Σε αντίθεση με τις διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις ή τα τηλεφωνήματα, τα σύντομα ψηφιακά μηνύματα καθιστούν δύσκολο το να αντιληφθούμε τι προσπαθεί να πει το άλλο άτομο. Aυτό έχει ως αποτέλεσμα, τα νοήματα συχνά να παρεξηγούνται και σε ορισμένες περιπτώσεις, να θέτουν σε κίνδυνο σχέσεις ετών.
Και όταν έχουμε να κάνουμε με άτομα που υποφέρουν από έντονο άγχος, η αποστολή γραπτών μηνυμάτων μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Γιατί; Γιατί η ασάφεια οδηγεί όσους πάσχουν από το εν λόγω σύμπτωμα σε μια αδιάκοπη προσπάθεια να ερμηνεύσουν τα ασαφή μηνύματα. Και συνήθως τα αντιλαμβάνονται με πολύ πιο αρνητική σημασία, πράγμα που απειλεί να εκτοξεύσει τα επίπεδα άγχους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ένα από τα χειρότερα μηνύματα που μπορούμε να στείλουμε σε κάποιον με υπερβολικό άγχος είναι το: «Μπορούμε να μιλήσουμε;»
Τι συμβαίνει με το «Μπορούμε να μιλήσουμε» και γιατί κάνει τόσο κακό στα άτομα με άγχος
«Η ασάφεια και η έλλειψη τόνου ή πλαισίου σε αυτό το είδος μηνυμάτων αφήνει τεράστιο χώρο για παρερμηνεία και καταστροφολογία», εξηγεί στην HuffPost ο Άλεξ-Όλιβερ Γκανς, θεραπευτής γάμου και οικογένειας.
Αν μιλούσαμε στο τηλέφωνο ωστόσο, η ζεστασιά της φωνής μας, ίσως να βοηθούσε το άλλο άτομο να καταλάβει ότι έχουμε τις καλύτερες προθέσεις. Αυτό όμως δεν ισχύει για το γραπτό μήνυμα
Η Αριάνα Γκάλιγκερ, διευθύντρια του προγράμματος Stress, Trauma and Resilience στο πανεπιστήμιο του Οχάιο, επισημαίνει ότι κύριο σύμπτωμα του χρόνιο άγχους είναι η αρνητική σκέψη και ο φόβος ότι μια κατάσταση θα έχει τη χειρότερη δυνατή έκβαση.
«Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το μπορούμε να μιλήσουμε έχει ήδη αρνητική χροιά. Ποιος είπε ποτέ ”Μπορούμε να μιλήσουμε;” και είχε υπέροχα νέα να μοιραστεί;», προσθέτει ο Όλιβερ-Γκανς.
«Η ασάφεια του ”Μπορούμε να μιλήσουμε;” μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να μηρυκάζουν ή να υποθέτουν το χειρότερο. Ο ανήσυχος εγκέφαλος αμέσως προετοιμάζεται για ένα τρομερό αποτέλεσμα. Μπορεί να είναι πραγματικά οδυνηρό και εξουθενωτικό», υπογραμμίζει η Γκάλιγκερ.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να εκφράσουμε την επιθυμία μας για μια συζήτηση
Για να αποφύγουμε να ανησυχήσουμε άδικα κάποιον με άγχος, έχει σημασία να είμαστε συγκεκριμένοι και να παρέχουμε λεπτομέρειες σχετικά με το τι θα θέλαμε να συζητήσουμε.
Για παράδειγμα, αντί για «Μπορούμε να μιλήσουμε;», καλύτερα να ρωτήσουμε απευθείας ποια είναι τα σχέδιά του άλλου για το Σαββατοκύριακο ή αν μπορεί να συναντηθούμε για να προετοιμαστούμε για αυτή τη μεγάλη παρουσίαση στη δουλειά.
Εάν πάλι χρειάζεται να μιλήσουμε για ένα ευαίσθητο θέμα, η Γκάλιγκερ συνιστά να είμαστε σαφείς και άμεσοι. Λίγες επιπλέον λέξεις στο μήνυμά μας υπόσχονται να προφυλάξουν μια αγχώδη προσωπικότητα και να της δώσουν την ευκαιρία να προετοιμαστεί για μια πιο εκτεταμένη κουβέντα.