Μελέτη του Πανεπιστημίου McGill εξηγεί γιατί η ανεπάρκεια βιταμίνης D σε μικρή ηλικία σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο αυτοάνοσων νοσημάτων.
Κατά την παιδική ηλικία, ο θύμος αδένας (σ.σ. (αγγλικά: thymus) είναι εξειδικευμένο όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος. Στον θύμο ωριμάζουν τα Τ-λεμφοκύτταρα (Τ-κύτταρα), τα οποία είναι σημαντικά για το ανοσοποιητικό σύστημα. Ονομάζονται δε Τ-λεμφοκύτταρα, λόγω του ότι ωριμάζουν στον θύμο αδένα) βοηθά στην «εκπαίδευση» των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να διακρίνουν τους ιστούς του ίδιου του σώματος από τους επιβλαβείς εισβολείς. Μια ανεπάρκεια βιταμίνης D σε αυτό το στάδιο της ζωής προκαλεί τον θύμο αδένα να γερνάει πιο γρήγορα, ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances .
«Ο γερασμένος θύμος οδηγεί σε ένα «διαρρέον» ανοσοποιητικό σύστημα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Τζον Γουάιτ, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Φυσιολογίας του McGill. «Αυτό σημαίνει ότι ο θύμος γίνεται λιγότερο αποτελεσματικός στο φιλτράρισμα των κυττάρων του ανοσοποιητικού που θα μπορούσαν κατά λάθος να επιτεθούν σε υγιείς ιστούς, αυξάνοντας τον κίνδυνο αυτοάνοσων ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 1».
Σημείωσε ότι οι ερευνητές γνώριζαν εδώ και χρόνια ότι η βιταμίνη D βοηθά το σώμα να απορροφήσει το ασβέστιο για γερά οστά και ότι πιο πρόσφατη έρευνα ανακάλυψε τον κρίσιμο ρόλο της στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
«Τα ευρήματά μας δίνουν νέα σαφήνεια σε αυτή τη σύνδεση και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες στρατηγικές για την πρόληψη των αυτοάνοσων ασθενειών», είπε.
Αν και η έρευνα διεξήχθη με ποντίκια, τα ευρήματα σχετίζονται με την ανθρώπινη υγεία επειδή ο θύμος αδένας λειτουργεί παρόμοια και στα δύο είδη, πρόσθεσε ο Γουάιτ.
Η σημασία ενός υποκατάστατου του ηλιακού φωτός
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της επαρκής πρόσληψης βιταμίνης D, ειδικά για τα παιδιά.
«Σε μέρη όπως το Μόντρεαλ, όπου σταματάμε να παράγουμε τη βιταμίνη από το φως του ήλιου από τα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές της άνοιξης, η λήψη συμπληρωμάτων είναι το κλειδί», λέει ο Γουάιτ.
Η ανακάλυψη βασίζεται σε μια φινλανδική μελέτη του 2001, η οποία παρακολούθησε περισσότερα από 10.000 παιδιά. Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που έλαβαν συμπληρώματα βιταμίνης D νωρίς στη ζωή τους είχαν έως και πέντε φορές χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 αργότερα στη ζωή τους.
Η Φινλανδία, με τις μεγάλες περιόδους του χειμώνα με βιταμίνη D, χρησίμευσε ως ιδανική μελέτη περίπτωσης για να μάθουμε περισσότερα για τους πολλούς ρόλους της θρεπτικής ουσίας, είπε ο Γουάιτ.
Στη μελέτη του McGill, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ποντίκια που δεν μπορούσαν να παράγουν βιταμίνη D για να εξετάσουν πώς η ανεπάρκεια επηρέαζε τον θύμο αδένα, χρησιμοποιώντας κυτταρική ανάλυση και γονιδιακή αλληλουχία για να δουν πώς επηρεάζεται το ανοσοποιητικό σύστημα.
Σε μελλοντικές μελέτες, ο Γουάιτ ελπίζει να διερευνήσει πώς η βιταμίνη D επηρεάζει τον ανθρώπινο θύμο αδένα, κάτι που σημειώνει ότι δεν έχει γίνει πριν.
Πηγή: MedicalxPress