Κι ενώ στην επικαιρότητα βρίσκεται το μείζον ζήτημα της ασφάλειας στους σιδηροδρόμους της χώρας μας, μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, τον κώδωνα του κινδύνου χτυπούν και οι μηχανικοί στον αεροπορικό τομέα, επισημαίνοντας καθυστερήσεις, παραλείψεις, μη λειτουργία ραντάρ, έλλειψε ανταλλακτικών και προσωπικού.
Συγκεκριμένα, η Ένωση Ηλεκτρονικών Μηχανικών Ασφάλειας Εναέριας Κυκλοφορίας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΕΝΗΜΑΕΚ/ΥΠΑ), σε ανακοίνωσή τους επισημαίνουν ότι «έχουμε καταφέρει τόσα χρόνια να διατηρούμε υψηλά τα επίπεδα ασφάλειας. Είμαστε οι μοναδικοί οι οποίοι μπορούμε να εγγυηθούμε την ορθή λειτουργία των συστημάτων αεροναυτιλίας, για να πετάνε με ασφάλεια τα αεροσκάφη πάνω από τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο (FIR).»
Παράλληλα, επισημαίνουν ότι «προκύπτει η ανάγκη και οι συνδικαλιστές να ζητάμε διευκρινίσεις και να κοινοποιούμε δημόσια τον προβληματισμό μας σε σχέση με τα συστήματα αεροναυτιλίας, συνεπάγεται ότι η φωνή των εξειδικευμένων ΗΜΑΕΚ, η επιστημονική τους θέση, οι αναφορές που έχουν απευθύνει υπηρεσιακά για ελλείψεις και παραλείψεις, δεν έχουν εισακουστεί και τα ερωτήματα που έχουμε θέσει στην Διοίκηση της ΥΠΑ ως υπεύθυνοι εργαζόμενοι δεν έχουν απαντηθεί.»
Σε συνέχεια όσων έχουν κατά καιρούς επισημάνει ως ΗΜΑΕΚ, ζητούν να δοθούν άμεσα λύσεις στα παρακάτω καίρια θέματα:
- Έχουν περάσει 2 χρόνια από τον εμπρησμό και την ολική καταστροφή του Radar διαδρομής (en route) στον Αττάβυρο της Ρόδου. Γιατί η Διοίκηση της ΥΠΑ από την επόμενη μέρα της δολιοφθοράς, δεν προέβη σε κατεπείγουσες διαδικασίες για την προμήθεια νέου Radar; Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο Radar έχει ενταχθεί σε μία ευρύτερη διαδικασία προμήθειας συστημάτων εκσυγχρονισμού της ΥΠΑ δεν αναιρεί ότι υπάρχει εδώ και δύο χρόνια η ανάγκη αντιμετώπισης της όλως έκτακτης αυτής συνθήκης. Θα μπούμε στη θερινή περίοδο του 2023, η οποία ξεκινάει σε λίγες μέρες, με κάλυψη του νοτιοανατολικού τομέα του FIR μόνο από το Radar Καρπάθου το οποίο λόγω παλαιότητας εμφανίζει συχνά βλάβες; Τρέχουμε τώρα άρον άρον να εντάξουμε στο σύστημα το Radar της Κύπρου. Σε ενδεχόμενη βλάβη του radar Καρπάθου το καλοκαίρι, θα μείνουμε με μονή κάλυψη από ένα Radar που ανήκει σε τρίτη χώρα;
- Κλείνουν 2 χρόνια από τότε που η επιτροπή παραλαβής του νέου κεντρικού συστήματος επικοινωνιών αεροναυτιλίας VCRS στο κτίριο του Ελληνικού (σύμβαση 3/2019), διαπίστωσε ότι υπάρχουν προβλήματα στην παραλαβή του συγκεκριμένου συστήματος. Αυτή τη στιγμή οι ΗΜΑΕΚ κρατάμε όρθιο το κύριο και το εφεδρικό σύστημα επικοινωνιών τα οποία είναι 30 ετών, ήδη αρκετά παλαιά.
- Από 14.2.2023 το Radar του Κεντρικού Κτιρίου Αεροναυτιλίας (ΚΕΠΑΘΜ) ης ΥΠΑ στο Ελληνικό έχει κλείσει λόγω σοβαρής βλάβης στο σύστημα περιστροφής του. Τα Radar Υμηττού και Κυθήρων καλύπτουν περιορισμένα και κατά συνθήκη την δυτική περιοχή του Υμηττού καθώς δεν είναι Τερματικά Radar αλλά διαδρομής. Για πόσο ακόμη χρόνο θα παραμένει η δυτική περιοχή του Υμηττού μερικώς ακάλυπτη από Radar;
- Όσον αφορά το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των συστημάτων αεροναυτιλίας του κεντρικού κτιρίου στο Ελληνικό, μπορεί να μας πει η Διοίκηση της ΥΠΑ αν θα πετύχουμε την έγκαιρη και ταυτόχρονη ολοκλήρωση 5 διαφορετικών έργων (Σύστημα επικοινωνιών VCRS, Σύστημα επιτήρησης ATM/DPS (Pallas 4G), σύστημα Data Link, Πομποδέκτες αναμεταβιβαστικών σταθμών, Μετεγκατάσταση Προσέγγισης Αθηνών από το Ελληνικό στο Ελευθέριος Βενιζέλος); Τα συγκεκριμένα έργα πρέπει να παραδοθούν και να λειτουργήσουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, προκειμένου η μετάβαση από τα παλαιά συστήματα στα νέα να γίνει ομαλά και με ασφάλεια.
- Πότε επιτέλους θα λυθεί το «αιώνιο πρόβλημα» της προμήθειας ανταλλακτικών, των μετακινήσεων και των καυσίμων κίνησης για τα οποία από φιλότιμο βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας οι ίδιοι οι εργαζόμενοι; Από την έλλειψη μερικών δεκάδων ευρώ για να αποκαταστήσουμε μια βλάβη, προκύπτουν άλλες βλάβες πολλών χιλιάδων ευρώ. Επισημαίνουμε ότι είμαστε οι μόνοι αρμόδιοι και πιστοποιημένοι από την Ευρωπαϊκή και Εθνική νομοθεσία για την προληπτική και διορθωτική συντήρηση των συστημάτων αεροναυτιλίας.
- Πότε θα λυθούν τα προβλήματα με τις προσλήψεις προσωπικού; Το 2009 υπηρετούσαν 409 ΗΜΑΕΚ στην ΥΠΑ. Έκτοτε έχουν αποχωρήσει περί τους 125 ΗΜΑΕΚ, ενώ μέχρι το τέλος του 2027 συνταξιοδοτούνται ακόμη 75. Στα χαρτιά αυτή τη στιγμή είμαστε 352. Στην πραγματικότητα είμαστε 300 καθώς προσμετρώνται στη δύναμη περίπου 50 «εικονικές» εσωτερικές μετατάξεις. Οι προσλήψεις από το 2010 μέχρι σήμερα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι πλέον τόσο εμφανείς, ώστε συνάδελφοι στο κεντρικό σύστημα επικοινωνιών στο Ελληνικό αναγκάζονται να δουλεύουν διπλοβάρδιες για να καλύψουν τα κενά λόγω ασθενειών, εκπαιδεύσεων και συμμετοχής σε επιτροπές. Η συγκεκριμένη βάρδια πρέπει να αποτελείται κατ’ ελάχιστον από δύο άτομα. Μόνο έτσι διατηρείται το επιθυμητό επίπεδο ασφάλειας.
- Ο μέσος όρος ηλικίας των εν ενεργεία ΗΜΑΕΚ είναι τα 54 έτη. Με ποιο κριτήριο καταργήθηκε το ηλικιακό όριο στις προσλήψεις μας, ενώ διατηρείται αλλού; Δεν χρειαζόμαστε εμείς νέο κόσμο και μυαλά για να υποστηρίξουν τις νέες τεχνολογίες και ένα τόσο εξειδικευμένο έργο; Είναι ηλικιακός ρατσισμός να θέλουμε να προσλάβουμε ανθρώπους νεότερους και καλύτερους από εμάς; Η κουλτούρα ασφάλειας στην αεροναυτιλία, πέρα από τα τυπικά προσόντα, χρειάζεται και αρκετά χρόνια εξειδίκευσης και εργασιακής εμπειρίας για να την αποκτήσει κανείς. Γιατί «πολεμήθηκε» από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς η θεσμοθετημένη από το 1993 άδεια ειδικότητάς μας που αποτελεί εγγύηση της επαγγελματικής μας επάρκειας τα τελευταία 30 έτη;
- Καλούμε την Διοίκηση της ΥΠΑ και την ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών να πάρουν θέση σε όσα επισημαίνουμε παραπάνω, να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς και πότε θα αντιμετωπίσουν τις πιο πάνω σοβαρές ελλείψεις και δυσλειτουργίες.
Είναι προτιμότερο να δοθούν απαντήσεις τώρα, παρά εξηγήσεις μετά.