Δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους αυτές τις παλινωδίες που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία.
Η δημοτική αρχή Καλαμάτας αποφάσισε να μεν σωστά να πεζοδρομήσει ένα μεγάλο τμήμα της παραλιακής οδού, τμήμα του οποίου οι εργασίες κράτησαν περίπου 2,5 χρόνια, μπροστά από καταστήματα εστίασης και νέα ξενοδοχεία.
Τελικά, το έργο παραδόθηκε σε χρήση, αλλά υπάρχουν και κατασκευαστικές ατέλειες καθώς διαπιστώσαμε ότι τα νερά της βροχής, σε ορισμένα σημεία, πηγαίνουν προς τα κτήρια και όχι προς τη θάλασσα.
Και δεν έφτανε μόνο αυτό διότι μάρμαρα που τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία του πεζόδρομου προέρχονταν από μνήματα κοιμητηρίων όπου αναγράφονταν και ονόματα. Ξεσηκώθηκε σάλος στην περιοχή για το πώς βρέθηκαν αυτά τα μάρμαρα εκεί, και τελικά αφαιρέθηκαν.
Ωστόσο, κι ενώ οι πολίτες της Καλαμάτας και πάρα πολλοί επισκέπτες Έλληνες και ξένοι, απολάμβαναν τον πεζόδρομο και μάλιστα στο ξεκίνημα της καλοκαιρινής περιόδου ή πολλή όμορφη εικόνα αίφνης άλλαξε, καθώς υπάλληλοι του Δήμου Καλαμάτας άρχισαν να τοποθετούν πινακίδες σήμανσης για ΙΧ, κάτι που σήμαινε ότι ο πεζόδρομος θα γινόταν ξανά δρόμος και θα παραδιδόταν άμεσα στην κυκλοφορία.
Αντί η δημοτική αρχή να συνεχίσει το έργο του πεζόδρομου κατά μήκος της παραλιακής ζώνης, αλλάζοντας εντελώς της εικόνα, ίσως υπό το βάρος των ολίγων, ίσως επειδή έχουμε εκλογές τον Οκτώβριο, έκανε ξανά τον πεζόδρομο δρόμο, με αποτέλεσμα τα γνώριμα τούβλα σε κόκκινο χρώμα να αρχίσουν να γίνονται μαύρα, όπως και τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών που ξοδεύτηκαν άσκοπα.
Όμως, κι από την άλλη, τα καταστήματα έπρεπε να σέβονται τον πεζόδρομο και όχι να έχουν τις μοτοσυκλέτες των ντελίβερι πάνω και μάλιστα να κυκλοφορούν με ταχύτητα.
Τέτοιες αποφάσεις παλινωδίες γυρίζουν την Ελλάδα δεκαετίες πίσω. Η κάθε δημοτική αρχή πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις υπέρ των πολλών, δίχως να παραγνωρίζει τους λίγους, αλλά με όραμα και προοπτική.
Οπου έγιναν πεζόδρομοι υπήρξε ανάπτυξη, αλλαγή εικόνας του τόπου και κυρίως ασφάλειας μετακίνησης των πολιτών.
Καταλήγοντας, ας βρει έναν άλλο τρόπο να ελέγξει η δημοτική αρχή τον χώρο που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων εστίασης στο παραλιακό μέτωπο και όχι να κυκλοφορούν στη μία τη νύχτα υπάλληλοι με μεζούρες στα χέρια και να μετρούν αποστάσεις. Αν είναι δυνατόν.