστυνομικό που μπορεί να έκανε καψόνια σε προσφυγόπουλα στο ΑΤ Ομονοίας υπάρχουν και κάποιοι άλλοι. Εκείνοι που μπορεί να μοιάζουν στον 33χρονο αστυνομικό, Φωτεινό Παγιαύλα.

Ποιος είναι αυτός; Είναι ο αστυνομικός τη σελίδα του οποίου στο Facebook αναζήτησαν πολλοί χρήστες του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες για να επιβεβαιώσουν πως η ανάρτηση του, την οποία πολλοί κοινοποίησαν, αντιστοιχεί σε αληθινό προφίλ. Γιατί φυσικά πολλοί πίστεψαν- εσφαλμένα- πως μια τέτοια ανάρτηση «σίγουρα δεν μπορεί να έγινε από αστυνομικό». Για λίγο μάλιστα μπορεί να νόμιζαν πως πράγματι ήταν όλα μια φάρσα (ίσως κιόλας γιατί ο ίδιος «συστήνεται» ως συγγραφέας κειμένων στα κινέζικα fortune cookies).

Κι όμως όλα ήταν πέρα για πέρα αληθινά...

Η ανάρτηση του σχετίζεται με τους μικρούς πρόσφυγες που αυτές τις μέρες ξεκίνησαν να πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία. Κέντρο αναφοράς είναι η εμπειρία του ίδιου του αστυνομικού από την επαφή του με παιδιά προσφύγων και το μήνυμα του προς όλους- συναδέλφους του και μη- είναι κατά της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, ένα μήνυμα υπέρ της αρμονικής συνύπαρξης παιδιών διαφορετικών εθνικοτήτων. Και μαζί με τα λίγα λόγια που έγραψε ανέβασε και μια φωτογραφία του ίδιου με μικρά προσφυγόπουλα να χαμογελούν πλάι του.

«Έζησα με τα προσφυγάκια- μεταναστάκια στη Πλ. Βικτωρίας, στον Ελαιώνα, στη Νάξο, στην Αμοργό, στη Σάμο, στο Αγαθονήσι, στη Χίο, στον Κατσικά Ιωαννίνων, στο λιμάνι του Πειραιά και επιβεβαιώνω πως υπάρχει θέμα μετάδοσης. Υπάρχει θέμα μετάδοσης αγάπης, γέλιου, κεφιού, ανθρωπιάς!

Να μη ξεχνάμε τα ελληνάκια, ειδικά αυτά που ζουν σε αποκλεισμένα χωριά και νησιά. Όμως, να μη ξεχνάμε και τα προσφυγάκια- μεταναστάκια και να έχουν από σήμερα μια καλή σχολική χρονιά! Αξίζει να συναναστρεφόμαστε με τα παιδιά, με όλα τα παιδιά!».

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος και η ανάρτησή του συγκέντρωσε περισσότερα από 5.000 likes και κοινοποιήθηκε από περισσότερους από 2.000 χρήστες και συνεχίζει...

Ο κ.Παγιαύλας δεν είναι ένας «κλασσικός» αστυνομικός

Βέβαια για όσους ξέρουν από κοντά, η παρακολουθούν τον πορεία του κ.Παγιαύλα δεν εκπλήσσονται. Γιατί ξέρουν πως δεν ανήκει στην κατηγορία των «κλασσικών» αστυνομικών ή τουλάχιστον δεν ανήκει σε αυτό που τα στερεότυπα που κουβαλάμε στο κεφάλι μας κάνουν τον «κλασσικό» αστυνομικό.

Για παράδειγμα, ο Φ.Παγιαύλας που είναι και ενεργός συνδικαλιστής, στις 17 Μαϊου, Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφυλοφοβίας επισκέφθηκε την πρόεδρο του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών.

Και τότε η κίνηση αυτή είχε προκαλέσει έκπληξη ενώ σε συνέντευξή στην «Καθημερινή» έλεγε: «Σας κάνει εντύπωση επειδή είμαι αστυνομικός; Δεν μπορώ να ασχολούμαι με τα ανθρώπινα δικαιώματα;...Είχα κάποια unfriend από συναδέλφους...Αλλά δεν μ’ ενδιαφέρει. Αν υπάρχει ένα πράγμα που υποστηρίζω με πάθος, αυτό είναι το δικαίωμα του καθενός να βγαίνει μπροστά και να αυτοπροσδιορίζεται, να λέει αυτό που είναι και αυτό που πιστεύει».

Έκανε όμως πολύ περισσότερα από μια επίσκεψη και μια ανάρτηση.

Ο κ.Παγιαύλας έχοντας διαβάσει πως σε χώρες του εξωτερικού η αστυνομία μετέχει επίσημα στις Pride Parades άρχισε να σκέφτεται πως το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στην Ελλάδα. Και πράγματι έγινε. Αν και δεν ελήφθη κάποια επίσημη απόφαση από τα Σωματεία της αστυνομίας, αστυνομικοί με πολιτικά μετείχαν στο Athens Pride του 2015 και έγιναν δεκτοί με ιδιαίτερη θέρμη.

Τέλος, ο κ.Παγιαύλας έχει γίνει γνωστός και πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Για παράδειγμα, το 2015 έδωσε συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό Mitbestimmung στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Δεν ήταν η δουλειά των ονείρων μου από την αρχή, ήδη από το σχολείο άκουγα ότι η Αστυνομία, δεν έχει καλή “φήμη”. Ήθελα να το αλλάξω αυτό, και ταυτόχρονα να κάνω τον κόσμο καλύτερο μέσα από το λειτούργημα που ασκώ...» και καταλήγει: «Ως άνθρωπος, είμαι ενεργός εθελοντής, για τα δικαιώματα μειονοτήτων και αποκλεισμένων ομάδων, ενώ συμμετέχω σε projekts κατά των διακρίσεων. Πιστεύω ότι θα πρέπει να απαλλαγούμε από τα στερεότυπα και να ταχθούμε υπέρ των δικαιωμάτων των αλλοδαπών ή ατόμων με αναπηρίες. Εξάλλου, αυτο ειναι σύμφωνα με το Σύνταγμα, θεμελιώδες καθήκον της αστυνομίας».