Τυγχάνει να περνώ από αυτόν τον δρόμο συχνά, καθώς παρκάρω προκειμένου να χρησιμοποιήσω το μετρό του Ελαιώνα για τις αστικές μου μετακινήσεις.
Επίσης, έχω περπατήσει τον δρόμο αυτό πάρα πολλές φορές, από το Λεωφόρο Αθηνών έως την Ιερά Οδό, και αντίστροφα.
Η κατάσταση στην Εμμανουήλ Παππά, συνάδει, δυστυχώς, με την ευρύτερη περιοχή ανάμεσα σε Λεωφόρο Αθηνών - Ιερά Οδό – Πέτρου Ράλλη, μια περιοχή γνωστή ως «Ελαιώνας».
Σε αυτή τη περιοχή η εν γένει κατάσταση θυμίζει Ελλάδα της δεκαετίας του 1960, την εποχή που ο καθένας έστηνε ό,τι μπορούσε, όπως μπορούσε για να βιοποριστεί σε μια Αθήνα λίγων χιλιάδων κατοίκων.
Εκατοντάδες επιχειρήσεις, κυρίως μεταφορικές, αλλά και εργοστάσια, βιομηχανίες και βιοτεχνίες, μαζί με περιβόλια (ναι, καλά διαβάζετε) που έχουν πηγάδια ακόμα και τώρα, και εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, συνθέτουν μια εικόνα που δεν συνάδει με αυτό που θέλει να έχει η Αττική.
Παράγκες, παραπήγματα, ετοιμόρροπά κτίσματα, εγκαταλελειμμένα, πετρόκτιστα ή με τούβλα και τσιμεντολίθους, με τσίγκους και ελενίτ (το γνωστό καρκινογόνο υλικό, λόγω αμίαντου), με δρόμους που πεζός κινδυνεύει να περάσει, ειδικά τη νύχτα, με σκουπίδια παντού, από τις επιχειρήσεις της περιοχής, όχι από άλλους, με δρόμους να πλημμυρίζουν νερά έως και 20 πόντους, είναι αυτό που συναντάς καθημερινά.
Κι όμως, αυτό το καθημερινά δεν αλλάζει. Ουδείς συγκινείται από τον Δήμο Αιγάλεω, όσον αφορά την Εμμανουήλ Παππά και όλοι περιμένουν ως εκ θαύματος, μόλις γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το νέο κτήριο των ΚΤΕΛ και φύγουν οι εμπορευματικές εταιρείες για το Θριάσιο (αν φύγουν), η κατάσταση να αλλάξει από μόνη της.
Τα επισημαίνω όλα αυτά, μήπως και ιδρώσει το αυτί των αρμοδίων και βελτιώσουν την εικόνα, τουλάχιστον σε καθαριότητα και δρόμους, ενώ και η πολιτεία έχει ευθύνη. Ας δώσει κίνητρα στις επιχειρήσεις να αλλάξουν την εικόνα τους.
Φθάνει πια με αυτές τις εικόνες ντροπής 10 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας.