Τα βιντεοπαιχνίδια συχνά δαιμονοποιούνται από τους γονείς και τα μέσα ενημέρωσης, αλλά σε μια πρόσφατη μελέτη που έγινε σε 2.217 παιδιά εννέα και δέκα ετών διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που έπαιζαν τουλάχιστον 21 ώρες βιντεοπαιχνίδια την εβδομάδα είχαν καλύτερες επιδόσεις σε τεστ γνωστικής απόδοσης από τα παιδιά που δεν έπαιζαν καθόλου βιντεοπαιχνίδια, αναφέρει το Bigthink.
Η έρευνα, με επικεφαλής τους επιστήμονες του Τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Βερμόντ, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Network Open.
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι παντού
Σχεδόν τα τρία τέταρτα των παιδιών ηλικίας 2 έως 17 ετών παίζουν βιντεοπαιχνίδια, είτε σε υπολογιστές, κονσόλες ή smartphone.Αυτό κάνει τους γονείς να αναρωτιούνται: «Πόσο σωστό είναι αυτό;»
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) συνιστά τα παιδιά άνω των δύο ετών να παίζουν λιγότερο από μία ώρα βιντεοπαιχνίδια τις καθημερινές και λιγότερο από δύο ώρες το Σαββατοκύριακο.
Γενικότερα, οι επιστήμονες έχουν εξετάσει εάν το παιχνίδι σχετίζεται με αλλαγές στη συμπεριφορά και τη γνωστική λειτουργία των παιδιών.
Προηγούμενη έρευνα έχει συνδέσει τα βιντεοπαιχνίδιαμε με ελαφρώς αυξημένα ποσοστά επιθετικότητας, κατάθλιψης και βίας. Ταυτόχρονα, ωστόσο, τα παιδιά που παίζουν συχνά ξεπερνούν τους συνομηλίκους τους σε διάφορα μέτρα γνωστικής ικανότητας. Ωστόσο, το δείγμα μελέτης της έρευνας τόσο για τη συμπεριφορά όσο και για τη γνωστική ικανότητα είναι μικρό.
Η νέα μελέτη όμως ήταν σε μεγαλύτερο δείγμα. Χιλιάδες παιδιά, που πήραν μέρος στη μελέτη Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD), χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: εκείνα που έπαιζαν τουλάχιστον 21 ώρες βιντεοπαιχνίδια την εβδομάδα (πολύ πάνω από τις συστάσεις AAP) και εκείνα που δεν έπαιζαν καθόλου.
Οι συμμετέχοντες προκλήθηκαν με ένα Stop-Signal Task (SST) - σχεδιασμένο για τη μέτρηση του ελέγχου αναστολής.
Τους δόθηκε επίσης μια εργασία N-Back - μια δοκιμή της λειτουργικής μνήμης - στην οποία τους ζητήθηκε να ανακαλέσουν γρήγορα κάτι που είχαν παρουσιάσει προηγουμένως. Και οι δύο γνωστικές αξιολογήσεις ολοκληρώθηκαν ενώ τα άτομα κάθονταν σε σαρωτή εγκεφάλου fMRI.
Οι παίκτες είχαν καλύτερη απόδοση από τους μη παίκτες κατά περίπου 5% έως 10% και στις δύο εργασίες. Επιπλέον, ο εγκέφαλός τους παρουσίασε υψηλότερη δραστηριότητα σε περιοχές που σχετίζονται με την προσοχή και τη μνήμη και στις μετωπιαίες περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με πιο απαιτητικές γνωστικά εργασίες.