Η ομάδα της HuffPost Greece ετοιμάζεται να επιστρέψει στο γραφείο από Δευτέρα και παρ′ όλο που θα δουλεύουμε με κυκλικές βάρδιες, στις σωστές αποστάσεις και με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις υγιειονομικής ασφάλειας που προβλέπει ο νόμος, όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο με ζώνουν τα φίδια.
Τα μέχρι στιγμής δείγματα είναι μεν ενθαρρυντικά, αλλά οι επιπτώσεις της άρσης των περιοριστικών μέτρων δεν φαίνονται ούτε στο πρώτο δεκαήμερο, ούτε στις δύο βδομάδες. Η πραγματική εικόνα θα αρχίσει να σχηματίζεται από την ημέρα που λέμε να αρχίσουμε κι εμείς, όπως και χιλιάδες άλλοι, την σταδιακή επιστροφή στο γραφείο μας. Την 17η Μαΐου. Τότε θα δούμε αν ο ιός ευδοκίμησε σε πλατείες, πάρκα, παραλίες και ουρές ή αν θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε χωρίς τον κ. Τσιόδρα.
Ακόμα κι αν πλένουμε τα χέρια μας, φοράμε τις μάσκες μας και κρατάμε τις αποστάσεις, η επιστροφή είναι ρίσκο. Τα περιθώρια στενεύουν, όμως, και το ρίσκο γίνεται όλο και πιο αναπόφευκτο. Εμείς είμαστε από τους τυχερούς που δουλεύουν κανονικά από το σπίτι και μπορούμε να καθυστερήσουμε την επιστροφή μας μέχρι το τέλος του μήνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων της χώρας δεν αντέχει άλλη καθυστέρηση. Κι όσο περισσότερο ανοίγει η χώρα, τόσο επιστρέφει ο κίνδυνος επιστροφής της εκθετικής αύξησης των κρουσμάτων.
Η Αχίλλειος Πτέρνα
H όλη κατάσταση είναι εντελώς Catch-22 κι εκεί που είχα αρχίσει να απελπίζομαι, διάβασα το άρθρο που υπογράφουν στους New York Times δύο επιφανείς Ισραηλινοί ακαδημαϊκοί. Με τίτλο “10-4: Πώς να εκμεταλλευτούμε το αδύνατο σημείο του κορονοϊού για την επανεκκίνηση της Οικονομίας”, οι δύο καθηγητές υποστηρίζουν ότι ένας τρόπος για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο είναι το σύστημα 10-4.
Το κρίσιμο σημείο, όπως γράφουν, είναι οι περίπου τρεις μέρες που μεσολαβούν από την στιγμή που κάποιος μολύνεται, μέχρι την ώρα που αρχίζει να μεταδίδει τον ιό σε τρίτους. Σύμφωνα με τους καθηγητές, αυτό το χαρακτηριστικό του κορονοϊού είναι και το αδύνατο σημείο του και αυτό πρέπει να εκμεταλλευτούμε για να ξαναζωντανέψουμε την Οικονομία μένοντας ασφαλείς.
″Οι εργαζόμενοι μπορούν να δουλεύουν σε κύκλους δύο εβδομάδων. Επί τέσσερις μέρες θα πηγαίνουν κανονικά στους χώρους εργασίας και τις επόμενες δέκα μέρες, το χρονικό διάστημα που είναι σε θέση να μεταδώσουν τον ιό αν έχουν μολυνθεί, θα μένουν σε καραντίνα στο σπίτι τους”, υποστηρίζουν οι καθηγητές.
Τα μοντέλα του Ισραηλινού Ινστιντούτου Weizmann προβλέπουν ότι αυτή η λύση μπορεί να μειώσει σε κάτω από έναν τον ρυθμό αναπαραγωγής του ιού - τον μέσο όρο των ανθρώπων που μπορεί να μολύνει ο κάθε φορέας. Αν εφαρμοστεί σωστά, το σύστημα 10-4 μπορεί να θέσει υπό έλεγχο την εξάπλωση του ιού, επιτρέποντας βιώσιμη οικονομικη δραστηριότητα.
Το πρόβλημα αυτής της λύσης είναι η εφαρμογή της δεκαήμερης καραντίνας και θα ήθελα πολύ να μάθαινα ότι οι κκ. Τσιόδρας και Χαρδαλιάς διάβασαν το άρθρο των Ισραηλινών καθηγητών και συζήτησαν το θέμα στην επιτροπή του υπουργείου Υγείας.
Εμείς, στην HuffPost, θα το συζητήσουμε άμεσα.Το ρίσκο της επιστροφής είναι υψηλό κι αν το σύστημα 10-4 μπορεί να το μειώσει σε σχετικά ασφαλή επίπεδα, ίσως πρέπει να του δώσουμε μία ευκαιρία.