Ανταποκριτές διεθνών ΜΜΕ που καλύπτουν από κοντά τον πόλεμο του Ισραήλ με τη Χαμάς διαπιστώασουν, με βάση τα όσα έχουν αντικρίσει μέχρι στιγμής, ότι οι τακτικές και τα επίπεδα βαρβαρότητάς των μελών της οργάνωσης διαφέρολυν άλλαζαν από τοποθεσία σε τοποθεσία.
Στην επίθεση στο μουσικό φεστιβάλ Supernova, για παράδειγμα, οι ένοπλοι απήγαγαν μερικούς από τους παρευρισκόμενους και στη συνέχεια δολοφόνησαν πολλούς άλλους, γαζώνοντάς τους με πυροβολισμούς και πετώντας χειροβομβίδες σε μέρη που κρύβονταν - από τουαλέτες και αυτοκίνητα μέχρι κάδους σκουπιδιών και καταφύγια για βόμβες.
Εκατοντάδες δολοφονήθηκαν στο μουσικό φεστιβάλ. Στα διάφορα κιμπούτς που επιτέθηκαν εκεί κοντά, η συμπεριφορά τους ξέφυσε σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, αναφέρει χαρακτηριστικά ο ανταποκριτής του Skynews.
Δεν σκότωnαν απλώς, λέει. Πήραν το χρόνο τους, έδεσαν οικογένειες, τις βασάνισαν και τελικά τις δολοφόνησαν.
Αυτό είναι κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό από τις συμπεριφορές της Χαμάς που έχουμε δει στο παρελθόν. «Εχω συναντήσει τη Χαμάς σε πολλές περιπτώσεις και έχω πάρει συνεντεύξεις από τους μαχητές της. Πάντα έμοιαζαν πολύ περισσότερο με μια πολιτοφυλακή σε πόλεμο με το Ισραήλ, παρά με αιμοδιψείς δολοφόνους και βασανιστές. Κάτι έχει αλλάξει» περιγράφει ο Στιούαρτ Ράμσεϊ.
Οι σοροί αποκαλύπουν «ιστορίες βασανιστηρίων»
Οι μαρτυρίες των ιατροδικαστών είναι δραματικές. Μιλούν για άχυψα σώματα αποκεφαλισμένα και βασανισμένα, λέγοντας ότι η ωμή βαρβαρότητα της Χαμάς τους έχει καταπλήξει.
«Είδαμε γυναίκες χωρίς ρούχα με χέρια δεμένα στην πλάτη», λένε. «Τα πτώματα αποκαλύπτουν την αγριότητα της επίθεσης.
«Μέχρι το φεστιβάλ, δεν βασανίστηκαν - δεν υπήρχαν βασανιστήρια γιατί όλα έγιναν σε ένα μεγάλο ανοιχτό χώρο και δεν είχαν χρόνο να το κάνουν», εξηγούν. «Δεν υπήρχαν βασανιστήρια, ήταν μαζικές δολοφονίες.Οι περισσότεροι από αυτούς πυροβολήθηκαν πισώπλατα».
Σύμφωνα με τους ίδιους, στα αιματοβαμένα κιμπούτς Kfar Aza και Be’eri από τα 280 θύματα το 80%, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, βασανίστηκαν.