Ναι! Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για την χώρα μας και μέσα σε αυτήν την πανδημία που σαρώνει την πατρίδα μας, αλλά και όλο τον πλανήτη. Όπως φαίνεται η υγειονομική κρίση θα αλλάξει άρδην τον τρόπο της ζωής μας και της σκέψης μας μετά το πέρας αυτού του “αόρατου εχθρού”, που σκοτώνει χωρίς διακρίσεις ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη, ταράσσοντας παράλληλα και την παγκόσμια οικονομία. Εδώ θα ήθελα όμως να σταθώ στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσαμε “εμείς”, ως συντεταγμένη πολιτεία αλλά και ως πολίτες, την πανδημία.
Το κυριότερο που πρέπει να γνωρίζει η κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας, όπως επίσης και ο κάθε νόμιμος μετανάστης που ζει και εργάζεται στην πατρίδα μας, είναι πως δεν είμαστε απλά υπήκοοι ή κάτοικοι αυτής της χώρας – καθώς η Ελλάδα είναι ευτυχώς, Δημοκρατία – αλλά πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις, που απορρέουν από το εθνικό και από το διεθνές δίκαιο. Βάσει αυτών των νόμων είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ακολουθούμε κάποιους κανόνες που εν τέλει έχουν ως σκοπό την δικιά μας ασφάλεια και προστασία. Στην τήρηση των μέτρων δυστυχώς δεν ήμασταν όλοι, όπως θα έπρεπε, τόσο συνεπείς.
Ωστόσο σε αυτό το άρθρο θα ήθελα να σταθώ στα θετικά νέα της επικαιρότητας, τόσο στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού, αφετέρου δε στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορονοϊού. Αυτά τα δυσεπίλυτα θέματα που αντιμετωπίστηκαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται – ευτυχώς – με την δέουσα πολιτική σοβαρότητα, σχεδόν από όλους τους ταγούς της εξουσίας, καθώς και από την πλειοψηφία των πολιτών, καταδεικνύουν την δυναμική της ελληνικής κοινωνίας.
Ήταν και εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται ως ζωτικής σημασίας, για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, καθώς και για την κοινωνική συνοχή της χώρας μας, που φυσικά θα καταρρεύσει, αν καταρρεύσει και το σύστημα της δημόσιας υγείας. Επίσης – και ευτυχώς αυτό αποφεύχθηκε – στην περίπτωση που η Ελλάδα μέσα σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή καταντούσε μία χώρα – αποθήκη ψυχών δεκάδων χιλιάδων παράτυπων μεταναστών και προσφύγων, θα επέρχονταν μία βαθιά κοινωνικοοικονομική κρίση, καθιστώντας την χώρα μας έρμαιο στις γεωπολιτικές ορέξεις του προέδρου Ερντογάν.
Τέλος θα ήθελα να αναλύσω ξεχωριστά τα δύο κορυφαία θέματα της επικαιρότητας.
Το πρώτο αφορά τον covid-19 και την αντιμετώπιση του. Όπως είδαμε η προσέλευση εθελοντών στο ιατρονοσηλευτικό σώμα από συνταξιούχους γιατρούς και επαγγελματίες όλων των τομέων της υγείας, καθώς και από τελειόφοιτους φοιτητές ιατρικής, ώστε να συνδράμουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και πολλές φορές με κίνδυνο της ζωής τους, στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, που μαστίζει την χώρα μας το τελευταίο διάστημα, δείχνει το μεγάλο αίσθημα ευθύνης αυτών των ανθρώπων προς τους συνανθρώπους τους και την κοινωνία.
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε το κύμα αλληλεγγύης από ελληνικά ιδρύματα, εφοπλιστές και οικονομικούς παράγοντες, που συνδράμουν με την δωρεά υγειονομικού υλικού στο σύστημα υγείας για την αντιμετώπιση του covid-19, δείχνοντας πως όταν θέλουμε, μπορούμε να συντονιστούμε όλοι μαζί σε ένα κοινό βηματισμό. Μάλιστα ακόμη μία φορά γίνεται κατανοητό πως μπορούμε να πετύχουμε εκεί που πιο προοδευμένες και ισχυρές χώρες από εμάς αποτυγχάνουν.
Το ελπιδοφόρο μήνυμα, μέσα από όλη αυτή την κρίση, με την εξάπλωση μίας “αόρατης απειλής” που μαστίζει την Ελλάδα, αλλά και όλο τον πλανήτη, είναι πως εμείς οι πολίτες της Ελλάδας καταφέραμε να συγκρατήσουμε – προς στιγμήν, σύμφωνα με το καλό σενάριο – τον αριθμό των κρουσμάτων και των θανάτων των ασθενών από αυτόν τον φονικό ιό, λαμβάνοντας έγκαιρα μέτρα. Το εν λόγω γεγονός αφενός καταδεικνύει τις οργανωτικές μας ικανότητες και κάνει τους πολίτες της χώρας να εμπιστεύονται ξανά το κράτος, αφετέρου δε δείχνει πως όταν θέλουμε να πετύχουμε μπορούμε να πετύχουμε, σε αντίθεση με άλλα πιο εξελιγμένα και ισχυρότερα ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, που δέχτηκαν βαρύ πλήγμα στα συστήματα υγείας τους, με θλιβερό αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και χιλιάδες ασθενείς του covid-19 να στοιβάζονται όπως όπως μέσα στα νοσοκομεία.
Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ στο παρόν άρθρο, είναι η συγκράτηση του κύματος των παράνομων μεταναστών και προσφύγων. Δυστυχώς αυτοί οι ταλαιπωρημένοι και κατατρεγμένοι άνθρωποι χρησιμοποιήθηκαν από την ηγεσία της Τουρκίας ως μέσο πίεσης στην γεωπολιτική σκακιέρα εναντίον της Ελλάδας, με κυριότερο σκοπό να πλήξουν την κοινή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, κάτι το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς η Τουρκία βρήκε σύσσωμη απέναντι της την ΕΕ, που στήριξε έμπρακτα την Ελλάδα με υλικοτεχνική και οικονομική βοήθεια, καθώς και με την συνδρομή ανθρώπινου δυναμικού από χώρες όπως η Αυστρία. Το μεγαλύτερο όμως μέρος των ευσήμων πρέπει να αποδοθεί στα Ελληνικά Σώματα Ασφαλείας που έδρασαν με άψογο επαγγελματισμό, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησαν και οι Αμερικανοί σύμμαχοι μας, καθώς απέτρεψαν μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση εντός της ΕΕ.
Εν κατακλείδι η αντιμετώπιση της πανδημίας από τον covid-19 και απειλής εισόδου στην χώρα μας δεκάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών και προσφύγων, καταδεικνύει ύστερα από μία δεκαετή κρίση χρέους, πως το κράτος μας και οι πολίτες που το απαρτίζουν δουλεύουν ικανοποιητικά μέσα σε αυτό, δείχνοντας πως είμαστε πράγματι οργανωμένοι.